Czym jest ta Polska dla...?

Czym jest Polska dla…?

Jutro Święto Niepodległości. Od roku, może dwóch, czekałem na ten obchód. Cieszyłem się, że usłyszę w czasie transmisji uroczystości słowa, na które czeka każdy szczery Polak, a są to tylko wtedy takie słowa, kiedy znajdują one potwierdzenie w czynach. Czy jest dziś sens, na coś takiego czekać? Pytanie bez odpowiedzi, podobnie, jak to w tytule. Dla kogo ta Polska jeszcze coś znaczy, coś więcej niż szemrane układy, kompromisy utrącające każdą zdrową inicjatywę? Dla kogo? Może odpowiedź nie jest aż tak trudna, ale człowiek boi się głośno ją wypowiedzieć, tak jak boi się nazwać rzecz po imieniu kiedy staje nad łóżkiem śmiertelnie chorego człowieka. Ale obecnie wiele spraw jawi się w tak jasnym świetle, że samo życia daje odpowiedź, nie pozostawiającą złudzeń.

Kto żyje w Polsce po 1989 roku ten wie, kiedy i przy udziale jakich ludzi zaczęła się choroba III Rzeczypospolitej. I wie, kto z niej ciągnął zyski. I wie, kto stał na straży, by ich nie zabrakło. I wie, kto był w tym procederze bezkarny. Wiadomo, że komisja badająca sprawę Amber Gold może być już nieco nudna. Nawet śledzenie najbardziej wstrząsających scen kryminalnych w końcu rodzi przesyt. Ale to, co ta Komisja odkrywa dowodzi jednego: w kryminał, jakim była przepojona cała rzeczywistość III RP było zaangażowane państwo, i wcale nie mówione, że teoretyczne, bo takie można by jeszcze usprawiedliwić indolencją, ale państwo, używając kolokwializmu, umoczone. A to wielka różnica. Komisja odsłania jeszcze jeden wstydliwy szczegół: państwo dziś już nie teoretyczne, ani umoczone, jest bezsilne i naigrawanie się wielu zeznających przed Komisją, w takie państwo właśnie bije, w poczuciu bezkarności. Bo sądy wszak nadal są, jakie były w tym teoretycznym państwie. I tu tkwi jądro problemu. Dlatego ten spektakl jutrzejszy trudno oglądać. Dla kogoś, jeśli Polska jest dla niego czymś najważniejszym.

Dlaczego tak się dzieje? Bo, spójrzmy globalnie, abstrahując od wiedzy fragmentarycznej, na przyczynę zła, jakie toczyło III RP. I spójrzmy w ten sam sposób na to, co wyczynia opozycja (totalna) przez ostatnie dwa lata, wbrew całej oczywistości, z jaką jawi się naprawa Rzeczypospolitej. Wszystko koncentruje się na sanacji prawa i tych, którzy nim gospodarują. To walka o być albo nie być żulii, która okradała ten kraj w sposób wręcz trudny do pojęcia. I sprawa tej sanacji się zacięła. A dawni palestranci nie wiadomo na czyich usługach, robią tak, jak gdyby nigdy nic. Po prostu bronią swego koryta, a może i czegoś więcej, bo dopóki oni są na stołkach wiele interesów może nadal iść podziemnym kanałem, mogą być dziwne umorzenia, jeszcze dziwniejsze niewiedze, jak to Komisja Amber Gold obnaża. Może być przyzwolenie wbrew wszelkim wysiłkom rządu i interes niszczący ten kraj od trzech bez mała dekad może się kręcić nadal.

Dlatego jutro zamknę telewizor, by nie słuchać gładkich, obłudnych słów, by nie być zaskoczonym widokiem twarzy, których już przywykliśmy nie oglądać, by nie patrzeć na posłów PE, którzy jeszcze nie wypłukali ust po opluwaniu Polski tam, gdzie czekają na to, by ją kąsać. Zamknę telewizor, gdyż nie ma nic gorszego, jak obłuda, mimikra przy otwartej kurtynie. Już lepiej, kiedy robili to w jakiejś luksusowej knajpie. Bo czymże jest dla nich wszystkich ta Polska, nie ich Polska, ale ta, właśnie, której obrońców dziś się wykopuje z jakichś łączek, obrońców, którzy tak drażnią tych, którzy Polskę uznali za poletko swych małych i brudnych interesów. Ich nie zabraknie przed grobem nieznanego żołnierza. Więc lepiej, później bez nichm nawiedzić to miejsc… Niestety.