Potrzebny (oprócz dobrze wyposażonej armii zawodowej) etos obywatela-rycerza

Obserwuje się w Polsce pewną mobilizację, pewną aktywność w dziedzinie obronności. Słyszy się od kilku lat o "wzmocnieniu wschodniej flanki NATO". Mieliśmy w Warszawie "Szczyt NATO", Mieliśmy międzynarodowe ćwiczenia "ANAKONDA", ostatnio "DRAGON". Realizujemy (w większości, to jeszcze etap zamówień i negocjacji) zakupy uzbrojenia i sprzętu wojskowego. Modernizuje się posiadane uzbrojenie.

W szczególności - armia wyposaża się w najnowocześniejszą na świecie broń artyleryjską i moździerzową polskiej produkcji - (to armato-haubica Krab i samobieżny moździerz RAK), także wkrótce nowoczesne HOMARY (o zasięgu 300 km) zastąpią poczciwe LANGUSTY (zasięg do 40 km. -następczynie Grada i wcześniej jeszcze ruskiej KATIUSZY). To wszystko będzie (już jest) produkowane (i koordynowane) przez najlepszą hutę na świecie - to HUTA STALOWA WOLA)

Obserwuje sie postęp w negocjacjach dotyczących zamówienia nowoczesnych systemów obrony antyrakietowej PATRIOT (program WISŁA). Mamy nadzieję na szybkie utarcie sie poglądów na rodzaj i ilość bojowych śmigłowców, gdyż zamieszanie wokół zamówienia tego sprzętu wojskowego trwa już dostatecznie długo. Podawane są informacje o zmówieniu okrętów podwodnych. Marynarka Wojenna posiada okręty o kończących sie resursach i właściwie jest nie do uniknięcia luka w gotowości bojowej tego rodzaju wojsk (wdrożenie do służby nowych jednostek, to sprawa czasochłonna). Pewne nadzieje daje pobudzenie aktywności Stoczni Marynarki Wojennej, która w przeszłości zbudowała przynajmniej kilkadziesiąt okrętów (głównie dla armii sowieckiej).

Można jeszcze wspomnieć o lotnictwie - posiadanie 49 nowoczesnych samolotów (nie licząc rozsypujących się MIG-ów 29 i przestarzałych SU-22 - to zbyt mało ("upadająca" Grecja ma ich znacznie więcej, a Izrael, czy Turcja - 6-8 razy więcej).

Powołanie nowej formacji SAMOOBRONY, czy OBRONY TERYTORIALNEJ, co było sztandarowym pomysłem por. Szeremietiewa a teraz ministra A. Macierewicza (o nieznanym mi stopniu wojskowym) i przedstawianie tego jako zasadnicze - skokowe zwiększenie siły bojowej naszej armii - jest jednak sporym nieporozumieniem. Muszę się jednak zastrzec, że uważam Antoniego Macierewicza za człowieka posiadającego najwspanialszy życiorys z okresu walki z komuną, a biorąc pod uwagę jego olbrzymi potencjał intelektualny i doświadczenie polityczne - uważam, że bardzo dobrze działa na polu odbudowy gotowości bojowej i siły naszej armii. Oczywiście - widać czasem braki znajomości problematyki wojskowej, ale i tak przewyższa w tej dziedzinie większość generałów (zarówno tych co zakończyli już służbę wojskową, jak i służących w niej obecnie)...

Charakter notek zamieszczanych na portalach zmusza mnie do zakończenia wpisu, chociaż ma on tylko rolę wstępu do rozważań na temat etosu (a raczej jego braku) - obywatela - rycerza - gotowego stawać w obronie Ojczyzny (ale odpowiednio do niej przygotowanego)...

O tym w następnym artykule...