Nie dajmy zniszczyć pamięci o Powstaniu

Tylko wrogowie Polskiego Ducha są zdolni wkładać wszystkie kwestie dotyczące Powstania Warszawskiego do jednego worka.Tak robią pseudo historycy, judasze.

W dniu takim jak dziś, należy odłożyć na bok rozważania o celowości Powstania, jego wojskowy-polityczny aspekt. Bowiem ocena od tej strony byłaby zupełnie inna gdyby nie podłość sowietów stojących na drugim brzegu Wisły oraz wstrzemięźliwość aliantów, liczących się ze  zdaniem Stalina a nie liczących strat ludzkich i materialnych walczącej Warszawy.

Dzień dzisiejszy i wszystkie kolejne rocznice powinny być  bezwarunkowo poświęcone Czci i Chwale Powstańców tak, jak bezwarunkowo oni poświęcali swe życie wolności Warszawy i wyzwoleniu Polski. Dziś ciągle pogrobowcy tych to z bronią u nogi przyglądali się z praskiego brzegu jak Oni giną , usiłują dobijać pamięć o Bohaterach.

To właśnie ci co dziś kwestionują celowość i sens poświęcenia Powstańców zasługują na pogardę. Oni przecież usiłują kwestionować naszą o Powstaniu pamięć. Dezawuują Muzeum , które tą pamięć ma przechować .

Dla mnie, mimo że "wychowywano" mnie w szkole w okresie stalinizmu, pamięć o Powstaniu i Powstańcach jest rzeczą świętą. Wówczas , w komunizmie, potrafiono poprzez harcerstwo przekazać nam wiedzę i szacunek nie tylko do żołnierzy  - harcerzy. Książki o Powstaniu wchłaniałem błyskawicznie. Dziś nie proponuje się młodzieży książek o Szarych Szeregach, o "Zośce"  ale bzdety o Harrym Poterze. Dokładając do tego idiotyzmy o bezsensowności zrywu wyzwoleńczego, tylko po  to aby uchronić się przed kolejnym , podobnym zrywie młodzieży i dorosłych .

Tego właśnie boją się obrońcy "starego porządku". Dlatego idea "divide et impera" nakazuje dzielenie na robotników i inteligencję, na studentów i roboli, na yntelgencje i moherów, na budowniczych zgody i siewców nienawiści. To dla nich pamięć o Powstaniu warszawski może okazać się zabójcza.

Ale my tej pamięci zniszczyć nie pozwolimy.

  Czy potrafimy uchronić prawdziwy obraz i znaczenie Powstania Warszawskiego? Zatomizowane podzielone polskie społeczeństwo... odwieczne marzenie syjonistów i wrogów Polaków... wydziela rozmaite, często kłamliwe opinie.

Rezultat? Oto wspomnienie z 1 sierpnia w Warszawie..

"Mieszkam na jedenastym piętrze naprzeciwko Arkadii. W godzinę W, odtwarzając na moim sprzęcie, ile mu tam fabryka dała, SERCE W PLECAKU wyszłam na balkon, gdzie stanęłam w godnej postawie, ale zamiast podniosłego nastroju miałam ochotę parę epitetów, a może i butelek rzucić (w stylu powstańczym). Co za bydło!

Młodzi (często niezbyt), wykształceni (często słabo), z wielkiego miasta (często od niedawna) na ogół się nie zatrzymywali. Może nie wiedzieli o co chodzi??? Niektóre samochody się zatrzymywały, ale inne na nie trąbiły. W tym "warszawski" autobus. Co na to municypalny właściciel MZA, a konkretnie pewna Bufetowa?

Ja też z tych warszawiaków "co to po metrykie trzy dni koleją i trzy dni wołami jadą", ale 12 przyjeżdżają rodzice i jedziemy do Muzeum (gdzie mamy bliską kuzynkę uwiecznioną - 14 letnią łączniczkę Szarych Szeregów) i nawet się zastanawiam czy warszawskiego zabytkowego tramwaju nie wynająć, żeby tam podjechać z fasonem, a co? Raz się żyje, a bez "firmowych" (made in China) ciuchów mogę się obyć :) Obawiam się tylko, że nadmiernie w ten sposób podsponsoruję "Ratusz", a w ramach "nieposłuszeństwa obywatelskiego", do którego swego czasu namawiał nas (przy okazji abonamentu), Oby żył wiecznie, Jego Wysokość z Pacanowa, to już nawet chyba biletu miesięcznego więcej nie kupię ;)"

Problem jest niezwykle istotny, im bardziej się będzie odcinać Polaków od ich korzeni, tym łatwiej będzie im się dało wciskać różne kity. Tak się zastanawiam kiedy ten naród zaczął tracić instynkty samozachowawcze i tak dryfuje gdzie mu zawieją...
 

PS. Dzwon "Monter" z Muzeum Powstaniu ma budzić naszą świadomość. Autorem jego projektu jest rzeźbiarz Jacek Malinowski, Warszawiak, mój Przyjaciel.