I.
Było Ich dwanaście,
Pięknych niczym gwiazdy na hebanowym niebie,
Odbite nocą w prastarej krystalicznie czystej Wiśle,
Na lustrze wody tańczące swym skrzącym blaskiem,
A każda z nich miała swą misję dziejową,
Dziś niemal doszczętnie już zapomnianą,
Zasnutą przed domysłami kronikarzy pradziejów tajemnicą,
Przez prastare bory wiernie strzeżoną,
A każdej z nich wkrótce serce zabiło,
Ku...