Parlament Europejski na straży bankrutów?

Parlament Europejski na straży bankrutów?

            Popis w Parlamencie Europejskim niejakiego Lewandowskiego, nie tego mistrza footballu, ale faceta z Lublina. Tyle o nim wiem, a reszty można by się dowiedzieć z Wiki, ale czy warto? Wiadomo, że to jedna z popłuczyn Unii Wolności, a w każdym razie tej gildii, której zawsze zależało tylko na tym żeby Polska  jak najszybciej pozbyła się tego, co pokolenia nabyły i przetworzyły w nasz etos narodowy. Wiadomo, że początki jego sięgają obecnie właśnie 1050 lat wstecz. Ale pierwociny wykorzeniania tamtych wartości, to też nie inicjatywa ostatnich czasów. My trochę idealizujemy naszą historię, i ufając jakiejś zbiorowej amnezji zapominamy o tych, którzy w latach naszej niewoli narodowej, kiedy ważyły się losy nie tylko Polski jako państwa chwilowo wymazanego z mapy Europy, ale także los narodu skazanego na wytępienie, może wtedy nie fizyczne, ale moralne, kulturowe, na wymazanie tożsamości,  czepiali się cudzych klamek,  wchodzili w układy z zaborcami, dla kariery zostawali prawosławnymi, lub ładowali sobie przed nazwiska von. Wielu zresztą nawet bez tych renegackich zapędów zachłysnęło się płytkim pozytywizmem, upatrując w jego ideach wartość zastępczą dla tożsamości budowanej od Mieszka i Wojciecha. A w naszych  czasach to towarzysze dopraszali się u radzieckich, by tamci ich tyłków pilnowali, bo naród jakoś za blisko podchodzi. Teraz, podobni tamtym towarzyszom, „przywódcy”  narodu zamiast na Kreml walą do Brukseli i Strasburga. Że też to nasienie judaszowe tak szybko się odradza?

            Ale to, co dziś się obserwuje, a jestem pod wrażeniem donosu na Polskę w wykonaniu wykarmionego na unijnych srebrnikach europosła, to jest już coś wręcz obrzydliwego.  Oczywiście nie brakowało odwołania się do „naszego papieża”. Ciekaw jestem czyjego i kto jeszcze będzie się chował za plecami św. Jana Pawła II?  A co więcej, usłyszeliśmy, że o Polskę martwią się jej przyjaciele i cały świat demokratyczny. Od takich przyjaciół zachowaj nas Panie, a  świat demokratyczny, o którym europoseł mówił, to nikt inny tylko jego kumple, którzy pojęcia demokracji używają jako maczety i baseballówki  do gnębienia wszystkich, którym z nimi nie jest po drodze.

            Prof. Legutko dobrze mu odpowiedział, ale jeszcze plastyczniej, choć zarazem lapidarnie, ujął to poseł Węgier.

            Wstyd by było, gdyby ze względu na narodowość trzeba było się z takimi ludźmi identyfikować.

            A przecież chodzi im tylko o jedno, o wwindowanie do ław rządowych tych, którzy w niesławie zeszkli z boiska. Nieważne, ile zostawili tych nieczystości, które trzeba będzie  latami usuwać. Takie dosłowne czyszczenie stajni Augiasza. Nieważne, że wreszcie można mieć nadzieję, iż prawo będzie jednoznacznie przeciwko złodziejom i szkodnikom. Nieważne, że przecież to, co się dzieje w Polsce trzeba poddać nie emocjom, ale osądowi zdrowego rozsądku. Ważne jest tylko jedno: władza, pieniądze i prawo kaduka na usługach kliki.

            Z kolei europoseł, socjalista włoski Gianni Pittella perorował:

"Chcę powiedzieć mieszkańcom Polski: my walczymy dla was, u waszego boku, a nie przeciwko wam" - mówił Pittella. Jego zdaniem pewne działania podejmowane przez polski rząd zagrażają praworządności. "Prosiłbym polski rząd: bądźcie spokojni, zaufajcie swemu narodowi. Nie możecie traktować narodu jak zakładnika swoich lęków (...) Dlaczego boicie się Trybunału Konstytucyjnego? Skąd czystki w mediach?" - pytał Pittella

            Jego zdaniem pewne działania, podejmowane przez polski rząd, zagrażają praworządności. „.

Zaiste zdumiewająca troska o naród polski i o rząd, który wcale nie reaktywuje jako zakładnika ani własnych rodaków, ani nie jest zakładnikiem swoich posłów lęków. To kumple tego posła się boją, żeby im się Unia nie rozsypała, bo ileż to kasy by ich minęło?  Boją się też, żeby Polska i inne kraje nie pozostały sobą, bo to gmatwa szyki tych wszystkich, którzy na nihilizmie chcą budować Europę, choć powinni zrzucić łuski z oczu, by wreszcie dostrzec, że to właśnie ich dom zaczyna się palić. Każdy Europejczyk jest z natury rzeczy członkiem wspólnoty zwanej Unią Europejską i nie potrzebuje przepustki do niej ani od pana Pittelli, ani od pana Lewandowskiego, ani od nikogo im podobnego. Nie wiem też skąd pan Pittella dowiedział się, że istnieje obawa przed Trybunałem Konstytucyjnym. Powiedział: „boicie się…” Ciekawe, kto, jego zdaniem, się boi? Rząd a może naród? Ludzie wypowiadający tak bzdurne rzeczy, i to za duże pieniądze, jakie im płacą, to dostateczny powód, by nie ufać dykasteriom unijnym. Pan Pittella broni Trybunału Konstytucyjnego, jak gdyby nie wiedział, że stał się on głównym filarem opozycji przeciwko legalnemu rządowi, tracąc tym samym swój status władzy sądowniczej. Udawanie wariata, to nie żadne panaceum na kłopoty, jakie dziś ma Unia w Polsce, a także w wielu innych krajach, które dalekie są od tego, żeby stać się koloniami bonzów unijnych.

            Byłoby dobrze, gdyby władze UE zaczęły wreszcie myśleć kategoriami wspólnego dobra, do którego obrony są zobowiązane, a nie wtykały nosa w nieswoje sprawy. Należy do nich wspieranie ludzi i systemów nacechowanych znamionami chorobowymi. Niech ktoś powie,  że nie wygenerowały ich poprzednie rządy w Polsce? Czystki, nad którymi biada pan Pittella nawet się jeszcze nie zaczęły, ale najwyższy czas, by to nastąpiło, bo inaczej długo jeszcze w naszym życiu publicznym panoszyć się będą aferzyści samozwańczy politycy, szmalcujący na Polskę, gdzie się da. I długo jeszcze byle matoł będzie wykrzykiwał, ze PiS niszczy Polskę. Rzeczpospolita jest wyrozumiałą matką, ale i to ma swoje granice.