Jak dajemy się wrabiać

Nie do wiary jak ludzie dają się wrabiać. Wielu naprawdę nie odeszło daleko od szympansa. Zajęci problemami ściśle politycznymi , ignorujemy inne, równie istotne aspekty życia. 

W kapitalizmie to klient decydował o zakupach, zaspokajających jego aktualne, realne potrzeby, tworzące popyt.

W komunizmie to centralny partyjny planista decydował co potrzebne klientowi, nie pytając go o zdanie i zaspokajając potrzeby podstawowe.

W konsumpcjonizmie, w którym obecnie mamy szczęście się pławić, podobnie jak w komunizmie, klient ma niewiele do powiedzenia. To marketerzy decydują, co klienci kupią a producenci wytworzą, kreuując sztuczne potrzeby, zaspokajające potrzebę zysku handlarzy. Klient musi kupić plazmę a może wybierać między Samsungiem a Sony i na tym polega jego pozorna wolność w tym systemie. Sam stał się, właściwie należałoby powiedzieć, że został spreperowany, by stać się  maszyną, albo wręcz produktem–maszyną do generowania zysku handlowego.

Ale na sterowaniu klientem się nie kończy. Inne aspekty życia też podlegają sterowaniu. Steruje się popkulturą, poglądami i wyborami politycznymi. Do wyboru dostajemy produkty polityczne takie jak Clinton czy Trump. Do sterowania służy poprawność polityczna i instytucje stojące na jej straży. I w ten sposób zamiast demokracji mamy... totalitaryzm, na razie miękki. Zatem przeszliśmy drogę od totalitaryzmu do totalitaryzmu. Kto nas tą drogą poprowadził ? Daliśmy się wywieść w pole jak dzieci.

Jak pisze postmodernista, major Zygmunt Bauman:

“ Ludziom należy zatem powiedzieć, jakie są ich prawdziwe interesy; jeśli nie słuchają lub nie chcą usłyszeć, należy ich zmusić, by zachowywali się tak, jak tego wymaga ich prawdziwy interes”.

No i niestety mamy tych, którzy doskonale wiedzą, na czym polega nasz interes. A oni z łatwością znajdą chętnych do załogi obozu koncentracyjnego. Mam nadzieję, że nie damy tam się zapędzić, bo zapędzić można nie tylko stosując nagą przemoc ale także używając rozmaitych przynęt.