List do Prezydenta RP w sprawie utworzenia Muzeum Wołyńskiego w Warszawie
Jest to niezwykle ważny, godny uwagi i poparcia wniosek Kresowian i środowisk kresowych z całego kraju, skierowany do Prezydenta RP Andrzeja Dudy o utworzenie w Warszawie Muzeum Wołyńskiego wszystkich ofiar ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów.
Szanowny Panie Prezydencie,
zwracamy się z pilnym wnioskiem o utworzenie w Warszawie, stolicy naszego Państwa, Muzeum Wołyńskiego dokumentującego zbrodnię ludobójstwa dokonaną przez ukraińskich nacjonalistów w latach 1939-1947. Ofiarami tej bezprecedensowej w swoim okrucieństwie akcji, zorganizowanej i przeprowadzonej przez Organizację Ukraińskich Nacjonalistów i bandy tzw. Ukraińskiej Powstańczej Armii, padło ponad 150 tysięcy (wg niektórych naukowców nawet ponad 200 tysięcy) Polaków. Mordowani byli również Żydzi, Węgrzy, Rosjanie, Ormianie, Czesi, Słowacy a także Ukraińcy, którzy nie chcieli brać udziału w zabójstwach swoich sąsiadów bądź pomagali ofiarom.
W Polsce powstało wspaniałe Muzeum Katyńskie dokumentujące mord dokonany przez NKWD w 1940 r. na ponad 20 tysiącach polskich oficerów i funkcjonariuszy. Placówka ta spełnia także wspaniałą rolę edukacyjną, jak również jest formą oddania hołdu wszystkim ofiarom sowieckich zbrodniarzy ze wszystkich miejsc kaźni tzw. zbrodni katyńskiej. W Warszawie istnieje piękne Muzeum Polin poświęcone polskim Żydom, tworzone jest dodatkowo Muzeum Getta warszawskiego i Muzeum Polaków ratujących Żydów. Dokładnie takiego samego modus operandi domagamy się od polskich władz wobec tysięcy naszych krewnych pomordowanych przez ukraińskich nacjonalistów.
Przypominamy, że 99% ofiar do chwili obecnej nie ma swojego grobu i spoczywa w dołach, jamach, śmietniskach, bez znaku krzyża i w miejscach narażonych na codzienne bezczeszczenie zwłok, zaś władze Ukrainy od niemal 30 lat, łamiąc podstawową Kartę Praw Człowieka (w szczególności prawo do godnego pochówku), odmawiają ich godnego pochówku. Kolejne polskie Rządy nie są w stanie skutecznie wyegzekwować od wschodniego sąsiada poszanowania podstawowych praw człowieka milionów Polaków (rodzin ofiar).
W związku z tym placówka muzealna jest pilną koniecznością, aby z jednej strony oddać hołd wszystkim pomordowanym, ale także by głośno wybrzmiała historia dramatu Kresowiaków i by nie można jej było zakłamać. Nie jest tajemnicą, iż władze Ukrainy dokonują haniebnego procederu gloryfikacji ukraińskich zbrodniarzy wojennych (Stepan Bandera, Roman Szuchewycz, Dmytro Kłaczkiwski itp.) i próbują zakłamywać prawdę historyczną, co nie spotyka się z właściwą i dostatecznie silną oraz skuteczną reakcją polskich władz. Bierność w tej sprawie jest grzechem zaniechania, co już zostało doświadczalnie sprawdzone przez polskie władze w kontekście stosunków polsko-żydowskich, gdy brak zrozumienia ciężaru gatunkowego walki o prawdę historyczną na arenie międzynarodowej zaowocował po latach oskarżeniem Polaków o współudział w holokauście. Dokładnie to samo może w przyszłości dotyczyć stosunków polsko-ukraińskich, gdyż już teraz nacjonaliści ukraińscy otwarcie negują zbrodnie dokonane przez OUN-UPA, jednocześnie oskarżając Polaków o mordowanie Ukraińców.
Moralnie niedopuszczalne jest dzielenie polskich ofiar II wojny światowej na te „poprawne politycznie” zastrzelone przez Niemców bądź Sowietów, oraz te „niepoprawne politycznie” zatłuczone ukraińską siekierą, które należy ocenzurować bądź pokryć pajęczyną niepamięci. Polskie dzieci topione w studniach, palone żywcem czy roztrzaskiwane o ściany, ciężarne kobiety z rozpruwanymi sierpem brzuchami mają dokładnie takie samo prawo do swojego muzeum, jak polscy oficerowie zastrzeleni nad dołami śmierci w Katyniu. Pozbawianie ich tego prawa jest rzeczą niegodną i niesprawiedliwą, żadnego wytłumaczenia nie stanowi tutaj doraźna polityka tego czy owego rządu wycierającego sobie usta rzekomą „racją stanu”. Nie ma takiej racji stanu, która pozwala zakłamywać prawdę o ludobójstwie Polaków i łamać podstawowe prawa człowieka naszych obywateli. Warto zwrócić uwagę, iż zbrodnia dokonana przez ukraińskich nacjonalistów objęła niemal 10 x więcej ofiar niż zbrodnia katyńska, w jej ramach mordowani byli wszyscy Polacy zamieszkujący daną miejscowość (dzieci, kobiety, mężczyźni, staruszkowie), z mapy zniknęło na zawsze wiele polskich miejscowości. Wielka ilość ofiar, rozległość terytorialna miejsc kaźni sprawia, że ludobójstwo to jest sprawą niezwykle ważną i poruszającą dla całego naszego narodu.
Muzeum Wołyńskie powinno być usytuowane w Warszawie, gdyż tylko taka lokalizacja zapewni właściwą promocję wiedzy historycznej i edukację społeczeństwa oraz skuteczne oddziaływanie międzynarodowe. Bardzo się cieszymy, iż polskie władze w sposób wręcz niezwykły starają się kultywować pamięć żydowskich ofiar II wojny światowej poprzez aż trzy placówki muzealne umieszczone w stolicy naszego kraju, co z całą pewnością przyczyni się do właściwego wybrzmienia prawdy historycznej o zbrodniach dokonanych na Żydach. W tym kontekście uważamy za konieczne powołanie w stolicy Muzeum Wołyńskiego poświęconego pamięci polskich ofiar ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów, gdyż byłoby dalece niesprawiedliwe i niewłaściwe wywyższanie cierpienia ofiar holocaustu ponad cierpienia męczenników z Kresów Wschodnich II RP. Mamy olbrzymi szacunek dla ofiar holokaustu i domagamy się takiego samego szacunku od polskich władz w stosunku do tysięcy Kresowian zamordowanych przez ukraińskich nacjonalistów.
Pilność naszego wniosku motywujemy tym, iż dożywają swych dni ostatni świadkowie i bezpośredni krewni ofiar ukraińskich nacjonalistów, którym haniebna postawa władz Ukrainy łamiących podstawową Kartę Praw Człowieka i bierność oraz brak skuteczności polskich władz uniemożliwiła pochówek najbliższych. Chcemy by choć u schyłku życia poczuli i mieli pewność, że państwo polskie nigdy nie zapomni o tej okrutnej zbrodni i jej ofiarach. Jednocześnie współczesna relatywizacja historii, gdzie często zrównuje się kata z ofiarą, prowadzi do wypaczenia prawdy historycznej i deptania godności narodowej Polaków, co w dłuższej perspektywie jest bardzo groźne dla polskiej racji stanu, gdyż narzuca narrację przedstawiającą Polaków jako zbrodniarzy.
O prawdę historyczną trzeba walczyć, sama się nie obroni, a najlepszą i sprawdzoną w praktyce metodą jest powstanie profesjonalnej placówki muzealnej w stolicy kraju, oddziaływającej na całe społeczeństwo i państwa ościenne.
Muzeum Wołyńskie w Warszawie jest polską racją stanu a jednocześnie wypełnieniem testamentu wszystkich ofiar okrutnej zbrodni.
Szanowny Panie Prezydencie rozpatrując to nasze „wołanie na puszczy”, prosimy mieć to wszystko na uwadze.
Łączymy wyrazy najwyższego szacunku
Żary, 2 października 2020r.
List do Prezydenta RP w sprawie utworzenia Muzeum Wołyńskiego w Warszawie podpisali:
Klub Tarnopolan TMLiKPW – Żary, Prezes dr Krzysztof Kopociński, Zarząd Główny TMLiKPW
Kresowe Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze im. Orląt Lwowskich w Żarach, Prezes Józef Tarniowy
Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów- Oddział Żary, Prezes dr Zbigniew Kopociński
Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów- Wrocław, Prezes Honorowy Szczepan Siekierka
Patriotyczny Związek Organizacji Kresowych i Kombatanckich w Warszawie, Prezes Witold Listowski
Światowy Kongres Kresowian, Prezes Jan Skalski
Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Kraków
Instytut Pamięci i Dziedzictwa Kresowego, Lublin, Prezes Prof. Włodzimierz Osadczy
Stowarzyszenie Upamiętnienia Polaków pomordowanych na Wołyniu, Zamość, Prezes Janina Kalinowska
Ks. Antoni Moskal, Kapelan Pamięci Pomordowanych w Borownicy
Prof. Czesław Partacz, Koszalin
Prof. Bogumił Grott, Kraków
Dr Lucyna Kulińska, Kraków
Kustosz Pamięci Narodowej, Ewa Siemaszko, Warszawa
Prof. Leszek S. Jankiewicz, b. Prezes Instytutu Kresów Rzeczypospolitej w Warszawie
Prof. Bogusław Paź, Wrocław
Prof. Andrzej Zapałowski, Przemyśl
Prof. Wiesław Jamrożek, Prorektor Łużyckiej Wyższej Szkoły Humanistycznej im. J.B. Solfy w Żarach
Familijne Stowarzyszenie Zbarażan w Lubinie, Prezes dr Stanisław Tokarczuk
Dr hab. Olgierd Grott prof. UJ, Kraków
Dr hab. Leszek Jazownik prof. UZ, Zielona Góra
Towarzystwo Miłośników Lwowa w Bytomiu, Prezes Danuta Skalska
Stowarzyszenie „Huta Pieniacka”, Prezes Małgorzata Gośniowska-Kola
Zygmunt Muszyński, Kożuchów, Zarząd Główny TMLiKPW
Fundacja „Wołyń Pamiętamy”, Prezes Katarzyna Sokołowska
Stowarzyszenie Kresowian Ziemi Dzierżoniowskiej, Prezes Florian Kuriata
Stowarzyszenie „Głogowska Edukacja Kresowa”, Prezes Dr Jan Walczak
Obywatelska Inicjatywa Budowy Pomnika „Ofiar Wołynia” w Lublinie, Przewodniczący Zdzisław Koguciuk
Jan Tarnowski, Zielona Góra, Zarząd Główny TMLiKPW
Stowarzyszenie Polskich Termopil i Kresów w Przemyślu, Klub Inteligencji Katolickiej, Stanisław Szarzyński
Redaktor naczelny Kresowego Serwisu Informacyjnego Bogusław Szarwiło
Stowarzyszenie Kulturalne „Krajobrazy” Legnica Prezes Dr Tadeusz Samborski
Stowarzyszenie „Kresy Wschodnie- Dziedzictwo i Pamięć” w Dębnie, Antoni Dąbrowski
Wielkopolskie Stowarzyszenie Kresowe, Prezes Piotr Adam Szelągowski
Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, Oddział w Elblągu, Prezes Natalia Warda
Związek Szlachty Polskiej, Prezes Daniel Jan Potocki
Stowarzyszenie 42 Pułku Zmechanizowanego i 11 Brygady Zmechanizowanej, Prezes Zarządu Płk rez. Krzysztof Polusik
Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej- Koło Kresowe w Żarach, Prezes por. w st.sp. Władysław Sroka
Stowarzyszenie Kresowian w Lubinie, Prezes dr Stanisław Tokarczuk
Patriotyczny Związek Organizacji Kresowych i Kombatanckich w Warszawie, Tadeusz Nowacki
Stowarzyszenie Kresowian w Kędzierzynie-Koźlu, Wydawnictwo Magna Polonia w Warszawie, Prezes Przemysław Holocher
Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich Oddział w Opolu, Prezes Jolanta Kołodziejska
Zarząd Główny TMLiKP
Związek Sybiraków b. Prezes Zarządu Wojewódzkiego w Zielonej Górze Józef Maciejewski
Europejska Unia Uchodźców i Wypędzonych
Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich Oddział w Świdnicy, Prezes Antoni Jadach
Dr Artur Brożyniak Stowarzyszenie Na Rzecz Rozwoju Wsi „Razem” w Bieniowie, Prezes Urszula Chomont
Dr Czesław Wilczyński, Kraków
Instytut Pamięci i Dziedzictwa Kresowego, Lublin Alina Kaźmierczak
I tu jest miejsce dla każdego z nas.....
......i ja mgr historii UW Sławomir Tomasz Roch, wnuk Bolesława Roch, żołnierza 27 Wołyńskiej DP AK ps. „Jaworski”, podpisuję się pod tym Listem dwoma rękoma.
P.S.
Podkreślenia w tekście: „Listu do Prezydenta RP w sprawie utworzenia Muzeum Wołyńskiego w Warszawie”, pochodzą od autora bloga S. T. Roch, a sam List został opublikowany 11 października 2020 r. na stronie: http://isakowicz.pl/list-do-prezydenta-rp-w-sprawie-utworzenia-muzeum-wo...
- Blog
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
- 18 odsłon