Rzeź Polaków - rozkaz Jeżowa cz.11 ostatnia

Ostatni odcinek rozkazu Ludowego komisarza spraw wewnętrznych Nikołaja Jeżowa adresowanego do najwyższych stopniem funkcjonariuszy NKWD. Jeżow uzasadnia w nim konieczność wymordowania wszystkich Polaków mieszkających w Związku Sowieckim ponieważ polskie służby pod wodzą Polskiej Organizacji Wojskowej (w dacie rozkazu byla oda lat rozwiązana) sterowali rozwojem sytuacji politycznej na Białorusi. 

Antysowiecka działalność wywiadu polskiego na Białorusi i w innych rejonach ZSRS.

Organizacja POW na Białorusi, na czele której stał ostatnio członek moskiewskiej centrali POW Bieniek, członkowie mińskiej centrali POW - Wąsowski,[1] Kłys[2], Sosnowski, Geltman, Dąbal – nawiązali kontakty z organizacją białoruskich nacjonalistów-faszystów, podziemiem trockistowskim i antysowiecką organizacją prawicowców, w wyniku czego na Białorusi istniał wspólny spisek antysowiecki z Czerwiakowem,[3] Gołodiedem[4] i Bieńkiem na czele.

Zjednoczone podziemie rozwinęło na Białorusi zakrojoną na szeroką skalę działalność sabotażową i destrukcyjną związaną z planami sztabów generalnych: polskiego i niemieckiego.

Działalność wywrotowa zjednoczonego podziemia prowadzona była we wszystkich gałęziach gospodarki narodowej Białorusi: w transporcie, planowaniu, gospodarce energetyczno-paliwowej, budowie nowych przedsiębiorstw, we wszystkich gałęziach przemysłu lekkiego, rolnictwie, tworzeniu sowchozów.

W przeciągu kilku ostatnich lat, zjednoczone podziemie drogą sztucznego rozprzestrzeniania chorób zakaźnych (zapalenie opon mózgowych, anemia, pomór) przeprowadziło akcję likwidowania pogłowia świń i koni na Białorusi, w wyniku czego tylko w 1936 roku w BSRS [Białoruska Socjalistyczna Republika Sowiecka] padło ponad 30 tysięcy koni.

W procesie działalności, której celem było zajęcie BSRS przez Polaków, zjednoczone podziemie wysunęło i próbowało zrealizować mający charakter sabotażowy projekt osuszenia bagien poleskich będących naturalną przeszkodą dla działań zaczepnych wojsk polskich. W tym czasie Dąbal, który prowadził opracowanie projektów „Wielkiego Dniepru” wprowadził do nich, w duchu szkodnictwa, plan przekopania na Białorusi głębokiego kanału, która miał dać dostęp okrętom wojennym Polaków[5] na sowieckie terytorium.

Równocześnie z działalnością sabotażową w rolnictwie BSRS, zjednoczone podziemie prowadziło aktywną działalność, której celem było przygotowanie kadr powstańczych dla zbrojnego powstania antysowieckiego, praktykowało szeroko różnego rodzaju metody sztucznego wywoływania niezadowolenia ludności skierowanego przeciwko władzy sowieckiej (planowane „przegięcia” przy prowadzeniu rozmaitych kampanii gospodarczych we wsiach, nadmierne obciążenia, niezgodne z prawem masowe konfiskaty za niezapłacenie podatków, itp.)

Kontaktując się różnymi kanałami z Polską (przez moskiewską centralę POW, konsulat polski w Mińsku, wileńską centralę białoruskich nacjonalistów-faszystów, bezpośrednio z Oddziałem II polskiego Sztabu Głównego) zjednoczone podziemie prowadziło w BSRS wszechstronna działalność szpiegowską mając szereg własnych kontaktów w jednostkach Białoruskiego Okręgu Wojskowego oraz kontakt z wojskowo-faszystowską grupą zdrajcy Tuchaczewskiego w osobie członka tej grupy Uborewicza.[6]   

Na osobiste polecenie Zinowiewa, trockista Gessen[7] zorganizował spośród członków zjednoczonego podziemia grupę terrorystyczną, która przygotowywała zamach na tow. Woroszyłowa[8] w czasie jego pobytu w Mińsku jesienią 1936 roku.

Działania w zakresie likwidacji grupy kierującej zjednoczonym podziemiem antysowieckim na Białorusi, NKWD BSRS podjęło na podstawie minimalnych danych otrzymanych w początkowym etapie sledztwa w Moskwie i powtórnego przesłuchania aresztowanych wcześniej białoruskich nacjonalistów-faszystów, co świadczy o umiejętności dobrego wykorzystania operacyjnego skromnych danych wyjściowych dla likwidacji zorganizowanych sił przeciwnika.

Całkowicie niezadawalające były działania podejmowane dla likwidacji POW na DWK[9], na Syberii, w obwodach swierdłowskim i czelabińskim oraz na Ukrainie. Mając w latach 1933-1935 wyjątkowo duże możliwości ujawnienia podziemia POW (aresztowania grupy Skarbka, Stasiaka,[10] Koneckiego[11]) aparat NKWD Ukrainy nie rozwinął wówczas koniecznego śledztwa dla całkowitego zdemaskowania działalności POW na Ukrainie, z czego skorzystał szpieg Sosnowski, który  pracował wówczas w Wydziale Specjalnym centrali i prowadził działalność prowokatorską dla udaremnienia działań organów.

Rozsyłając w załączeniu zbiory protokołów przesłuchań Unszlichta i innych aresztowanych proponuję, by z niniejszym pismem zapoznać wszystkich naczelników wydziałów operacych GUGB[12] i funkcjonariuszy na stanowiskach kierowniczych w trzecich wydziałach.

                                                           P.p. Ludowy Komisarz Spraw Wewnętnych

                                                                  Główny Komisarz Bezpieczeństwa Państwowego

                                                                   N. Jeżow

                                                           Za zgodność:

                                                                   Sekretarz operacyjny GUGB NKWD ZSRS

                                                                   kombryg. Ulter

Archiwum Zarządu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy Obwodu Charkowskiego

Sygnatura dokumentu – Art. 89-136

[nieczytelne]

Przekład: Maria Wielgosz