POLSKA TO NIESPRAWIEDLIWY REŻIM POSKOMUNISTYCZNY !

Słowa Pana Prezydenta Andrzeja Dudy do Prezydenta Gaucka, z których reżimowe media zrobiły donos na Polskę są nie tylko prawdziwe, ale wymagają nagłośnienia na cały demokratyczny świat.Bo ten świat jest przekonany, że po 1989 roku Polska stała się państwem demokratycznym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Osobiście znam przykłady, że „niestety Polska nie jest dziś krajem, o którym można by powiedzieć, że jest państwem sprawiedliwym, sprawiedliwym dla swoich obywateli, że jest państwem, w którym obywatele traktowani są równo" – jak powiedział Prezydent Andrzej Duda w rozmowie z Prezydentem Niemiec.

Dodam, że jestem dumny, że Polska wreszcie doczekała się Prezydenta, który wyraża opinie wielu obywateli, którzy są dyskryminowani , represjonowani i wykluczani – nie mniej niż w czasach komunizmu. Odbywa się  to w „białych rękawiczkach” – a więc bezkrwawo, bez ZOMO i aresztowań – ale w sposób wyrafinowany. Przez trwałe, materialne wykluczenie. Przez sprowadzenie pokrzywdzonych ludzi do rangi pod-ludzi w wyniku działań organów skarbowych, niesprawiedliwych wyroków sądowych, przez wyrzucenie z pracy pod byle pretekstem – bez możliwości obrony swoich praw.

W tym patologicznym procederze uczestniczą organy skarbowe, sądy i prokuratura, choć mamy Konstytucję, która mówi, że Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Jednak w rzeczywistości Konstytucja RP stała się rodzajem parawanu, za którym odbywa się materialna rzeź niewiniątek…

W sprawach dotyczących praw pokrzywdzonych przez pracodawcę pracowników, sądy orzekające wydają wyroki degradujące pokrzywdzonych, zasądzając na rzecz byłego pracodawcy horrendalne koszty procesu. Orzeczenia są często sprzeczne ze sobą, sprzeczne z faktami i często oparte na uznaniowości sądu. Dotyczy to zwłaszcza organów skarbowych, które spokojnie mogą naliczyć podatek po podjętej przez siebie decyzji. Za komuny taki podatek nazywano „domiarem” i nic się w tej sprawie nie zmieniło od czasów komuny. Takim domiarem można dzisiaj zniszczyć każdego, kto tej władzy podpadnie.

Znane mi są przypadki, że organ skarbowy oraz sąd prawomocnie uznały, że zasądzone pracownikowi odszkodowanie wynika ze stosunku pracy, a więc podlega opodatkowaniu. Sądy, pomimo oficjalnego zakazu dyskryminacji opierają się przy tym na uznaniu ( a dotyczy to także Sądu Najwyższego), że pracownik nie otrzymałby odszkodowania, gdyby nie stosunek pracy. W ten sposób odszkodowanie staje się w „demokratycznym państwie prawnym” taką samą „korzyścią” dla pracownika, jak wynagrodzenie. Innymi słowy – trwała szkoda poniesiona przez pracownika w wyniku bezprawia pracodawcy, staje się dla pracownika „korzyścią”. Taki wyrok, w połączeniu z zasądzonymi od pracownika kosztami procesu na rzecz pracodawcy - który przyczynił się do tej „korzyści” - stanowi odstraszającą barierę przed występowaniem pokrzywdzonych pracowników do sądów w obronie swoich praw. W ten sposób „demokratyczne państwo prawne” ogranicza prawo do sądu, łamiąc Konstytucję – bez żadnej możliwości odwołania się od niesprawiedliwych wyroków. Jeśli dodamy, że procesy w sprawach pracowniczych ciągną się latami – jest oczywiste, że w tej „wolnej i demokratycznej” Polsce żyją na skraju nędzy tysiące pokrzywdzonych ludzi, których głos usłyszał tylko prezydent Andrzej Duda….

Takim przypadkami nie zajmie się w Polsce Trybunał Konstytucyjny, którego rolą nie jest sprawdzanie łamania Konstytucji przez sądy i organy skarbowe, lecz sprawdzanie czy dany przepis prawny jest z Konstytucją zgodny. Zatem wystarczy, że w tym chorym państwie sąd, czy organ skarbowy uzna, że np. od odszkodowania trzeba zapłacić podatek, skoro „odszkodowania by nie było, gdyby nie wcześniejszy stosunek pracy” – by pozbawić pokrzywdzonego także części zasądzonego mu odszkodowania. Wszystko jest zgodne z Konstytucją, skoro organ chorego państwa nie odparł swej decyzji na żadnym prawie, lecz na uznaniu. Jeśli zatem, w wyniku zaniedbań pracodawcy pracownik straci rękę – to odszkodowanie z tego tytułu będzie takim samym przysporzeniem majątkowym, jak wynagrodzenie ze stosunku pracy ! Takie są dzisiaj interpretacje organów skarbowych oraz sądów ! Dodajmy - że bez możliwości wliczenia tego „wynagrodzenia” do okresu ubezpieczenia społecznego.

Całym sercem jestem za prezydentem Andrzejem Dudą i wbrew „sytym kotom” rozpartym fotelach reżimowych telewizji uważam, że stworzenie organu przy prezydencie RP, który rozpatrywać będzie niesprawiedliwe wyroki sądów jest nakazem chwili. Bo przecież krew się burzy słysząc propagandystów i agitatorów Platformy Obywatelskiej, którzy wszem i wobec rozgłaszają, jakim to sprawiedliwym krajem jest Polska, oraz oburzają się na „szkalowanie” Polski zagranicą. W tym miejscu dodam, że za szkalowanie zagranicą „wolnej , demokratycznej i sprawiedliwej” Korei Północnej – grozi dożywocie w obozie pracy.

Nie mam zamiaru do końca życia żyć w tworzonym przez Platformę Obywatelską obozie pracy. Nie jestem w tym odosobniony. Bunt narasta i może wybuchnąć w sytuacji bezczelnego malowania rzeczywistości na sposób znany tylko w reżimach. Bo to Platforma razem z koalicjantem pozbawiła miliony pracowników prawa do wcześniejszej emerytury i niczego nie zrobiła przez osiem lat, by skończyć z patologicznymi orzeczeniami organów skarbowych oraz sądów powszechnych. To Platforma ignorowała głos związków zawodowych, poniżając przywódców związku. To jest nie do pomyślenia w Niemczech, dokąd się udał prezydent Andrzej Duda !

Niech Platforma nie oczekuje szacunku dla siebie i swoich przywódców, stąpających w chmurach - ponad ziemią, ponad Polską i Polakami, których ma w tzw. głębokim poważaniu. Wszystkie bowiem fakty świadczą o tym, że PO stała się drugą PZPR i w ten czy w inny sposób będzie zmieciona. Przez tych, których przez lata poniżała.

Nic więc nie pomogą Platformie płacze i narzekania, że członkowie partii i rządu są wygwizdywani i wybuczani. To tylko preludium przed prawdziwym gniewem ludu…