Rozbiórka Stadionu Narodowego w Sztokholmie

Mi się spodobało to, że umieli to zamienić w parę godzin super zabawy dla paru tysięcy ludzi, którzy zabrali do domów i na działki pamiątki z tego, bliskiego im, stadionu.
Ekipom od rozbiórek będzie lżej.
Nikt na tym nie traci, wszyscy zyskują.

W Polsce, jestem o tym głęboko przekonany, byłoby to niemożliwe.
Ktoś kto podsunąłby taki pomysł byłby z miejsca uznany za durnia.
Gdyby nawet tak się nie stało, to władze wszelkiej maści, nigdy by się na taką formę rozbiórki nie zgodziły z tysiąca powodów biurokratycznych.
A jakby nawet się zgodziły, to zaraz by się znalazł idiota z jakiegoś sanepidu, inspekcji budowlanej czy innego diabelstwa i dowiódłby, że taka akacja jest niezgodna z prawem, a inicjatorów należy podać do sądu.
Sąd wreszcie, o czym też jestem przekonany, wydałby jakąś durną, absurdalną i nie godzącą się z logiką decyzję.

I dla tych to przyczyn, ewentualny pomysłodawca, popukałby się parę razy w głowę i swojej idei nikomu, poza żoną, by nie zgłosił.

I wbrew pozorom, ma to wszystko bardzo dużo z demokracją, podmiotowością obywateli itp. wspólnego.

Pozdrawiam i dobranoc,