Okropny ból w d.

- Kulpa! Ja zmieniam świat, wygrywam bitwę pod... no, tym... Grunwaldem, podpisuję epokowy dokument, za co przejdę do historii, a oni tylko jedno – czemu prezydent podpisał na stojąco i czemu prezydent nie siedział i się nie uśmiechnął. Gdyby palanty wiedziały, jak to boli! Stepować mi się chciało, a nie siedzieć. Co nie zmienia faktu, że ktoś kabluje. Są od nas przecieki, a ja nie wiem kto. Z uśmiechem znosiłem Maliniaka. Przełknąłem nawet Judę, choć dzieciaki miały w szkole przerąbane, ale tego nie zniosę. Zwołaj na jutro Radę Bezpieczeństwa, tylko bez tych wszystkich bab. Natychmiast chcę wiedzieć kto jest tą świnią. Lecz wiesz dobrze, że to wszystko twoja wina. Nie zapakowałeś, albo nie dopilnowałeś, by zabrać wszystkie moje leki.

- Panie prezydencie, to nie ja pakowałem pana walizki, tylko Królowa Śniegu. I po prostu kupiła panu nowy krem po goleniu i nie wzięła starego. A w starym mieliśmy zamaskowany ten Proctoglyvenol. A na to już nie miałem wpływu.

- To miałeś go kupić tam na ulicy do cholery! Takie skomplikowane?

- Starałem się. Tam można kupić wszystkie prochy, ale nie krem do dupy. Trzeba najpierw załatwić wizytę u doktora, ten założy niebieskie rękawiczki, każe panu zdjąć spodnie...

- Przestań! Co ty mi tu przypominasz. Raz było i wystarczy. Wiecej się nie dam. Choć muszę przyznać, że ta pani doktor, którą mi załatwiłeś, była bardzo delikatna i fachowa. Co nie zmienia rzeczy, że w Ameryce zawaliłeś sprawę i cierpiałem. A teraz ta podła faszystowska ferajna mnie zaorze. Już widzę te okrzyki Knapika – panie prezydencie, panie prezydencie, dlaczego na stojąco? Czy wszystko robi pan na stojąco? Dość. Zwołaj Radę. Muszę wiedzieć kto jest zdrajcą i kto moje najskrytsze sekrety, moje hemoroidy, przemyca do opinii publicznej.

- Ta pani doktor to żona mojego brata i proszę się od niej odczepić. My, Cyganie jesteśmy bardzo wrażliwi na tym punkcie. A o RBN proszę zapomnieć. Oni zajmują się albo zewnętrznym, albo wewnętrznym bezpieczeństwem państwa. A tak się składa, że trudno powiedzieć, czy hemoroidy to zewnętrzne, czy wewnętrzne. Więc najpierw powołają ekspertów – prawników i lekarzy; profesorów oczywiście. A ci dwa miesiące będą się kłócić i wymądrzać, by w końcu i tak powiedzieć, że wszystko jest zgodne z konstytucją. A poza tym, tam to dopiero cieknie. Już za godzinę Kreml i Berlin będą wiedzieli, że polski prezydent ma hemoroidy i strasznie się tego wstydzi. Wyobraża pan sobie następne spotkania i narady? Odetną na granicy pański bagaż, spotkanie zrobią w gabinecie z wyłącznie twardymi krzesłami i podpisze pan wszystko, co będą chcieli. Tu musimy ciągle grać cicho i delikatnie, a tak poważnie – dlaczego pan nie da sobie ich usunąć?

- To moje hemoroidy! I znam was krwiopijcy. Zaczniecie od hemoroidów, a potem będziecie mnie usuwać po kawałku. Tu ślepa kiszka, tu czyrak... potem ząb mądrości i tak dalej. Aż zostanę wydmuszką jak ten Bul. A ja mam epokowe zadanie do wykonania. Zobaczysz – Zygmunt stoi na dwudziestometrowej kolumnie, a moja będzie miała pięćdziesiąt metrów, jak zrobię wszystko. I kulpa, mistrzu pilnuj, byś od teraz zawsze miał ten krem w kieszeni przy sobie. Bym zawsze mógł siedzieć, jak król na tronie i poważnie, oraz uroczyście podpisać jakiś traktat, albo wypowiedzenie wojny Freie Stadt Danzig, albo wywalenie cię z roboty, lub przeniesienie do ambasady w Mozambiku. Pamiętaj!


***


W tym samym czasie, w swojej supertajnej centrali, nazywanej samotnią, o której wiedziała tylko najbliższa garstka sprawdzonych i zaufanych przyjaciół, Szef nacisnął ukryty przycisk w boazerii i piękny, misternie wyryty dłutem artysty napis "Bóg-Honor-Ojczyzna" odskoczył od ściany. Prezes wydobył ze skrytki butelkę ulubionej single malt, single barrel, którą osobiście dostarcza mu królewską pocztą w tej fajnej, czerwonej teczce, Theresa May, oraz teakowy humifier z Cohiba Esplendido za 34 dolary za sztukę – prezent od brata Fidela. Nalał na dwa palce do dwóch skaczówek, jak w ulubionych westernach, odgryzł koniec cygara i zapalił.
Przeciągnął się rozkosznie, pogłaskał kota i się uśmiechnął.

- Świetna robota Joachim. Mamy jego bolący punkcik. Niech spróbuje jeszcze raz bryknąć, to będzie mocno cierpiał. I podziękuj pani doktor. Niech też przyjdzie do mnie w tej samej sprawie.


.