xiazeluka - blog

"Metropolita krakowski abp. Marek Jędraszewski w homofobicznym kazaniu w rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego cytował utwory Józefa Szczepańskiego "Ziutka", powstańca i żołnierza AK. Przytoczył m.in. słynną "Czerwoną zarazę". - Ten wiersz nie ma nic wspólnego z tym, co abp. Jędraszewski mówił - komentuje brat Szczepańskiego, który rozważa podjęcie kroków prawnych wobec duchownego."

[http://...

RAJ 

Pamiętam wieczór 1 sierpnia, kiedy […] wybuchł naprawdę wielki i powszechny entuzjazm. […] przeważająca większość warszawiaków wyszła na ulice budować barykady i świętować „pierwszy dzień wolności” – bez Niemców, bez strachu przed gestapo, nareszcie po pięciu latach u siebie. […] czuło się, że wszyscy przeżywają to samo uniesienie, chcą walczyć, i że w tym momencie są zdolni do wielkich...

Mła natrafił w internetach na cuś takiego:

"Postawy wobec osób homoseksualnych"

Arcydzieło sygnuje "Centrum Badań nad Uprzedzeniami", co od razu przydaje reszcie treści znak najwyższej jakości. Autorami są dwa tuzy naukowe:

dr Małgorzata Mikołajczak, której "zainteresowania badawcze" to:  

stereotypy i uprzedzenia, seksizm, działanie zbiorowe, ideologia polityczna, tożsamość grupowa, stosunki...

Awanturę w Warszawie wywołała grupa spiskowców pod przewodnictwem wiarołomnego  Okulickiego – nałogowego alkoholika i informatora NKWD. Oprócz degenerata Okulickiego w spisku uczestniczyli: zakuty łeb Pełczyński, głupkowaty Chruściel i osłaniający dyskretnie zamach od strony propagandowej późniejszy gorliwy komunistyczny kolaborant Rzepecki. Łajdacy ci nie zasługują na traktowanie ich jako ludzi...

A taka jest przecież okazja...! Popatrzmy:

- 16 000 zabitych żołnierzy

- 100 000 zabitych cywilów

- zniszczone miasto wraz z całym wielowiekowym dorobkiem kulturalnym i architektonicznym

- milion mieszkańców utraciło cały swój dobytek

- rozbicie narodowego centrum politycznego

- ułatwienie komuchom zdobycia w Polsce władzy

- klęska w każdym wymiarze: wojskowym, politycznym, materialnym i...

Wydana nareszcie po polsku praca niemieckiego historyka Hannsa von Krannhalsa pt. „Powstanie warszawskie 1944” ma już ponad 50 lat, niemniej zestarzała się w niewielkim stopniu. Autor, były oficer Wehrmachtu, jako jeden z pierwszych Niemców otwarcie opisał zbrodnie dokonane na ludności cywilnej w pierwszych dniach sierpnia na Woli. Beznamiętnie i rzeczowo zrelacjonował przebieg walk, surowo...

W tym roku Wydawnictwo Literackie opublikowało pracę profesora Andrzeja Leona Sowy pt. „Kto wydał wyrok na miasto? Plany operacyjne ZWZ-AK (1940-1944) i sposoby ich realizacji". To monumentalne, ponad 800-stronicowe wydawnictwo powinno być lekturą obowiązkową każdego, kto chce się wypowiadać na temat tej nieszczęsnej insurekcji. Oczywiście zbyt wiele od apologetów czynów szaleńczych nie należy...

Od lat propaganda zatruwa umysły porządnych ludzi cukierkową wersją awantury warszawskiej. Otóż był to akt heroiczny, zatem „Cześć ichwała bohaterom”. Deklinacja słowa „bohaterska” zastępuje w zasadzie opis wydarzeń. Powstańczy walczyli bohatersko, ludność bohatersko budowała barykady, bohaterstwo od rano do wieczora bez przerwy na sen. Gdy jednak ktoś zdezorientowany tym nawałem męstwa zapyta...

Awantura warszawska żadnych pozytywów nie miała. Żadnych. Była to klęska w każdym możliwym wymiarze: militarnym, politycznym, materialnym i mentalnym. Nic więc dziwnego, że rozpaczliwie usiłując zracjonalizować ten obłęd, awanturofile fałszują historię powstania.

Na oficjalnej stronie Muzeum Powstania Warszawskiego (http://www.1944.pl/historia/kartki_z_kalendarza/1_5_pazdziernika/) można...

Każda rocznica wybuchu powstania w stolicy staje się festiwalem nieuctwa. Ludzie nie mający najmniejszego pojęcia o faktach wskakują na trybuny i z wysokości swojej ignorancji wychwalają pod niebiosa największą klęskę w historii Polski. To kuriozum niespotykane nigdzie indziej na świecie: z dumą świętuje się tragedię, która pochłonęła ponad 100 000 ofiar cywilnych i 16 000 wojska, doprowadziła do...

 Spór o sens powstania warszawskiego najczęściej przybiera formę rozmowy ze ślepym o odcieniach fioletu. Inaczej być nie może, jeśli krytycy PW odwołują się do faktografii, a apologeci do mistyki. Na szczęście nie zawsze tak jest.

Od kilku tygodni w tygodniku „Do Rzeczy” toczy się dyskusja na tematy okołopowstańcze. Z jednej strony Piotr Gursztyn, z drugiej Rafał Ziemkiewicz. Spór się toczy od...

A ściśle rzecz biorąc - dwie bujdy, na dobry początek.

Zarzut wysuwany przez amatorów uśmiercania bliźnich i zamieniania ich domów w ruiny brzmi mniej więcej tak:

"Wodzowie z Komendy Głównej nie wiedzieli, jaka jest sytuacja na froncie, a ich krytycy mądrzą się z bezpiecznego dystansu 70 lat".

Jest to nieprawda - wodzowie dobrze wiedzieli, że 1 sierpnia nie przyszedł czas na wzniecanie walki.

...

 Kiedy publicysta lub polityk zabiera głos na tematy historyczne, to zwykle jest to pasztet złożony z powierzchownej wiedzy i głębokiej ignorancji, zaprawiony do smaku nieznośnym patosem. No cóż, propagandyści po prostu tak mają. Jeśli jednak w podobne tony uderza „historyk, profesor UJ” – to ratuj się kto może.

W ostatnim numerze „W sieci” miał miejsce popis solowy profesora i historyka Andrzeja...

Potoczne wyobrażenie o powstaniu w Warszawie składa się z różowych klisz: powszechne bohaterstwo i jednolite oddanie Ojczyźnie, wspólne dla cywilów i żołnierzy. Tak ów akt wygląda z bezpiecznego, ignoranckiego dystansu kilku dekad. Powierzchowne przekonanie o nieustającym męstwie, o powszechnej walce jednoczącej ludność Warszawy, tworzy mit, będący w istocie jedną wielką mistyfikacją.

Uczestnik...

W ostatnim numerze „W sieci” Łukasz Warzecha przytomnie zauważył, że w kręgach patriotycznych szerzy się histeria wywołana krytyką powstania warszawskiego, którą zgrabnie określił jako „patriotyczną polityczną poprawnością”. Patriotyczna polityczna poprawność polega na bezmyślnym opieraniu się faktom, na nie przyjmowaniu do wiadomości niczego, co odbiega od zakodowanego bałwochwalczego wizerunku...

Drodzy apologeci przelewania krwi i walenia murów w gruzy, szanowni amatorzy czynów szaleńczych i zbędnych, zagrajmy w otwarte karty. Bez emocjonalnej hochsztaplerki, z wyłączeniem przymiotników, po prostu skorzystajmy z gołych faktów względnie uzasadnionych analogii.

Mła wykona nawet pierwszy gest dobrej woli – Mła Osobą Własną wycofa się z wyżej zastosowanego opisowego nazewnictwa i...

Przelotna lektura tekstów okolicznościowych napawa smutkiem. Wielu autorów postanowiło „pochwalić” powstańców w taki sposób, że zapewne przewracają się w grobach. Boże, strzeż mnie od przyjaciół, z wrogami poradzę sobie sam – westchnął kiedyś kardynał Richelieu. W wersji bardziej dosadnej (czyli sowieckiej): przyjaciel to chwilowo nie zdemaskowany wróg.

Gospodin Jaruzielskij eto nastojaszczij gieroj. Przy czym wymiar jego bohaterstwa czyni z niego boga miary olimpijskiej, takiego, którego nie da się opisać zwykłymi słowami (o zoologicznych inwektywach nawet nie wspominając). Niezwykłe połączenie Wallenroda, Traugutta i Mojżesza zawarte w jednej powłoce cielesnej.

7 listopada 1926 roku Józef Goebbels zostaje gauleiterem Berlina. Stoi przed nim niełatwe zadanie: ma pozyskać dla NSDAP stolicę Niemiec, uchodzącą za najpotężniejszą twierdzę komunistów (w wyborach municypalnych 1925 roku partie marksistowskie zgarnęły 52,5% głosów). W porównaniu z krzepko trzymającymi się Czerwonymi lokalne struktury NSDAP były w stanie dekompozycji, liczyły co najwyżej...

Albo może inaczej: dlaczego ateuszy obraża cokolwiek nieracjonalnego?

Dla osób nie uległych łasce wiary krzyż tudzież inne instrumentarium religiantów jest – a raczej powinno być – całkowicie transparentne. Krzyż na ścianie urzędu czy szkoły to przecież dla nich dwa kawałki przesuszonego drewna z pokemonem pośrodku, a zatem artefakt całkowicie obojętny emocjonalnie. No, może nie do końca obojętny...

…a ja ramię w ramię razem z nim, niczym Superredaktor oponujący się u boku Ludzi z Najwyższej Półki. Towarzysz Iwiński zauważył bez wątpienia słusznie, iż:

Zakaz rozpowszechniania koszulek z sierpem i młotem czy wizerunkiem Che Guevary “czyni z Polski ciemnogród” i może godzić w konstytucyjne prawa obywatelskie.

Zgadza się – to, w co się ubieramy, nie powinno nikogo interesować i tym bardziej być...

Indiańsko-włosko-irlandzko-hamerykański szaleniec, któremu Manitou nie pożałował geniuszu filmowego, Kłentin Tarantino, nakręcił film pt. „Palp Fikszyn”. W filmie tym jedną z drugoplanowych ról gra walizka wypełniona czymś niezwykle cennym, tak cennym, że dla jej posiadania ludzie gotowi są zabijać. A nawet cytować fragmenty Księgi Ezechiela. Widzowie nigdy nie poznają tajemnicy owego sakwojażu,...

Co noszą na głowie rydzykowi babcie – to wiadomo: berety wykonane z wełny kóz angorskich. Dzięki Sadurskiemu profesorowi, który, aby się tą wiedzą z nami pochwalić, zarwał noc (swój tekst opublikował o godzinie 1:22), wiemy również w czym paradują intelektualiści, inteligenci, urzędnicy, w skrócie: elita. Otóż też to są berety – Sadurski profesor sfatygował swą dłoń i ściągnął z głowy beret, aby...

Polański to nie tylko reżyser, scenarzysta, aktor, producent filmowy i pedofil. To także bard o oryginalnym, niepokojącym stylu, którego próbkę zademonstrował kilka lat temu w wywiadzie dla Sterna. Herr Polański wyznał dziennikarzom wiele wstrząsających historii ze swego życia, o których niżej.

Roman Polański nie zawsze tak się nazywał. Urodził się jako Raymond Liebling, podczas II wojny nosił...

…śpiewa Staszewski Kazimierz, sam zresztą artysta, więc zapewne wie, co mówi. Na najbliższych koncertach będzie mógł rozwinąć swą myśl i wyskandować zmodernizowaną wersję tekstu, o, tak: „Wszyscy artyści to pedofile”. Kazik jest artystą, a artystom z definicji przynależy się więcej luzu prawnego i obyczajowego, co potwierdzili niedawno tłumnie tfurcy własnymi podpisami pod apelem w sprawie...

Coraz więcej przejętych swoimi planami Wielkiej Przebudowy Świata. Masowy wylęg, istna szarańcza.

Ambicje równe budowniczym Kanału Białomorskiego pojawiają się nie tylko tam, gdzie można się ich spodziewać z definicji, czyli kręgach urzędniczo-telewizyjnopublicznych, lecz nawet atakują osoby zdawałoby się zrównoważone. O sukcesach tow. Bufetowej w tworzeniu w Warszawie korków oraz kasandrycznych...