HORST BIENEK

BIURKO

(22 KWIETNIA 1986)

Tam jest papier a tu

w szklance długopis kolorowe ołówki rapidograf

Waga na listy Zegar stołowy Mała rzeźba z brązu

na lewo stos listów ten na które nie odpowiedziałem

rośnie szybciej niż ten na które odpisałem

Strony rękopisów nikczemnie gotowe do opracowania

druki ulotne magnetofon kasetowy

kamera Hockneya i katalog

rysunków Picassa z Tybingi który przeglądam

wciąż na nowo Dziennik warszawski Brandysa

który właśnie czytam

Na prawo elektroniczna maszyna do pisania bez szmeru

tylko tykają litery czas

i czas przeobraża wyrazy

Telefon jest daleko nastawiony cichutko

że czasami wcale nie słyszę

cztery lampy w pokoju bujają ciemności

Przede mną na białej ścianie

terminy upomnienia plany projekty

reprodukcje przyniesione z muzeów ze wszystkich stron

maska montserrata Julio Gonzalesa

Yves Kleina błękitny nagi mężczyzna (relief Armana)

Muncha kolorowy drzeworyt Letnia noc 1898

Odręczny rysunek Janssena

Nasz tajemniczy kod

brzoza musi być Fotografia J. A. z Gwatemali

Dwa pudełka z polaroidami

biurko fotografuję niemal każdego dnia

chciałbym powstrzymać odmiany

przedmiotów i światła

przeciekający czas

Wieczorami zbliżają się cienie przemawiam

do nich ale one nie odpowiadają

pewnego dnia pozostaną aresztują mnie

wiem o tym pustkowie poszerza się

pełnia próżnia cisza wspomnienie

już teraz zarasta biurko

Biała kartka w maszynie do pisania

zdumiewa mnie kiedy

na nią patrzę

Z niemieckiego przełożył Andrzej Pańta