Hamletyzowanie Dyzia nad trotylem

Trudno nie zauważyć dumy i satysfakcji Dyzia - którego dalsze istnienie związane jest z istnieniem trotylu – na wiadomość, że trotylu nie było. Bo Dyzio jest w nieustannej rozterce duchowej, wyczekując na każdy sygnał potwierdzający, że nie zdradził Polski w dniu 10 kwietnia 2010 roku...

Bo to Dyzio zgodził się, by katastrofę wojskowego samolotu, którego właścicielem nadal jest Polska – zbadała Rosja – choć na tę decyzję Dyzio nie pozostawił żadnego dokumentu. Dyzio, ponoć zgodził się (bo na to też nie ma żadnego dowodu), by w imię przyjaźni polsko-radzieckiej, to Rosjanie zbadali wrak na podstawie tzw. konwencji chicagowskiej, która według słów Dyzia (na które są liczne dowody) - w przypaku rozbieżności w raporcie MAK-u i raporcie komisji Millera, pozwalała na arbitraż w Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Dziś o żadnym arbitrażu nie ma mowy, gdyż nadal wszystkie próbki zebrane przez Polaków na okoliczność obecności trotylu najpierw sprawdziła Rosja, zaś same śledztwo nie jest prowadzone nawet w oparciu o konwencję chicagowską. Dyzio bowiem, jako dyletant sam nie wie na co się zgodził, ugodzony w dniu 10 kwietnia 2010 roku strzałą Amora, za którego przebrał się Władymir Putin na miejscu katastrofy samolotu TU-154 M. To właśnie wtedy – Dyzio padając w objęcia Putina - wyznał mu swą miłość, oddanie i pełne zaufanie, o którym Dyzio wraz Kopaczową zapewniali przez prawie dwa lata.

Gdy czar „stosunków przyjaźni i zaufania” prysł – zaczęło się hamletyzowanie Dyzia, który za nasze pieniądze powołał Laska, by bronił raportu Anodiny, jak naszej niepodległości. Ale to Lasek – paradoksalnie odkrył, że Dyzio III RP zdradził, zgadzając się bez żadnego dowodu tylko na załącznik do konwencji chicagowskiej, co pozwala Rosji tak badać, by Dyzio mógł odczuwać dumę i satysfakcję z prowadzonego przez Rosję śledztwa i jeszcze domagać się dla siebie przeprosin od ofiar katastrofy ! Każdy, któremu Dyzio i jemu posłuszne media nie odebrały resztek rozumu, dobrze przecież wie, że Rosja nie mogła przecież dopuścić, by na wyselekcjonowanych próbkach wykryć ślady trotylu. Rzecz przecież dotyczy wraku samolotu z polską delegacją państwową na czele wraz z prezydentem, który uległ katastrofie na terenie Rosji ! Dlaczego więc brak trotylu jest jak balsam na skołatane serce Dyzia ? Czyżby Dyzio już 10 kwietnia 2010 roku wiedział, że winni katastrofy byli piloci ?

Przytaczam więc fragment wywiadu płk. Laska z „Rzeczpospolitej”, do wykorzystania w niedalekiej przyszłości przed Trybunałem Stanu:

Red: Pamiętam zapewniania władz, że jeśli raport MAK i raport komisji Millera będą miały rozbieżne wnioski, to pójdziemy do arbitrażu do Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Nic z tego nie wyszło.
LASEK: A dlaczego niby miałoby coś wyjść?
Red.: To ja pytam, dlaczego nie doszło, skoro mówili o tym i premier i minister Miller?
LASEK: Nie mam pojęcia. To był samolot wojskowy, lot był wojskowy i lotnisko też wojskowe. Organizacja cywilna taka jak ICAO nie ma nic do tego.
Red: Pan od początku wiedział, że ICAO się tym nie zajmie?
Lasek: Wiedziałem. Powiem więcej: skoro badaliśmy katastrofę samolotu wojskowego, to co ma mieć do tego konwencja chicagowska, na bazie której działa ICAO? Nic. Konwencja odnosi się do cywilnych statków powietrznych
Red: A więc dlaczego przyjęliśmy konwencję chicagowską jako podstawę wyjaśniania katastrofy, która przy jej wykorzystaniu wyjaśniana być nie mogła?
LASEK: My nie przyjęliśmy konwencji. Przyjęliśmy tylko jej 13 załącznik, który jest zbiorem dobrych praktyk.

Dyzio, który w pożyczonym garniturze przebywa aktualnie na salonach Brukseli, nie mógł informacji polskiej prokuratury o wynikach przeprowadzonych badań próbek, zebranych przez polskich prokuratorów a sprawdzanych przez Rosję - pozostawić bez odpowiedzi. Mimo tego, że prokuratorzy na pytanie dziennikarzy, czy mamy stuprocentową pewność czegokolwiek, odpowiedzieli dziś, że taka pewność nie istnieje na tym etapie ustaleń – Dyzio już dziś w 100 procentach wie, że trotylu nie było. Z wysokości brukselskiego salonu, Dyzio stwierdził, że w dniu 10 kwietnia 2010 roku „"nie było żadnego wybuchu, był wybuch niechęci i agresji, wybuch ciężkich oskarżeń pod adresem m.in. polskiego rządu". Każdy jednak, komu Dyzio i jego medialna kompanija nie wyresetowały pamięci dobrze pamięta, że w dniu 10 kwietnia 2010 r. na miejscu katastrofy samolotu TU-154M nastąpił wybuch miłości Dyzia do Putina, do Rosji, do rosyjskich śledczych, którzy „wraz z polskimi patologami przeczesywali każdy skrawek ziemi, przekopując ją na głębokość jednego metra”. Wprawdzie potem okazało się, że teren katastrofy zabetonowano, a pocięte piłami mechanicznymi nierozkradzione jeszcze części wraku zwalono na płycie lotniska w Smoleńsku – ale przecież to nie zmniejsza zaufania Dyzia do Rosji i raportu generałowej Anodiny….

Wprawdzie Polska przyjęła na gębę Dyzia tylko 13 załącznik konwencji, który jest zbiorem dobrych praktyk, to wbrew tym praktykom wrak samolotu nie został zrekonstruowany z części zebranych w miejscu katastrofy. Te części (oprócz już rozkradzionych), znajdują się nadal w pięciu magazynach na terenie Rosji i ten fakt potwierdzają tajne zdjęcia zrobione w miejscach ich składowania. Faktem jednak jest, że Rosja nadal przechowuje dwie czarne skrzynki TU-154 M, a trzeciej ponoć nie odnaleziono. Pamiętajmy, że wrak samolotu Boeing 747, który w okolicach Lockerby spadł 21 grudnia 1988 wieczorem (po 19-tej) z 19 tonami paliwa, tworząc olbrzymi krater - został skrupulatnie zrekonstruowany z ponad 6 mln kawałków, które były rozrzucone na przestrzeni ponad 2 tys. km kwadratowych – by na jednej z tych części znaleźć dowód wybuchu bomby. Radość Dyzia, że na dostarczonych nam przez Rosjan próbkach nie znaleziono trotylu, jest odwrotnie proporcjonalna do ilości przebadanych próbek przez Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji w Warszawie. Jak poinformował płk Szeląg zbadano łącznie 258 próbek - 124 próbki gleby z miejsca katastrofy i 134 próbki z wraku.

W porównaniu z przebadaniem ponad 6 milionów szczątków wraku Boeinga 747, który spadł pod Lockerby, gdzie na jednej z nich znaleziono dowód wybuchu – żądania Dyzia muszą szokować: „Mam nadzieję, że koniec tej trotylowej awantury będzie stosownym dniem i momentem dla tych, którzy tę awanturę rozpętali, by równie głośno, jak krzyczeli w sprawie wybuchu i w sprawie trotylu, żeby równie głośno przeprosili tych wszystkich, których obrazili”. Zastanawiam się więc, jak tu przeprosić obrażonego Dyzia, który oddał Rosji śledztwo, czarne skrzynki i naszą rację stanu. Może więc Dyzia, uchodzącego w jego partii za istotę nadprzyrodzoną udobrucha wzniosły akt wybaczenia, wg. poniższego wzoru?

- Za nasze podejrzenia, że specjalnie rozdzieliłeś wizyty prezydenta i premiera w Katyniu – wybacz nam Donaldzie!
- Za nasze wątpliwości, że na gębę oddałeś śledztwo Rosji w sprawie katastrofy TU-154M pod Smoleńskiem - wybacz nam Donaldzie!
- Za rozpętanie awantury, w sprawie nieoddania nam przez Rosję wraku samolotu oraz czarnych skrzynek – wybacz nam Donaldzie!
- Za niesłusznie oskarżanych pracowników wieży lotniska w Smoleńsku – wybacz nam Donaldzie!
- Za podważanie doskonałej współpracy polskich i rosyjskich prokuratorów i patologów – wybacz nam Donaldzie !
- Za nasze żądania otworzenia trumien ofiar katastrofy – wybacz nam Donaldzie!
- Za dokonywane ekshumacje zamienionych zwłok – wybacz nam Donaldzie !
- Za podważanie raportu Anodiny – wybacz nam Donaldzie !
- Za bezczeszczenie raportu Millera – wybacz nam Donaldzie !
- Za ośmieszanie komisji płk. Laska – wybacz nam Donaldzie !
- Za trotyl – wybacz nam Donaldzie !
- Za pancerną brzozę – wybacz nam Donaldzie !
- Za podważanie raz ustalonej prawdy o katastrofie pod Smoleńskiem – wybacz nam Donaldzie !
- Za podważanie odwieczniej przyjaźni polsko-radzieckiej – wybacz nam Donaldzie !
- Za niesłuszne oskarżenia, że oddałeś duszę Putinowi – wybacz nam Donaldzie !