Nie płakali po papieżu, płaczą po Szymborskiej.

Przez minutę oglądałem relację pewnej stacji telewizyjnej z pogrzebu pani W. Szymborskiej. Nie reagowałem na żałośnie przesłodzony styl wypowiedzi prezenterów, nie reagowałem na idiotyczne frazesy "cały świat żegna Szymborską".

Być może to niechrześcijańskie, ale nie mogłem siedzieć cicho kiedy usłyszałem - z tych samych ust które raz na 15 sekund podkreślały świeckość pogrzebu - że poetka "pójdzie do nieba" i że ma ma tam zapewniony "spokojny odpoczynek".

Jak to pójdzie do nieba, pytam próbującą sztucznie zmusić się do wzruszenia część rodziny (z której nikt nigdy Szymborskiej nie czytał), skoro ona była niewierząca a pogrzeb świecki?

Na uwagi że się "w takiej chwili" czepiam, odpowiadam, że to dziennikarze nie uszanowali ostatniej woli zmarłej, bo skoro do końca życia pozostała niewierząca, to na pewno nie życzyłaby sobie kwękolenia o jakimś niebie i wiecznym odpoczynku. Jakim prawem, pytam, dziennikarze na siłę wpychają elementy wiary chrześcijańskiej w obrządek pogrzebu, skoro zmarła poetka wyraźnie sobie tego nie życzyła? Szymborska nie wierzyła ani w niebo ani w piekło, czyżby całe życie się myliła?

Czy można bardziej obrazić pamięć zmarłego ateisty, niż ględząc na jego pogrzebie o tym, że pójdzie do nieba?

Świadomie piszę "kwękolić" i "ględzić" bo w tej sytuacji refleksja oparta na chrześcijańskiej wizji świata i życia jest szczytem hipokryzji i zakłamania, ale także totalnego braku szacunku dla osoby zmarłej, która sama bardzo wyraźnie określiła się światopoglądowo.

Jest to takie samo świństwo zrobione osobie zmarłej, jak sytuacja w której pogrzeb osoby wierzącej nagle, wbrew jej woli, ktoś by zamienił w uroczystość świecką.

Ale moja refleksja jest jeszcze inna. W obliczu śmierci, ateizm nie ma niczego do powiedzenia, nie daje żadnego sensu i żadnej nadziei. Człowiek nigdy nie był, nie jest i nie będzie sam sobie bogiem.

Pani Wisława Szymborska nie musi już (nie)wierzyć. Ona już wie.

A ja po raz kolejny przekonałem się, że dla współczesnych lemingów i medialnych funkcjonariuszy nie istnieje nic, czego nie można by zmienić idiotyczny bełkot. Słowa, które ani ziębią, ani parzą, tylko rzygać się po nich chce.

http://wpolityce.pl/dzienniki/dziennik-lukasza-warzechy/22807-jak-zachwyca-skoro-nie-zachwyca-byla-bardzo-polityczna-i-wspierala-bardzo-okreslona-wizje-ulozenia-naszych-polskich-spraw