Godzina "W"

Godzina W (Wybuch) lub (Wystąpienie) – kryptonim rozpoczęcia powstania warszawskiego o godz. 17:00, we wtorek 1 sierpnia 1944. Dzień wcześniej, 31 lipca, pułkownik Antoni Chruściel (ps. "Monter") wydał rozkaz następującej treści: - ALARM – do rąk własnych! Dnia 31.7. g. 19. Nakazuję W dnia 1.8. g. 17.00. Adres m. p. Okręgu: Jasna 22 m. 20 czynny od godziny W. Otrzymanie rozkazu natychmiast kwitować. (-) "X" . W planach KG AK moment wybuchu powstania przewidywano na wczesne godziny ranne lub późne wieczorne. Na osobistą prośbę Montera, plan ten jednak zmieniono[1]. Wiązało się to ze wzmożonym ruchem ulicznym panującym w godzinach popołudniowych a związanym z powrotem mieszkańców z pracy do domów. To według dowództwa miało ułatwić wtopienie się w tłum żołnierzom zmierzającym do punktów koncentracji swoich oddziałów, jak również transport broni, amunicji, itd. DZIŚ IDĘ WALCZYĆ - MAMO tekst Józef Andrzej Szczepański "Ziutek" Dziś idę walczyć - Mamo, Może nie wrócę więcej, Może mi przyjdzie polec tak samo Jak tyle, tyle tysięcy. Poległo polskich żołnierzy Za wolność naszą i sprawę Ja w Polskę, Mamo, tak strasznie wierzę I w świętość naszej sprawy. Dziś idę walczyć - Mamo kochana, Nie płacz, nie trzeba, ciesz się jak ja, Serce mam w piersi rozkołatane Serce mi dziś tak cudnie gra. Miał zaledwie 11 lat. Ale w sierpniu 1944 r. nie wahał się ani chwili. Na ochotnika przystąpił do walk w Powstaniu Warszawskim. Po bohaterskiej akcji miał zostać odznaczony Krzyżem Walecznych. Armia Krajowa nie zdążyła uhonorować małego bohatera. W 21 dniu powstania Wojtek Zalewski ps. Orzeł Biały zginął w Środmieściu. Został pochowany na podwórzu domu przy ul. Ceglanej. Już nie wróci twój chłopiec - dziewczyno... tekst Józef Szczepański "Ziutek" Już nie wróci twój chłopiec - dziewczyno, Nie wróci... Padł na linii za Polskę za sprawę, Za zburzoną, skrwawioną Warszawę. Bił się mężnie i jak żołnierz zginął! Tyś została i płaczesz dziewczyno, I tak strasznie ci serce się smuci. Nie płacz biedna, dziś łzy nie pomogą, Na próżno... Nie padł pierwszy i nie padł ostatni, Ból zduś w głębi i zęby dziś zatnij I idź dalej ciernistą swą ścieżką W pierwszej linii, gdzie walczą żołnierze, Służyć Polsce - jak oni dziś służą! Byli młodzi i piękni . Przeżywali tak jak każdy z nas swoje smutki i radości. Każdy z nich miał swoje plany i marzenia na przyszłość, i nie była to wojna. Na pewno kochali i byli kochani, dlatego tak bardzo chcieli żyć... Gdy nadeszła godzina " W" nie wahali się , chociaż wielu zapewne odczuwało lęk lub strach. Bardzo chcieli walczyć i zwyciężyć, a potem wrócić do bliskich w wolnej Warszawie. Za swoje marzenia o wolności zapłacili najwyższa cenę. Pamiętajmy o nich dzisiaj i zawsze! Chwała i Cześć Bohaterom! A jak będzie już po wojnie... tekst Józef Szczepański "Ziutek" A jak będzie już po wojnie, Będzie miło i spokojnie, I dostatnio i wygodnie, I dziewczęta zdejmą spodnie, I będziemy masło wsuwać, I nie będą "szafy" fruwać, Także skończą swe wybryki Zwariowane granatniki, Będzie Polska z wolą Bożą Gdzieś od morza aż do morza, A młodzieńcy z "Parasola" Będą grali wielkie role W dyplomacji, rządzie, sejmie, Może wspomnień czar cię przejmie I pamiętnik ten otworzysz, Okulary na nos włożysz, I przeczytasz te słów parę, No i wspomnisz starą wiarę, Może Ziunia maskę wspomnisz Co tak kochał cię ogromnie. - Dzięki Powstaniu nie udało się nas skomunizować – mówi portalowi Fronda.pl Stanisław Krupa, żołnierz Batalionu Zośka, autor książki „X Pawilon”. - Jestem z Batalionu Zośka. Uważam, że gdyby nie było Powstania Warszawskiego, to nie byłoby „Solidarności”. Powstanie utrwaliło pojęcie do wolnej Polski, do wolności. To spowodowało, że nas nie udało się skomunizować. To była lekcja wyciągnięta przez społeczeństwo z Powstania Warszawskiego. Różnie można mówić, ale dla mnie Powstanie było koniecznością dziejową. Czekaliśmy na nie. Po to się przygotowywaliśmy, szkoliliśmy aby walczyć, aby w nim walczyć. Pamiętajmy, że nie było to wbrew społeczeństwu Warszawy, które przecież wybuch Powstania przyjęło przychylnie – dodaje Krupa. ]]>http://www.fronda.pl/news/czytaj/tytul/zolnierz_zoski_o_powstaniu_warsza...]]> - "Ale świętości nie szargać, to boli" - powiedział Stańczyk do Dziennikarza w "Weselu" Wyspiańskiego. I to dedykuje nowoczesnym i jewropejskim salnowcom. Przed świętosciami salonowcy na kolana! Krzysztof Kamil Baczyński (1921 - 1944) "I jeden z nas - to jestem ja, którym pokochał. Świat mi rozkwitł jak wielki obłok, ogień w snach i tak jak drzewo jestem - prosty. A drugi z nas - to jestem ja, którym nienawiść drżącą począł, i nóż mi błyska, to nie łza, z drętwych jak woda oczu." * K.K. Baczyński urodził się 22 stycznia 1921 r. w Warszawie. Był synem Stanisława Baczyńskiego pisarza i krytyka, uczestnika trzeciego z powstań śląskich i Stefanii z domu Zieleńczyk, nauczycielki, autorki podręczników szkolnych. Ukończył jedną z najbardziej renomowanych w okresie międzywojennym szkół warszawskich - Gimnazjum im. Stefana Batorego, gdzie krótko przed wybuchem II wojny światowej zdał maturę. Obdarzony nieprzeciętnymi zdolnościami plastycznymi planował studia na warszawskiej ASP i karierę ilustratora - grafika, myślał też o studiach we Francji. Wybuch II wojny światowej oraz tragedia rodzinna - śmierć ojca w lipcu 1939 r. raz na zawsze przekreśliły te plany. 1 sierpnia 1944 r. Baczyński wyszedł ze swego mieszkania przy ul. Hołówki i udał się na konspiracyjną zbiórkę w rejon placu Teatralnego, tam zastało go Powstanie Warszawskie. Nigdy więcej nie było mu już dane wrócić do domu ani spotkać swej żony. Krzysztof ginie tragicznie z bronią w ręku 4 dnia Powstania w walkach toczonych w pałacu Blanka trafiony kulą snajpera. 31 sierpnia 1944 r. wciąż nieświadoma śmierci męża Barbara przebiegając ulicę zostaje trafiona w głowę odłamkiem pocisku moździerza. Umiera nazajutrz 1 września. Małżonkowie pochowani są razem na Powązkach Wojskowych między kwaterami "Zośki" i "Parasola". Powstanie Warszawskie stało się symbolem tego co w naszym narodzie najlepsze: ofiarności, męstwa, gotowości poświęcenia dla zbiorowości. Cześć ICH Pamięci! ]]>http://www.kudlicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=201:...]]>