Człek w strachu żyjący, w głupoty wierzy i głupoty powtarza, czyli Towrzysz Kuczyński dla portalu z Polską w nazwie...

Czytając to, co przeczytałem, uśmiałem się do łez, waląc kolanami w biurko aż do osiągnięcia przez nie koloru zbliżonego do śliwki w odcieniu pastelowym.

Tekst przeze mnie przeczytany w spazmach śmiechu, świadczy o utracie przez władców mediów kontroli, nad poziomem absurdu zawartego w informacjach i komentarzach, które Polsce codziennie serwują.

Gorzej dla nich, a zabawniej dla nas, kiedy absurdotwórca tonie w hektolitrach wazeliny wyciskanej przez samego siebie...

Trudno się jednak roztkliwiać nad ofiarami utonięć, kiedy same sobie wymyśliły zawody w pływaniu na czas, na bezdechu w owej wazelinie.

Nagroda w zawodach jest bezcenna! To zadowolenie i pochwały z kręgów władzy aktualnej, której bliska i groga jest rzeczywistość przez media kreowana.

Gdyby nie fakt, że polskojęzyczne media, informują, nie dając możliwości podjęcia rzeczywistej polemiki z twórcami tych informacji, to w tematach przez nich poruszanych i opiniach przez nich wyrażanych, można byłoby ich wypunktować w minutę.

Niestety jest tak, że informacja przez media podana, żyje własnym życiem, tak długo i z taką siłą, jak życzą sobie ci, którzy zadbali o odpolitycznienie owych mediów. I jest chroniona wolnością słowa zaserwowaną Polsce przez Tuska.

Jest pośród wiernych i nader ambitnych propagandystów jeden, wyjątkowo fasycynujący - z punktu widzenia socjologii - osobnik.

Kuczyński Waldemar, z zamiłowania Towarzysz i wielbiciel własnych bajek. Bezkrytyczny wielbiciel własnych bajek.

A bajki Towarzysz Kuczyński potrafi snuć niewiarygodne, mimo, iż oparte na bajkach innych bajkopisarzy.

Taki już jest Towarzysz Kuczyński, że najlepiej mu wychodzi śpiewanie pieśni pochwalnych o jego idolach i bohaterach, byle tylko zadowoleni byli z Towarzysza Kuczyńskiego i pozwalali mu śpiewać i bajki pisać.

Żyje więc sobie nasz Tow. Kuczyński na zielonym skrawku europy, szczęsliwy i zadowolony z bajek, które są mu serwowane, bo Towarzyszowi Kuczynskiemu pracodawcy płacą, za tych bajek dalsze przetwarzanie i powielanie.

Aby więc ci co płacą, nie doszli do wniosku, że się Tow. Kuczyński nie przemęcza, tak te bajki zaszłyszane modyfikuje, żeby wątpliwości nikt nie miał, że ich słucha i w nie wierzy.

Media czwarty już dzionek żyją zimną wojną z Niemcami, która to wojna nie wybuchła tylko dlatego, że na straży pokoju stoi Tusk Donald.

No, bo gdyby nie pan Donald i jenerał jego zarządzający zagranicą - Sikorski - to sieczka byłaby że hej!

No więc media żyją arcystraszną, niesamowitą i niewyobrażalną obrazą jakiej wobec Frau Merkel dopuścił się Kaczyński, który to napisał, że wybrana ona Kanclerzem została nieprzypadkowo.

"Nieprzypadkowo" oznaczać może wszystko, jednak polskojęzyczne media zwęszyły w tym słowie to, co Kaczyński z pewnością miał na myśli, czyli wielką moc Stasi.

Nie chodzi rzecz jasna o Stasię, tylko o służby, które w Niemczech mają się dziś troszkę gorzej, niż postkomunistyczna agentura w Polsce.

Jedno zdanie, które dzięki bohaterskim propagandystom znad Wisły, nabrało wymiaru galaktycznego.

Że Kaczyński nie powiedział o Stasi słowa, nie ma znaczenia.

Tuskowa propaganda uznała, że trzeba uprzedzić Frau Merkel, żeby się obraziła dziś, a nie przypadkiem po wyborach w Polsce.

Aby więc nadać właściwej mocy zdaniu Kaczyńskiego, zagoniono do roboty Towarzysza Kuczyńskiego.

Ten dorwał się do lektury portali, prasy i wymyślił...

A, że ambitny jest nasz bajkopisarz, uznał, że programem na politykę międzynarodową jest "opluwanie Szwabów i Rosjan poprzez obrzucanie ich obelgami..." - tak w skrócie.

Co więcej, Kuczyński wie, że może nie jesteśmy wyspą zieloną, ale bezwzględnie jesteśmy znaczącą i rosnącą w siłę potęgą, z którą liczą się wszyscy. No, a Niemcy i Rosjanie to już szczególnie się liczą.

Jest jeden ujmujący serce i rozum wycinek twórczości Towarzysza Kuczyńskiego, który zrobił na mnie ogromne wrażenie.

Nie ze względu na wartość artystyczną, którą Kuczyński cieszy pewnie swoje ego do tej chwili.

Wrażenie zrobił na mnie poziom - zabawnej w moich oczach - hipokryzji tego intelektualnego biedaka.

Prześcignął on bowiem w swych fantazjach o tuskowych sukcesach na froncie walk z kryzysem nawet Mr Rostowskiego.

Nie wiem, którą szkołę propagandy kończył Towarzysz Kuczyński. Sądząc po kolorystyce opowieści, nie była to szkoła kapitalistyczna.

Boję się jednak, że z tej radosnej twórczości, nieźle bawią się nawet ci, którym Towarzysz Kuczyński chce się przypodobać.

Powiedziałbym nawet, że to takie "łubu dubu, łubu dubu, niech żyje nam premier naszego...", śpiewane na golasa, w czapeczce stańczyka na siwej głowie.

Wartość opwieści Towarzysza Kuczyńskiego żadna, ale ubaw gawiedzi i zadowolenie szefów bezcenne...

http://wiadomosci.wp.pl/kat,126914,title,Opluc-Szwabke-to-zmieknie,wid,13868628,komentarz.html