Precz z "tolerancją"

Jeżeli uważnie rozejrzymy się po otaczającym nas świecie,posłuchamy i odfiltrujemy szum informacyjny, to okaże się,że nie grozi nam nietolerancja lecz coś zupełnie odmiennego ukrywającego się za tarczą wołania o tolerancję. Nachalność głoszonego ptzez różne tuby propagandowe hasła tolerancji skłania do zastanowienia. Okazuje się bowiem, ze hasło to stało się poręcznym parawanem do forsowania partykularnych interesów i chciejstw a także środkiem do zneutralizowania opozycji przeciwko takim zabiegom.

Od chamstwa, kłamstwa poprzez głupotę aż do bylejakości rozciąga się obszar na którym działają osobnicy, zręczni prestigitatorzy starający się wystrychnąć nas na dudka, kryjąc się za tarczą tolerancji.

Można tolerować incydentalne przypadki naruszenia norm, natomiast zdecydowanie należy postawić tamę, gdy mamy do czynienia z regularnym naruszaniem norm obyczajowych i moralnych, za którymi kryje się alternatywny kodeks antynorm i antyreguł barbarzyństwa. Za parawanem tolerancji wymościli sobie przytulne gniazdko w ostatnich paru latach wyrobnicy pseudopolitycznego "przemysłu pogardy." Samo hasło tolerancji także obrosło strukturami "przemysłu tolerancji" w postaci ruchu feministycznego i gejowskiego.

Można tolerować pojedyńcze przypadki zachowań o znamionach faszystowskich czy komunistycznych natomiast nikt zdrowy na umyśle nie będzie tolerował zinstytucjonalizowanych form zachowań tego typu po doświadczeniach XX wieku.
Można tolerować pojedyńcze przypadki kłamstwa, jednak gdy kłamstwo zostaje wypisane na sztandarach i staje się podstawą funkcjonowania określonej grupy, jak się dzieje w przypadku ideologii gejowskiej czy feministycznej, nie mających żadnego uzasadnienia w faktach potwierdzonych przez naukę zaczyna to stanowić poważne zagrożenie.

Niebezpieczne są sytuacje, gdy tolerujemy połączenie kłamstwa z głupotą i pozwalamy by cały kraj stał się zakładnikiem sojuszu filistra z buractwem wykorzystanego przez Platformę dla doraźnych interesów, które okazują się oto nie tak całkiem doraźne , i których skutki mogą być nieprzewidywalne. Owocuje to wpuszczeniem do polityki konia trojańskiego w postaci żulii pseudopolitycznej,takiej jak ta stanowiąca zaplecze dla Palikota, a to już kwalifikuje się jako naruszenie polskiej racji stanu, którym powinien zając się stosowny Trybunał, zanim zajmie się nim po prostu ulica.