Kto jest odpowiedzialny?

Za naruszenie lub zdradę polskiej racji stanu są rozmaite tradycyjne kary aż po banicję bądź szubienicę. Rządzący Polską establishment postkomunistyczny sprytnie ten mechanizm odpowiedzialnośći rozmontował doprowadzając do odwrócenia sytuacji i obarczenia odpowiedzialnością społeczeństwa ("naród nie dorósł..."), co ujawniają Witold Kieżun w "Patologii transformacji" i Tadeusz Kowalik w "Polskiej transformacji".

Potencjalni windykatorzy tej odpowiedzialności, czyli pokolenia wchodzące w dorosłość, na rynek zatrudnienia i szukające sobie miejsca w strukturze społecznej są właśnie poddawane banicji, eliminwane z polskiego społeczeństwa i usuwane z terenu Polski. Ale to określa się sprytnie, he, he, he, jako "wolność wyboru miejsca pracy i pobytu" lub w bardziej ekonomicznym żargonie jako "mobilność siły roboczej".

A przy okazji, te same środowiska potępiają organizatorów powstania warszawskiego za ludzkie straty, a przecież dla Polski, sponsorowane przez nich wypchnięcie kilku milionów ludzi na emigrację to przecież także ogromna strata, być może równie nieodwracalna, ludzkich zasobów.