III RP - powtórka z peerelu

Gigantyczna machina produkowania alternatywnej rzeczywistości, nakładania na nią maski normalności i próby banalizowania informacji jakie upublicznił Cezary Gmyz opierając się nie tylko na informacjach ale także na działanich polskich śledczych, jakby się zintensyfikowała, takie odnoszę wrażenie. Front Jedności Przekazu i Prikazu - T.Lis, TVPinfo, Trójka czy Radio Gdańsk - dopuszcza tylko wersję o lokalnych czy chwilowych
niedoskonałościach w pracy organów państwowych czy rozmaitych kontrowersjach wywołanych li tylko odmiennymi poglądami. W tym ujęciu istota III RP jest może nie w pełni doskonała ale nieodmiennie bliska doskonałości.

Jak wygląda naprawdę III RP w całej jej krasie najlepiej przedstawił Ziemkiewicz w świeżo wydanych "Myślach
nowoczesnego endeka". I ma absolutną rację bo jeżeli przypomnę sobie z własnego jak najbardziej osobistego doświadczenia całą historię peerelu, to wyraźnie widać nawet nie tyle analogie co istotną tożsamość. Więc jest to powtórka z historii w wersji karykaturalnej, bo peerel był jednak na poważnie, a tu mamy sporą domieszkę farsy. Ziemkiewicz tego pamiętać nie może ale ja pamiętam.

Przyjrzyjmy się choćby pobieżnie:

Na początku peerelu mieliśmy żydokomunę i wczesnostalinowską żulię awansowaną przez NKWD i UB na stanowiska w aparacie władzy, w UB, milicji i na wszystkich szczeblach władzy od góry do dołu. A w III RP mamy Michnika & company oraz margines społeczny pozbierany w palikociarni.

Mamy też powtórkę z ZMP i ZMS w postaci środowiska Krytyki Politycznej i ich kontaktów z faszyzującymi bojówkami Antify - proletariacki internacjonalizm, z udziałem młodzieżówek Platformy.

Następnie objawił się Tusk dokładnie jak Gomułka, mąż opatrznościowy w r. 1956, który podobnie jak jego poprzednik beształ historyka Jasienicę tak on beształ IPN, niezależnych historyków i nasyłał kontrole na UJ, a potem wygłaszał tam przemówienia. Inne jego wyczyny pominę.

No i dalej mamy analogie do Gierka tylko wzmocnione, z wizytami gospodarskimi, malowaniem trawników na zielono i długami dziesięciokrotnie przekraczającymi długi zaciągnięte przez tego pierwszego.

A na koniec mamy otwartą kwestię - czy reżim zdecyduje się wykorzystać dorobek Jaruzelskiego z lat osiemdziesiątych i wprowadzi jakiś stan wyjątkowy, bo pewną przygrywkę w postaci działań seryjnych samobójców już mieliśmy.

A to tylko wierzchołek góry lodowej w wykonaniu najwyższych urzędników państwowych. Poniżej, na niższych szczeblach władzy dzieją się rzeczy jeszcze bardziej niebywałe - w gminach, powiatach - proszę sobie przypomnieć sprawę Romana Kluski, liczne sprawy niszczenia lokalnych dziennikarzy, gangi i mafie,i wyczyny lokalnych kacyków.

Polityka jest najwyższą formą zbiorowego działania na rzecz dobra wspólnego. Niewiarygodność polityków najwyższego szczebla spływa w dół na niższe piętra organizacji państwa i niszczy wiarygodność wszystkich pozostałych aspektów życia zbiorowego. Niewiarygodny jest Tusk, niewiarygodne są wyniki pracy śledczych, niewiarygodni są dziennikarze i media związane z obozem rządowym. Koniec. Kropka. Taka jest natura bytu politycznego. Nie można oddawać życia zbiorowego w ręce infantylnych partaczy, bo się skończy jak w w.XVIII.