po debacie
We środę, dwudziestego lutego dwutysięcznegotrzynastego roku o godzinie dziewiątej minut dwadzieścia osiem
dwustu osiemdziesięciu dwóch posłów Rzeczypospolitej podniosło ręce i nacisnęło przyciski.
Wczoraj było Konrada; jutro - Feliksa.
- Blog
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
- 684 odsłony
Komentarze
@Andrzej Tatkowski
20 Lutego, 2013 - 10:42
Wczoraj było Konrada. Adanauera.
Jutro należy do Feliksa. Dzierżyńskiego.
...und Morgen, die Ganze Welt...
Pozdrawiam
Morgen Feliks?
20 Lutego, 2013 - 11:27
Albo zawtra wies mir, albo znowu holokaust?
Pozdrawiam
cui bono
cui bono
Gdzie?
20 Lutego, 2013 - 11:08
Gdzie wewnętrzne podziały, nadchodzące rozłamy, konserwatyści?
Ścios od lat tłucze do głów, że wróg jest zwarty, stoi murem i jest zawsze gotowy.
boldandcharm
Re: po debacie
20 Lutego, 2013 - 13:44
Postanowienia II rozbioru Rzeczpospolitej zostały zatwierdzone w czerwcu 1793r. na sejmie w Grodnie. Posłowie początkowo nie chcieli zgodzić się z warunkami, które stawiały im Prusy i Rosja. Traktat rozbiorowy został podpisany pod przymusem Rosji, a posłowie chcąc się jej sprzeciwić siedzieli w milczeniu. Wtedy to przybył generał rosyjski Johann von Rautenfeld, i usiadł na tronie królewskim. O czwartej z rana wprowadził wojsko na salę. Wystraszony marszałek sejmu, Stanisław Bieliński, trzykrotnie pytał milczących posłów, czy zgadzają się z uchwałami sejmu. W końcu jeden z największych zdrajców Polski, poseł Józef Ankwicz stwierdził, że milczenie jest znakiem zgody, marszałek sejmu uznał uchwałę za podjętą. W ten sposób zatwierdzono II rozbiór Polski, zniesiono wszystkie reformy sejmu wielkiego, wraz z Konstytucją 3 maja,.Władzę w państwie przejęli targowiczanie, a patrioci zmuszeni byli uciekać na emigrację. Był to ostatni sejm w dziejach rzeczypospolitej.
Takie wypracowania piszą dzieci o sejmie grodzieńskim. Co będa pisac o sejmie warszawskim z 20 lutego 2013? To samo?
--------------------------
Reszta nie jest milczeniem.
----------------------------------------------
*Reszta nie jest milczeniem, ale należy do mnie.*
*Ale miejcie nadzieję; bo nadzieja przejdzie z was do przyszłych pokoleń i ożywi je; ale jeśli w was umrze, to przyszłe pokolenia będą z ludzi martwych.*