Pamięć historyczna profesora Nałęcza

Byłoby wielką stratą dla naszych dziejów najnowszych, gdyby poszedł w zapomnienie mini-esej historyczny pióra Tomasza Nałęcza, zamieszczony w piątkowej "Rzeczypospolitej" pod tytułem "Kaczyński byłby katastrofą".
W pierwszej chwili z wrodzoną dobrodusznością pomyślałem, że profesor zbiera dane do jakiegoś grantu ("Kaczyński" i "katastrofa" jeszcze wciąż przyciągają uwagę), ale podtytuły rozwiały wątpliwości.
"POWRÓT IV RP" "ZAGROŻENIE DLA WOLNOŚCI" i "GROŹNY SOJUSZ POPULISTÓW" to jędrne skróty myślowe, odzwierciedlające zawartość tekstu i głowy historyka, w której kassandryczne wizje pomieszane są z traumatycznymi reminiscencjami w taki cocktail, którego nie powstydziłby się sam Wiaczesław Mołotow.

W notce odredakcyjnej przeczytałem, że Tomasz Nałęcz jest politykiem i historykiem (jeszcze czytam drobniejszy druk)
i odruchowo zacząłem sporządzać listę znanych osób, które są w tej samej kategorii.
Komorowski i Tusk profesorami na razie nie są, ale dają do zrozumienia, że historyczną wiedzę posiedli i mają papiery historyków.
Kiedy jeden z drugim i jeden przez drugiego recenzowali bez czytania publikacje kolegów historyków - Cenckiewicza, Gontarczyka, Zyzaka - były to oczywiście akty polityczne. Wszystko w porządku, mamy wolność słowa i nikt nie musi pokazywać dyplomu zanim zacznie pierdolić ("mówić, pleść, bajać" Brueckner,s.410) zresztą od polityków trudno oczekiwać czegokolwiek innego.

Ale Tomasz Nałęcz jest profesorem i nie musi chwilowo robić tego, co jest partyjnym obowiązkiem Komorowskiego i Tuska, dyrektywą moralną i polityczną dewizą rządzącej partii.
Mógłby - jako historyk nie pełniący akurat żadnej ważnej funkcji politycznej - opowiedzieć coś więcej o tym, co działo się w Polsce w latach 2005-2007 (a działo się)
albo skompletować rejestr lęków - nie tylko "lewicy" -
przed ewentualnym renesansem "rządów PiS".
Widzę, słyszę i czuję że sama myśl o tym budzi przerażenie
grozę, panikę, itd. wielu znanych i poważanych osób.

Chciałbym się dowiedzieć, czegóż to ja powinienem się bać albo czegóż to w istocie obawia się profesor Nałęcz - bo nie wierzę, by bał się swoich własnych fantasmagorii ?

Powrót Zbigniewa Ziobry rzeczywiście może się okazać nieco męczący dla obywateli, ale warto przecierpieć nawet parę konferencji prasowych tygodniowo dla przywrócenia w Polsce szacunku dla prawa i sprawiedliwości.

Otóż profesor Tomasz Nałęcz, historyk, obawia się "pomysłu na Polskę narodowo-populistyczną".
Tak właśnie napisał w jednym z trzydziestu kilku zdań, w większości fałszywych, składających się na wspomniany esej
agitacyjno-instruktażowy.
Dla kogo nie wiem; liczba łatwowiernych kretynów jest zaskakująco duża.
Jaki pomysł na Polskę ma profesor Tomasz Nałęcz, polityk,
nie zapytam, bo chciałbym zachować dlań nieco sympatii. Niech się zajmie pisaniem hi-hi-hi-historii; talent jest.
No i ta - nie piękna bynajmniej - katastrofa, którą już właśnie mamy, zasługuje na lepszego historyka niż jej sprawcy - Tusk i Komorowski.
Może być taki profesor, który wie, jak "tragicznie dla obywateli" kończyły się "projekty w duchu autorytarnym" "wprowadzane na drodze parlamentarnej".

O - to, to, otóż właśnie.