odrażająca alternatywa

Proszę się nie niepokoić, pamiętam że trwa karnawał i trzeba sobie poswawolić, ale estetycznie.

Jest to teraz trochę trudniejsze, ponieważ Adwent uległ likwidacji w wyniku działania niewidzialnej ręki Rynku, na którym zgromadzono miliony zwykłych Polaków uosabiających Popyt, Podaż zaś reprezentują dobrotliwie uśmiechnięci bankowcy o złotych sercach; media, jak to one, obiektywnie i bezinteresownie zapośredniczają to, co akurat trzeba.

Karnawał może być jednak wesoluchny i bez poprzedzającego go Adwentu, jeśli kapitanowie i sternicy naszego dumnego okrętu nadal wykazywać będą "całą taką deterrminację" jak w roku poprzednim.

Popyt wewnętrzny, będący motorem dynamicznego rozwoju naszej bardzo już rynkowej gospodarki, będzie nadal rósł w miarę urynkawiania służby (he he he) zdrowia (hi hi hi) i poprawy funkcjonowania Najwyższej Izby Kontroli oraz Centralnego Biura Antykorupcyjnego.

Mamy zresztą i inne rezerwy.

Przewidywane surowe wyroki skazujące Mariusza Kamińskiego z oskarżeń prokuratury rzeszowskiej i posłanki Sawickiej dodatkowo ucieszą najbardziej zasłużonych obywateli - a wszak pogodne uśmiechy pana prezydenta, pana marszałka (i panów wicemarszałków), pana premiera i jego kancelistów, podobnie jak panów ministrów oraz panów posłów (nie tylko Chlebowskiego, Drzewieckiego, Sekuły czy Kalisza, ale i Czumy, skoro Karpiniuk nie doczekał) też stanowią nasze wspólne, bezcenne, narodowe dobro.

Kto wie, może rozchmurzy się choć na chwilę nawet minister troski, pani Pitera ? Jak karnawał, to karnawał !

Niestety, trzeba się też liczyć z pewnymi trudnościami, bo są jeszcze obywatele, którzy nie chcą się przyłączyć do radosnej farandoli (wiem, że już się tego nie tańczy, ale karnawałową zabawą na naszym transatlantyku t e ż rządzą inne prawa)i nie tylko do owego integracyjnego węża sami nie dołączają, ale jeszcze bezczelnie utrudniają to innym.

Pani Monika Olejnik z właściwą sobie pryncypialnością określiła onegdaj tę działalność jako "zionięcie jadem", zmuszając mnie do głębszego niż zwykle zastanowienia się nad moją osobistą szkodliwością społeczną, choć nie należę ci ja do osób konsekrowanych, o których pani Monika była uprzejma wyartykułować wspomnianą opinię.

Byłem niegdyś ministrantem - wcześniej, niż Józef Oleksy czy Jerzy Wenderlich, których zasługi dla społeczeństwa powszechnie są znane, ale z pewnością nie należę do kleru nawet w tak ograniczonym stopniu jak prof. Tadeusz Bartoś,
równie ceniony ekspert telewizyjny. Laik jestem - znikąd.

Mógłbym się ewentualnie zgodzić na uznanie za klerykała, ale dopiero po lustracji duchowieństwa, na co się na razie nie zanosi, bo monopolowi Agory nikt zagrozić nie zdoła.

Na razie nie zamierzam słuchać i rozważać niczyich opinii
na temat ks. Stanisława Małkowskiego O.Tadeusza Rydzyka, ks. Tadeusza Issakowicza-Zaleskiego, ks. abpa Tadeusza Pieronka czy ks.abpa Józefa Życińskiego - z tego samego powodu, dla którego równie uważnie słucham, na przykład, pana Antoniego Macierewicza i pana Andrzeja Celińskiego, cokolwiek do mnie mówią.
Póki trwa karnawał, wybierać obiekty adoracji zamierzam sobie jednak sam, bo to lubię - i nie proszę o pomoc.

Wszelako jest we mnie niewątpliwie ten jakiś jad, którym podobno - wedle słów pani Moniki - można zionąć, a którym ja wolę, po staremu, tryskać, żeby się go jakoś pozbyć.

"Tryskam, więc jestem !" - myślałem sobie po każdym wpisie na tym blogu, nie analizując bliżej przyczyn wytrysku.

Dziś zaczynam rozumieć, że dokonałem intuicyjnego wyboru mniejszego zła - i wiem to już teraz niemal na pewno - że tryskam, żeby nie zionąć.

Kierownictwo ukochanej partii i bardzo drogiego rządu wraz z miłościwie panującym panem prezydentem dobrze wiedzą i rozumieją, że nie wszyscy obywatele tryskają dziś radosnym entuzjazmem, a zdarzają im się i wytryski niekontrolowane, mogące być przyczyną różnych uszczerbków, choćby wskutek działania substancji żrących i cuchnących, nawet jadów.

W tej sytuacji konieczne stają się działania kompleksowe; są one prowadzone nie tylko na poziomie Rynku i w ramach Platformy (czasem użyteczny może być choćby i Taras), czy lokalnie (w dawnym lokalu kabaretu "Dudek" nie traci się teraz czasu na żarty), czy w "Rzeczpospolitej" (powoli afirmującej wymagania obojga narodów), zawsze powierzane
profesjonalistom.

Najczęściej jest to profesjonalizm nie związany z karierą szkolną i zdobytym wykształceniem formalnym - ale nie one się liczą w karnawałowej maskaradzie, gdzie idzie o wesołą zabawę i o maski, tak dopasowane, żeby zastępowały twarze, które przestają być potrzebne.

W tym karnawale prawdopodobnie wodzirej planuje atrakcję znaną jako "zrzucanie masek" (falstart sztukmistrza z Biłgoraja mógł być sondażowy) - być może i w wersji hard, zwanej "zrywaniem masek". Będzie na co popatrzeć ..

Mamy w końcu rok wyborczy, więc wszystkie stare instalacje trzeba poddać przeglądowi a niektóre zapewne - udrożnić.

Kto dostanie na przeczyszczenie na razie można się tylko domyślać; rosnąca wrażliwość na wyziewy nie jest jedynie przejawem nieszczelności masek (przeciwgazowe wyglądają znacznie mniej twarzowo), może wskazywać raczej na wzrost czujności co inteligentniejszych zainteresowanych.

O ile mnie nie myli znajomość przestarzałych z pewnością przepisów BHP, nieszczęśni posiadacze rezerwuarów jadu, nie posiadający aktualnego atestu (atesty są limitowane bardzo ściśle), powinni niezwłocznie podjąć decyzję, czy niebezpieczne zapasy likwidować przy pomocy ekshaustora, to znaczy wyziewem, czy też raczej metodą kontrolowanego wytrysku, którą z pełnym przekonaniem polecam.

Niechże każdy tryska, czym może, byle dobrze wybrał cel, inaczej grozi mu samozatrucie albo - co gorsza, eksplozja, na którą, zdaje się, oczekują uwielbiający fajerwerki obserwatorzy polskiego karnawału i ich najemnicy.

Tyle jadu.. Na dzisiaj wystarczy.