katar

Już zima w pełni, wkrótce będzie wiosna,
kwiatki i ptaszki, parę ważnych świąt,
potem wakacje, i jesień - radosna,
bo sejm kadencję zakończy, i rząd.

Zanim spod śniegu wyjrzą oziminy,
zanim czas przyjdzie na wiosenny siew,
baby drą pierze na nowe pierzyny,
chłopy do pieców przyrzucają drew.

Dzieci - jak dzieci, igrają i psocą,
na płochych figlach marnotrawią czas;
to w dzień się spocą, to zmoczą się nocą
i w nosie mają to, co większość z nas.

Wszelako różne są nosy i noski;
są kartoflane, są wąskie, zadarte,
jest prezydencki (dawniej marszałkowski),
są nosy wścibskie (czasem niewytarte),

są nosy orle, rzymskie oraz greckie,
które ozdabia specyficzny garb,
kaszubskie, śląskie, wschodniomazowieckie,
o, dobry nos dziś - to prawdziwy skarb..

Bogactwo kształtów różne kryje treści;
choć przez dwie dziurki trudno dostrzec je,
widzę i słyszę, co który nos zmieścił
i, miło stwierdzić, też tam mieszczę się.

Że każdy przejaw troski władz doceniam,
rad odwzajemniam każdy ludzki gest;
służę : mój zwiędły narząd powonienia
stoi otworem. Miejsca dużo jest.

Nim przyjdzie jesień i przeminie katar,
trzeba oddychać przez zatkany nos;
byle do wiosny, byleby do lata..
Potem wysmarkam się, i - oddam głos.