hipotezy i hipostazy

Udało mi się przeżyć niemal bez szwanku londyńską olimpiadę.

Ryzykowałem wprawdzie mniej niż uczestnicy i bezpośredni obserwatorzy, świadomi zagrożenia terrorystycznego o jakim nader obszernie informowały media, ale kilkunastodniowe oczekiwanie na jakąś eksplozję albo masakrę nie pozostało bez wpływu na stan mojego zdrowia, podobnie zresztą jak inne wzbudzone przez media oczekiwania i ich realizacje.

To że podczas Igrzysk nie doszło do ataku terrorystycznego przyjąłem z ulgą, choć nie bez leciutkiego rozczarowania, no i zaraz zaczęły mi przelatywać przez głowę hipotezy, iż może to być dowód niezawodnej sprawności służb specjalnych JKM, albo magicznej siły idei olimpijskich, które ujęły i obezwładniły potencjalnych zamachowców bez użycia środków bezpośredniego przymusu, ale też i różne inne, niekiedy po prostu obrzydliwe.

Ot, na przykład, przyszło mi do głowy ohydne podejrzenie, że zapowiadany zamach terrorystyczny mógł być hipostazą, wymyśloną przez specjalistów od PR na usługach medialnych koncernów, mających zadbać o oglądalność transmisji - bo skoro zapewnić ją miało zrzucenie JKM na spadochronie, to wysadzenie JKM w powietrze mogłoby ją jeszcze powiększyć.

Nieobecność JKM na ceremonii zamknięcia sprawiła, że na transmisję patrzyłem z nieco mniejszym zainteresowaniem.

Szwank, o którym wspomniałem na wstępie, polega na tym, że
teraz przez pryzmat transmisji z Londynu będę patrzył na to, co się wyprawia na folwarku pana prezesa Dworaka oraz jego Czerepacha - co ja piszę ?, ja już przezeń patrzę !

O tym, co widzę, może innym razem; pierwej jeszcze parę słów o hipostazach.

Hipostazy, czyli byty mniemane, wypełniają znaczną część tej przestrzeni publicznej, nad którą sprawuje absolutną władzę Dwór i Dworacy; czyj to Dwór, nie jest zupełnie jasne, ale czyj jest ten lub ów dworak można się domyślić, jeśli się chce (a chcieć wolno każdemu, kto zechce)).

Pamiętam z kogo dworował sobie dworak Nowak z czego dworak Graś a z kogo i z czego były dworak Komorowski oraz jego nadworny błazen - i dostrzegam że łączy ich we wspólnotę poczucie humoru, i że nie jest to humor angielski, bo ich dworności daleko do tej z Dworu Świętego Jakuba; nie jest ona też ze Strasznego Dworu, i nawet gdyby pojawić się gdzieś miały, na przykład we czwartki, kontusze i żupany, inne pewnie słychać tam będzie kuranty.

Inne bowiem dziś hipostazy bawią, tumanią i przestraszają
prosty lud, któremu dworscy pozwalają zaglądać już prawie wszędzie za pośrednictwem kamer, ale nie zawsze.

Np. obrady Zespołu Sejmowego pod kierownictwem pana posła Macierewicza nie są obsługiwane przez sejmową tv, pono ze względu na ochronę dóbr osobistych tych odbiorców, którzy mogliby doznać zbyt silnego wstrząsu, na co nasza służba zdrowia nie jest przygotowana, bo ma problemy z własnymi wstrząsami.

W umysłach ukochanych przez premiera milionów obywateli utrwala się więc to, co widzieli na własne oczy dzięki dworskiej służbie : animowane zderzenie odrzutowca ze smoleńską odmianą brzozy, utratę części skrzydła i kapotaż
a że tego czego oczy nie widzą sercu, jak wiadomo, nie żal, hipoteza staje się hipostazą - tak, jak walki uliczne w Warszawie w dniu Święta Niepodległości czy szkodzenie Polsce przez nieodpowiedzialną opozycję.

Sztuka kreowania bytów mniemanych i umieszczania ich we właściwych miejscach przestrzeni publicznej - a najlepiej od razu w ludzkich głowach, gdzie miejsca jest jeszcze więcej - doprowadzona została do takiej perfekcji, że przekraczać pozwala granice czasu.

Wystarczy zastąpić mniemanie domniemaniem, by (tak jak w przypadku "drogi na spalonego") móc uznać za zdrajcę tego, o kim mówią, że ma zamiar zdradzić w najbliższy piątek.

O zdradzie ks. abpa Michalika (a przy okazji całego tego, pożal się Boże, Episkopatu) wypowiadają się już od tygodnia z prawdziwym bólem i z troską najszlachetniejsi obywatele, tak wstydzący się zaprzaństwa wiarołomnych duszpasterzy, że krępują się ujawnić własne, czerwone od wstydu oblicza, a że do owego feralnego piątku zostały jeszcze cztery doby, pewnie się odezwą także i obywatele nienajszlachetniejsi, mający dostęp w pobliże dworu albo znajomych dworaków.

Ta piękna hipostaza przyćmi pełgające jeszcze tu i tam hipotezy o zapaści finansów publicznych, współudziale osób publicznych w grabieży majątku narodowego, dwóch wybuchach na pokładzie rządowego samolotu, wiozącego reprezentację Państwa Polskiego na oficjalne uroczystości w Katyniu czy infiltracji struktur państwa przez obce agentury i tajne związki o charakterze przestępczym.

Święto Królowej Korony Polskiej i Dzień Wojska Polskiego lud nasz prosty uczci więc zapewne wzmożonym grillowaniem, bo pogoda ma się podobno poprawić a po Olimpiadzie trzeba przecie odpocząć.

Patriotom także należy się odpoczynek - przed piątkiem.