Gorzkie życzenia 2024

Chrystus zmartwychwstał!

Rokroczny moment wielkiej radości wszystkich chrześcijan na świecie. Celebrujemy tradycyjnie. Ucztujemy zgodnie z wiekową tradycją.

Tylko...

Czy nie pozostała nam tylko bezmyślna tradycja? Czy ktoś jeszcze rozmyśla i stara się zrozumieć znaczenie Zmartwychwstania Pańskiego?

Szczególnie dzisiaj, w niebezpiecznym i może nawet przełomowym roku 2024.

Dlatego życzę wszystkim moim czytelnikom, na czele ze wszystkimi komentatorami, którzy zadali sobie trud by odnieść się do słów autora, by zawsze i wszędzie zaczęli myśleć. Proszę się nie oburzać. Myślenie jest autentycznie trudną pracą. Nie ma więc co się dziwić, że szczególnie w tych trudnych dzisiejszych czasach idziemy na skróty. Nie sami tworzymy swoją postawę, swój światopogląd i swoje opinie, tylko korzystamy ze ściągi, która jest nam codziennie podrzucana przez wszechobecne media.

Czy taka praca umysłowa ograniczająca się głównie do wchłaniania nieswoich poglądów, szybko i bezkrytycznie, nie jest właśnie bezmyślnością? I się nie boimy, że będzie to nas dużo kosztować?

Nie dajmy się więc manipulować sobą. Już nie jesteśmy dziećmi i jesteśmy już osobami w pełni rozwiniętymi, a na dodatek wykształconymi w dużym stopniu, by również w oparciu o już zdobyte życiowe doświadczenia. samemu oceniać każdą informację, odrzucać śmieci i tworzyć własne wnioski i poglądy.

Więc nie łykajmy wszystkiego, jak by to były czipsy, albo popkorn, tylko myśląc, niemalże automatycznie, oddzielali dobro od zła... prawdę od kłamstwa.

Gdy człowiek nie myśli sam, tylko przyjmuje poglądy z zewnątrz, to, przykra sprawa – reprezentuje mentalność niewolnika. Osoby zniewolonej. Nawet gdy głośno domaga się wolności. Ponieważ nie myśli głęboko, to nie rozumie, że wolność zaczyna się właśnie w wolności swojego umysłu.

Mam też dla Was drugie życzenie.

Nie pozwólcie byście to nie Wy kształtowali tożsamość waszych dzieci. To nikt inny, tylko Ty i Twoja Rodzina ma prawo wychować i nauczyć własne dziecko kim ma być i jakie ma być.

A jeżeli autentycznie czujesz się Polakiem i rozumiesz co to znaczy, to staraj się jak najczęściej uczyć synka lub córeczkę tych jakże prostych słów, które w czasach mojego dzieciństwa, były przekazywane nowemu pokoleniu w większości szczerze polskich domów:

• Kto ty jesteś?

  — Polak mały.

  — Jaki znak twój?

  — Orzeł biały.

  — Gdzie ty mieszkasz?

  — Między swemi.

  — W jakim kraju?

  — W polskiej ziemi.

  — Czym ta ziemia?

  — Mą Ojczyzną.

  — Czym zdobyta?

  — Krwią i blizną.

  — Czy ją kochasz?

  — Kocham szczerze.

  — A w co wierzysz?

  — W Polskę wierzę.

  — Coś ty dla niej?

  — Wdzięczne dziecię.

  — Coś jej winien?

  — Oddać życie

Szczęścia, radości i spokoju życzę wam wszystkim