Jakom harcownik przewidziałem reakcje tzw opozycji na expose pani premier Beaty Szydlo

przewidywalne tak jak napisałeś, natomiast pojawia się problem tzw. cichej opozycji szerzej opisany http://www.pch24.pl/cicha-opozycja,39399,i.html

poniżej fragmenty poprzedzone wypowiedziami Petru

            "Petru szydzi z hasła PiS: Nie dacie rady. W 100 dni puścicie nas z torbami

W jego ocenie nie widać też szansy, aby działania  rządu były wspierane przez bank centralny

To, że w systemie bankowym są pieniądze nie oznacza, że one pójdą do gospodarki od razu przez to, że bank centralny zasili."

Pewnie wie co mówi bo niemało zasadzek banksterzy zastawili wraz z poprzednim rządem Kopacz na nowy rząd

            "Cicha opozycja. O tej opozycji nie słychać w mediach. Nie mówi się o niej w telewizji, unika się tego tematu w prasie. Opozycja ta praktycznie nie istnieje w mediach. A jednak istnieje.

Cichą opozycją jest międzynarodowe lobby finansowe, a ściślej rzecz ujmując, jego filie działające w Polsce.

Potrzeby pożyczkowe państwa zaspokajane są przez tzw. inwestorów zagranicznych (polskich już nie ma, o czym mowa poniżej). Nietrudno przewidzieć, że gdyby któregoś dnia owi inwestorzy uznali Polskę za kraj gospodarczo niewiarygodny, a inwestycje w nim za ryzykowne i w konsekwencji wycofali swój kapitał lub jego część z rynku, rząd polski stanąłby przed wyzwaniem wysupłania miliardów złotych celem realizacji swoich bieżących zobowiązań. Ewentualnie musiałby rozważyć drakońskie cięcia budżetowe, efektów których nie sposób przewidzieć, może poza porażką w następnych wyborach. Jest więc zatem wysoce wątpliwe, by rząd podjął jakąkolwiek decyzję, którą inwestorzy mogliby uznać za ograniczającą zaufanie do lokalnego rynku i jego politycznych elit, a wysoce prawdopodobne jest poszukiwanie przez rząd takich rozwiązań, które budzić będą za granicą poczucie stabilizacji i bezpieczeństwa.

Kim są owi inwestorzy? Najłatwiej chyba wskazać ich poprzez zaprezentowanie tzw. listy Dealerów Skarbowych Papierów Wartościowych (DSPW).

DSPW nie są rzecz jasna organizacją jednolitą. Są grupą firm nominalnie konkurujących ze sobą na tzw. rynkach. Nie mają wspólnego rzecznika prasowego, ani jednoznacznie określonej wspólnej polityki rynkowej. Bywa jednak, że działają wspólnie. A kiedy tak się dzieje, ich siły nie sposób przecenić. Mogliśmy się o tym przekonać nie tak dawno. Otóż w trakcie procedowania ustawy (wrzesień 2015r.) mającej zobowiązać zagranicznych wierzycieli części tylko spośród grupy tzw. frankowiczów do wzięcia na siebie od 50 do 90 proc. (w wyjściowym projekcie 50 proc., po poprawce zgłoszonej przez SLD  90) kosztów konwersji kredytów z franka szwajcarskiego na polską złotówkę, wydarzyła się rzecz znamienna. Mianowicie grupa trzech banków  Deutsche Bank, mBank (kontrolowany przez niemiecki Commerzbank) oraz Millennium Bank (w rękach portugalskiego Banco Comercial Portugues) wystosowało do polskich organów rządowych listy protestacyjne wobec proponowanego kształtu ustawy.

Nasuwa się więc pytanie, czy banki wystąpiły z protestem z pozycji zaniepokojonych o swoje prawa firm zagranicznych, czy z pozycji kluczowych wierzycieli i w przyszłości prawdopodobnie ważnych kredytodawców Rządu RP (z uwagi na status DSPW każdego z nich), jawnie ingerujących w proces legislacyjny swojego dłużnika? Bez względu na to, czy posłowie upływającej kadencji wzięli pod uwagę protestacyjne listy banków nie doprowadzając ustawy do końca, czy nie, to banki osiągnęły swój cel. Ustawa wprowadzona w życie nie została.

Mamy więc do czynienia z sytuacją, w której istnieje pewna nieformalna grupa nacisku na najważniejsze instytucje  w tym ustawodawcze - w Polsce. Dysponuje ona potężnym orężem w postaci surowca niezbędnego np. w procesie przeprowadzania reform politycznych, szczególnie tych o charakterze społecznym. Tym surowcem jest kapitał, albo, mówiąc po ludzku, pieniądze.

Będzie on jak woda potrzebny nowej partii rządzącej w najbliższych latach. Póki co, niektóre spośród publicznie głoszonych haseł wyborczych PiS były jak ostrza wprost wymierzone w interesy bankowych grup działających w Polsce. Mowa była m.in. o repolonizacji banków wprowadzeniu podatku bankowego, czy rozwiązaniu problemu frankowiczów. Jak zareaguje rząd polski, jeśli usłyszy (a panowie Petru i Schetyna wraz z całym tabunem dziennikarzy na pewno to potwierdzą), że wprowadzenie tych reform podważyłoby stabilność i przewidywalność otoczenia inwestycyjnego w Polsce i swobodę przepływu kapitału w ramach jednolitego europejskiego rynku. Albo, że wprowadzenie ich do systemu prawa polskiego będzie równoznaczne z naruszeniem zobowiązań spoczywających na Rzeczypospolitej Polskiej.

To jest sposób działania nieformalnej, choć bardzo realnej opozycji. Nie tej gardłującej od rana do nocy w studiach telewizyjnych. Nie tej wypisującej niedorzeczności w opiniotwórczej prasie. Tylko opozycji cichej. Tej, z którą, bez względu na wynik wyborów realnie będzie się trzeba liczyć i układać (bo innego źródła kapitału na tym poziomie w Polsce nie ma) cały czas mając na uwadze tę mądrą sentencję przypisywaną Napoleonowi, że ręka, która daje pieniądze jest ważniejsza od ręki, która je bierze."

Pzdr

W każdym razie tej cichej opozycji nie należy lekceważyć, bacznie obserwować. Islandia z banksterami sobie poradziła.

Mam nadzieję, że i nasz rząd się z tym upora.

Żałosne pobekiwanie sitwy odsunietej od koryta było czytelna ilustracja paniki "elyt" III RP, Kukiz potknął się o wlanse "antysystemowe" sznurowadło podczas głosowania votum, o banksterach Petru mówic szkoda, toż to Po-bis, tak samo założone i kontrolowane przez służby...róbmy swoje...

Świetne expose Pani B.Szydło - naszej Premier, kapitalne podsumowanie prezesa J.Kaczyńskiego. Mamy w końcu wymarzony rząd, wspaniałą Premier i prawdziwego giganta kultury, stanowczości, mądrości i prawdziwego patrioty Naszego Prezydenta A.Dudę. W takim kapitalnym składzie damy radę podnieść Polskę z kolan, Polskę suwerenną, gdzie wszyscy będą musieli się z nią liczyć w Europie i na świecie. A głosowanie po expose pokazało prawdziwe oblicze chłoptasia i palanta Kukiza, oraz skrzyżowanie Kopaczki na metr i Paligłupa nijakiego Petru. Damy radę i bez nich, prosimy tak nam dopomóż Bóg.

(...)

Podobny trochę do znanego francuskiego komika Louisa de Funesa poseł Neumann zupełnie mnie nie rozbawił. Wręcz przeciwnie. Szef klubu PO wyrzucił z siebie taką ilość żółci, nienawiści i podłej złośliwości, że gdybym nie znał ośmioletnich „dokonań” i „sukcesów” jego partii (wszystkich tych nepotyzmów, lobbingów, sitw, „prywatyzacji”, podsłuchów, arogancji władzy, „kręcenia lodów”, „ukręcania afer”, smoleńskiej hucpy, wszelakiego draństwa, zaprzaństwa itp. itd.) – pewnie popełnił bym harakiri z obawy o przyszłość Rzeczypospolitej. Albo rzucił się jak Rejtan na sejmowy parkiet, wołając: Po moim trupie!

Nie jestem naiwnym dzieckiem, nie spodziewałem się od harcowników z PO owacji na stojąco na cześć nowego gabinetu rządowego, ale ilość i bezczelność tego „hejtu” nawet mnie zaskoczyła…

Czego wy tak się boicie, chłopaki? Ile macie za uszami? Dlaczego przeraża was zwykła prawda i misja w publicznych mediach? Skąd w was tyle nienawiści, skąd tyle szkodnictwa, tyle jadu, którym zatruwacie Polskę?

Wystąpienia większości „krytykantów” mogło by posłużyć ateistom za dowód na nieistnienie Boga. Gdy słuchałem tego steku bredni – wygłaszanych przez ludzi, których wyborcy okrutnie już ukarali za butę i nieprzestrzeganie elementarnych standardów przyzwoitości – sam się dziwiłem, że nie spada na nich grom z jasnego nieba!

Korzystając z tego, że nie było w pobliżu małych dzieci – wyszedłem z siebie kląłem i jak szewc pod adresem tych politycznych faryzeuszy (czego się teraz wstydzę i za co bardzo przepraszam, zwłaszcza ich mamy, których przeszłości tak naprawdę nie znam) …

Reasumując krótko: „ …karawana idzie dalej…”. I tylko to się liczy.

(...)

Z wykształcenia - inżynier budowy okrętów; z wyboru - bard, autor, kompozytor, scenarzysta, felietonista etc. Lider zespołu "ZAYAZD", admirator Mickiewicza (płyta „ZAYAZD U MISTRZA ADAMA"), "antygenderysta" (album "JA JESTEM TWÓJ DOM"), fan Józefa Piłsudskiego i JP II. Sformatowany na polską tradycję, kulturę i edukację historyczną młodego pokolenia przez szlachetnie pojmowaną rozrywkę (patrz - autorskie płyty: "KATYŃ 1940", "PATRIOTYZM", "OBUDŹ SIĘ, POLSKO" oraz tomiki wierszy: „PRO PUBLICO BONO" i "JA TU ZOSTAJĘ"). Więcej: na www.zayazd.pl

Widzowie mogli odnieść wrażenie, że PiS właśnie ponosi największe klęski od lat… Zaczyna się walka na śmierć i życie

(…)
3. Kompromitacja mediów. Po obejrzeniu głównych wydań „Wiadomości” telewizji publicznej i „Faktów TVN” nikt nie powinien mieć już wątpliwości, że wtorek był najgorszym dniem dla Prawa i Sprawiedliwości od wielu, wielu lat. Z lewa i prawa sypie się przecież krytyka wobec rządu. Głównie, że za dużo naobiecywał i nie spełnił. Drobnostka, że dziś dopiero rozpoczyna realne przejmowanie sterów państwa, gdzieś tam umknęła. Na dodatek mnożą się potępienia prezydenta Andrzeja Dudy, który śmiał ułaskawić nieprzekupnego państwowca, skazanego za ściganie przestępców. Jak wiadomo, w III RP działa się odwrotnie.
(…)
Ten pełen pogardy stosunek do prawdy i do obywateli, ta nienawiść do decyzji Polaków, musi się skończyć. No i nie możemy dopuścić do powstania nowego przemysłu pogardy, na co najwyraźniej establishment się zdecydował.

4. Rozczarowanie Kukizem. Myślałem, że w szatach przedstawiciela obozu zmiany wytrzyma nieco dłużej. W końcu w kampanii wielokrotnie dawał do zrozumienia, że jest inną niż PiS, ale także siłą na rzecz nowej Polski. A tu przy pierwszym głosowaniu, poza Kornelem Morawieckim, wszyscy kukizowcy podnieśli ręce na „nie”. Wyszło więc, że bardziej tego rządu i tej zmiany chcą ludzie PSL, którzy się wstrzymali. Dziwne.

5. Atak zewnętrzny. Zwłaszcza z Niemiec. Widać, że im bardziej bankrutuje projekt Europy multi-kulti, a więc państwowy infantylizm, tym większa pojawia złość na naród, który wybrał drogę odmienną i samodzielną. Nie ma co ukrywać, to spory kłopot dla nowych polskich władz. Niemieckie zasoby medialne są w Polsce są za duże, by lekceważyć to zagrożenie.

Podsumowując: przez ostatnie lata wszyscy, i władza, i opozycja, i media, przyzwyczaiły się do pewnych ról. Chwilę zajmie zrozumienie, że zdarzyła się Polakom ogromna szansa na przeprowadzenie zmiany fundamentalnej. Czy skorzystamy? Na horyzoncie wiele zagrożeń i kilka jasnych punktów. Jedno jest pewne – to będzie bój na śmierć i życie.

autor: Michał Karnowski

Obserwuj mnie na Twitterze: @michalkarnowski. Urodzony w 1976 roku. Dziennikarz, publicysta, autor książek. Współtwórca zabranego zespołowi tygodnika „Uważam Rze. Inaczej Pisane”. Teraz współtworzy tygodnik „w Sieci” i portal w Polityce.pl.

Cytowane za: http://wpolityce.pl/polityka/272319-widzowie-mogli-odniesc-wrazenie-ze-pis-wlasnie-ponosi-najwieksze-kleski-od-lat-zaczyna-sie-walka-na-smierc-i-zycie