Magiel na żywo

Tomasz Lis prowadzi magiel. Jak ktoś nie wierzy, to niech przesłucha ostatni odcinek pt. "Polska podzielona":

http://www.tvp.pl/publicystyka/polityka/tomasz-lis-na-zywo/wideo/polska-podzielona-2150/2559728

I jak? A tak jak maglu. Panie słychać doskonale - absolutnie wszystkie złośliwości, docinki, wycieczki są wyraźnie słyszalne. Za to pana profesora Krasnodębskiego nie słychać prawie wcale. Możliwe, że nie lubi przekrzykiwać się z babami, ale ja oceniam to jako problem techniczny i to sprowokowany przez akustyków. Nie wierzę, że w reżyserce tego nie zauważono.

Są momenty, gdy pani Środa odjeżdża całkowicie.
Przypisuje np. Jarosławowi Kaczyńskiemu postawienie krzyża - "totemu" po to, by pod nim zbierać swoich zwolenników. Jak wiemy krzyż postawili harcerze w kwietniu br. z myślą o przyszłym uczczeniu pamięci ofiar tragedii smoleńskiej w tym właśnie miejscu, a w kampanii prezydenckiej Jarosaw Kaczyński nie odwoływał się do wątków katastrofy.

Pani Środa - jak to w maglu - opowiada także niestworzone historie, kiedy twierdzi, że prof. Krasnodębskiego nie było w Polsce w stanie wojennym, gdy ten "w latach 1976–1991 wykładał socjologię teoretyczną i filozofię społeczną na Uniwersytecie Warszawskim" [za wikipedią].
Protesty pana profesora, który wie, gdzie był, zniknęły w czynionym przez obie panie rejwachu.
Posłowi Błaszczakowi odmawia prawa wypowiadania się o stanie wojennym, bo jest na to za młody (urodzony 1969, czyli w 1983 roku miał 14 lat), czym wywołuje rechot zgromadzonej gawiedzi.

Pomyliło się pani profesor Środzie (już pamięć nie ta?) - to siedzącej obok pani (Róża Maria Gräfin von Thun und Hohenstein, córka hrabianki Marii Karoliny Plater-Zyberk z Wabolu herbu Plater i prof. Jacka Woźniakowskiego) nie było w latach 1981-1991 w Polsce, bo w 1981 roku wyszła za mąż i wyemigrowała. Przebywała głównie w Niemczech.

A teraz pani Thun jest szefową Reprezentacji Komisji Europejskiej w Polsce i posłanką do Parlamentu Europejskiego z ramienia PO (po zaprawie w UD i UW).
Podobno "jest autorką tekstów publicystycznych i wystąpień konferencyjnych w Polsce, Francji, Niemczech i innych krajach europejskich, dotyczących przeważnie tematyki integracji europejskiej, drukowanych w pracach zbiorowych i periodykach[2]."
Pod [2] znalazłem "M.in. Wspólny dramat i szansa, [w:] Pamięć wypędzonych. Grass, Beneš i środkowoeuropejskie rozrachunki, Wyd. Więź, Warszawa 2003, ISBN 83-88032-59-3". Wyjaśniam, że chodzi o wspólny dramat Polaków i Niemców w czasie II wojny światowej. O jaką szansę chodzi? Naprawdę nie mam pojęcia.

W spisie treści wymienionej publikacji znajdujemy obok siebie prace dwóch "koleżanek" z europejskiej chadecji:
- Erika Steinbach Tylko w Berlinie
- Róża Woźniakowska-Thun Wspólny dramat i szansa
Są w spisie także teksty prof. Krasnodębskiego, które pani Thun kolekcjonuje, bo są wg niej "kuriozalne".