Hipokrates, Chrystus... wybory

"Czego leki nie uzdrowią, wyleczy skalpel, czego skalpel nie wyleczy, uzdrowi przyżeganie (czego i ogień uleczyć nie zdoła, to uznać trzeba za nieuleczalne)" napisał Hipokrates.*

Podobno największym wygranym tych wyborów prezydenckich jest…. Napieralski.

Nooo… nie wiem. Faktycznie dostał kilkanaście punktów i teraz cała „lewica”, która zresztą niespecjalnie przykładała się do tego wyniku, popierając od razu Komorowskiego, rzuciła się hurmem do handlu tym elektoratem.

Fakt, że Komorowski odstąpił już, w ramach zaliczki NBP, co zresztą świadczy, że PO traktuje Polskę jak prywatny folwark, co powinno zaświecić w głowach wszystkich uczciwych wyborców czerwoną lampkę, a także spowodować odezwania się syreny alarmowej, ale przecież zostało jeszcze kilka stołków do wylicytowania, z fotelem wicepremiera włącznie.

Na początek powiem tyle. Kaczyński nie powinien licytować w tym przetargu o „elektorat Napieralskiego”.

Przede wszystkim dlatego, że niewiele jest w stanie zyskać, a wiele stracić, o czym powinno go już przekonać małżeństwo z rozsądku, czym była koalicja z Samoobroną i LPR. Są tacy, których ani nie kupi, ani nie przekona (o czym za chwilę), może natomiast stracić elektorat prawicowy, a także… liberalny (bo są tacy, którzy PO uznają za „aferałów”, a samego Kaczkę mogą chwilowo potraktować jako „mniejsze zło”).

Po drugie, elektorat to nie kartofle i nie da się nim (cóż za uprzedmiotowienie!) handlować, nawet „na pniu”.

Wracając do „lewicy”.

Moim zdaniem nic takiego… nie istnieje na scenie politycznej.

Owszem, mamy kilka postkomunistycznych partii. Proszę mi tu nie krzyczeć, że to wyzwisko i obraza, bo spadkobiercy PZPR i jej byli działacze s ą jak najbardziej postkomuną. Postkomuna, która zresztą z „ideałami lewicowymi” nie miała nic wspólnego, a teraz nawet stałą się oligarchią przemysłową, lub antyszambruje u tych świeżej daty milionerów.

Rozumiem, że ktoś może mieć „lewicowe” ciągotki i sentymenty. Sam w sobie taki światopogląd nie jest niczym złym, bo w sumie odwołuje się do… Kazania na Górze**.

„Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.

Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.

Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.

Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.

Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.

Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie.

Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.

Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom.”

(Łk. 6, 20-26)***

Chrystus nie był oczywiście „pierwszym komunistą”, ale też ci, którzy są wrażliwi na krzywdę, biedę, głód, niesprawiedliwość często (niestety) szukają realizacji tych ideałów… hmmm, nieco(a co gorsza często – bardzo i po trupach) na skróty. Może dlatego, że ci, którzy wyznają głośno Chrystusa, nie są skłonni rozdać wszystkiego, co posiadają i podążać za Nim. Nie rzucę pierwszy kamienia, bo sam nie jestem bez winy. Uznaję prawo własności, choćby po to, żebym, kiedy już do tego dojrzeję, mógł rozdawać s w o j e , bardzo mnie natomiast irytują ci, którzy moje uznają za wspólne, a wspólne za… swoje (czasem mogą nawet coś z tego wspólnego rozdać, ale na ogół połowę ukradną, a połowę zepsują). To jednak temat na osobne rozważania.

Otóż, uznaję prawo każdego do „lewicowych poglądów”(choć uważam je za naiwne), pod warunkiem jednak, ze będą one wyznawane uczciwie, a nie z politycznego cynizmu i chęci oszukania głupszych i naiwniejszych. Prawdziwy idealista powinien jednak, trzymać się z daleka od złodziei, oszustów, katów i morderców. Jeśli tego nie robi – sam kombinuje nieuczciwie, a oszukuje tylko siebie i innych. „Polska lewica” nie odważy się jednak na rezygnację z „żelaznego elektoratu” (czyli dawnego „betonu partyjnego”, ludzi o nieczystym życiorysie i nieuczciwie zdobytych majątkach). Będzie się domagała od PiS, żeby odciął się od Radia Maryja i „rydzykowców”, ale sama nie zegnie palca Jaruzelskiemu, Kiszczakowi, Millerowi, Kwaśniewskiemu, a nawet Urbanowi czy bezpośrednim mordercom robotników, księży, działaczy opozycji demokratycznej (własnych ofiar, dzięki którym… teraz korzysta z owoców demokracji)

Daleki jestem od ambicji, czy nawet chęci uzdrawiania „polskiej lewicy”, jej los bowiem mnie nie obchodzi, a nawet nie mam powodu życzyć jej dobrze, bo uważam, że ma kłopoty z realną oceną rzeczywistości i proponuje złe, wiodące w ślepy zaułek (w najlepszym razie) drogi. Chciałbym jednak zwrócić uwagę na zdumiewający paradoks: to l u s t r a c j a i d e k o m u n i z a c j a mogą oczyścić szeregi „prawdziwej lewicy, a przy okazji - życie publiczne w Polsce.

Nikt, kto ma się za uczciwego, nie chce, aby rządzili za niego i n i m mordercy, złodzieje , agenci (tajnych służb, nie tylko zresztą polskich) i kapusie. Nie popiera partii (nie mówiąc o członkostwie) przez nich założonych ( w celu ochrony mętnych interesów oraz zapewnienia sobie bezkarności, czyli swoistej… samoobrony) i sterowanych, ani na nie nie głosuje.

Tak jak nie chcę, żeby Kaczka (dla mnie zresztą za mało liberalny gospodarczo, ale może też słusznie „wrażliwego społecznie”) kupował, ani nawet kokietował polityków, czy elektorat „lewicy”, tak nie będę namawiał tejże „lewicy” do głosowania na niego. A przecież…. powinna :):):)

--------------------------------------------------

* Podobno ojciec nowożytnej medycyny, ten, który sformułował znaną przysięgę medyków (traktowana, nota bene, zbyt często, jak w „Paragrafie 22” – „nie będziesz świadczył w sądzie przeciw koledze po fachu” :):):))

** Wręcz obsesyjnie odwoływał się do niego Kurt Vonnegut – pisarz i myśliciel, którego wyjątkowo wysoko cenię, choć trudno uznać go za prawicowca :):):)

*** Tak jest u Łukasza, u Mateusza:

„Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo niebieskie.

Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.

Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.

Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.

Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.

Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.

Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy Królestwo niebieskie.

Błogosławieni jesteście, gdy /ludzie/ wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.” (Mt. 5, 3-12)