Oto, dlaczego uważam, że Bóg istnieje

Tzw. naukowa podstawa ateizmu zawaliła się z chwilą otrzymania zdjęć z teleskopu Hubla. Teleskop dotarł bowiem do czasu, gdy zaczęły kształtować się galaktyki. Ateistyczna teoria naukowa, czyli materializm naukowy - opierający się na przekonaniu, ze materia była, jest i będzie – nagle zawaliła się. Kolejne zdjęcia z teleskopu Hubla dotarły nawet do okresu czasu, gdy Wszechświat był ciemny, czyli nie było światła, a wiec i galaktyk. Teleskop dotarł do początków Wszechświata, a wiec do okresu sprzed ca.14 miliardów lat temu.

Skoro był początek Wszechświata– zgodnie z logiką – będzie i jego koniec. Skoro Wszechświat powstał, zgodnie z logiczną zasadą związku przyczynowo-skutkowego – przed samym stworzeniem Wszechświata musiał istnieć jego wszechpotezny Stwórca. Skoro od momentu stworzenia Wszechświata zaczął istnieć także czas, zatem czas w którym istniał Stwórca Wszechświata, był a zatem i nadal jest – czasem nieskończonym. Zatem sam Stwórca – zgodnie z logiką musi być Stwórcą nieskończonym o nieskończonej mocy, który z niczego stworzył Wszechświat.

Dochodzimy do teorii BIG BANG, czyli Wielkiego Wybuchu. Właśnie trwają w Szwajcarii prace na Wielkim Zderzaczu Hedronow, by znaleźć ową boską cząstkę, dzięki której energia zamieniła się w masę. Sami wiec naukowcy mają świadomość, ze Stwórca stworzył Wszechświat z własnej energii. Zostało to wszystko dokładnie - podkreślam DOKŁADNIE – opisane w Księdze Rodzaju, choć językiem zrozumiałym także i dla prostaczków... Na początku było Słowo i Słowo było u Boga….

Z tej boskiej energii Słowa powstało wszystko i we wszystkim został zapisany przepis na dalszy rozwój, w tym na ekspansję Wszechświata. Bo Wielki Wybuch nie był wybuchem zwyczajnym, po którym zostają zniszczenia i trochę dymu i nic już się dalej nie dzieje. Wszechświat nadal ewoluuje, nie zapada się, mimo ze się nadal rozszerza. We Wszechświecie Bóg zapisał prawa, które człowiek z mozołem odkrywa, a które przecież nie obowiązywały przed stworzeniem Wszechświata. Zasady fizyki nie odnoszą się bowiem do czasu nieskończonego i do nieskończonej przestrzeni. Bóg zatem jest, był i będzie, gdyż nie obowiązują go prawa, odnoszące sie do skończonego czasu – który sam stworzył.

W Księdze Rodzaju opisane są wszystkie fazy powstawania Wszechświata, w którym Ziemia została wybrana dla gatunku ludzkiego. Biblia została spisana w czasach, gdy nieznane były odkrycia antropologiczne, z których teraz jednoznacznie wynika, ze Człowiek był ostatnim aktem stworzenia. Człowiek w ogóle nie istniał w czasie, gdy na ziemi były wielkie dinozaury i wielkie stworzenia morskie. W tych istotach zapisany został niezwykły kod, znany teraz jako kod genetyczny. I my ten - nadany od Boga - kod takze posiadamy, podważając jednak istnienie Boga z tej przyczyny, że w ponad 90% ten kod podobny jest do małpy. A jest to kolejny dowód na istnienie Boga, który stworzył wszystkie stworzenia i człowieka wg. swojego planu, który zawiera w sobie tyle kombinacji, że pozwala na stworzenie rożnych gatunków zwierząt, ale także i ras oraz na to,…że każdy człowiek jest inny niż inny człowiek – poza jednojajowymi bliźniakami: mimo, ze teoretycznie kod człowieka jest taki sam dla innego człowieka.

Bóg stworzył wszystkie stworzenia z ziemi, „ulepiając” z niej także człowieka.

Przypowieść o Synu Bożym, który uzdrowił ślepca, przy pomocy śliny ze Swoich ust oraz z ziemi, w której zanurzył palec – stanowi ostatni, logiczny akord boskości Boga i Jego, zesłanego na ziemie Syna Jezusa Chrystusa. Bóg może zatem wszystko i wszyscy się o tym dowiemy, gdy przyjdzie na to czas. O tym czasie wie tylko Bóg i od tego czasu nie uda się nikomu uciec.

Na ten czas warto się przygotować, gdyż mamy szansę przejść do wieczności – do czasu nieskończonego, gdzie spotkamy Boga. Dotyczy to także ateistów, którym nie uda się oszukać Pana Boga i uciec tam, gdzie Go nie ma. Zatem, podważanie istnienia Boga jest beznadziejnie banalne, wobec potęgi Stwórcy Wszechświata.

Nie wiem, czy w nieskonczonej przestrzeni i czasie Bóg pozwoli nam ujrzeć siebie, lecz jest to bez znaczenia: "Błogosławieni ci, co nie widzieli a uwierzyli".

Bóg, Stwórca wszechrzeczy, a więc także wszystkich zwierząt na tej ziemi oraz człowieka – tylko człowieka wyposażył w świadomość. Świadomość, którą nam Bóg przekazał jest źródłem poznania i rozpoznania świata i Boga. Mrówka nie ma świadomości o Ziemi, planetach, Wszechświecie. Tej świadomości nie ma pies i wilk a nawet małpa. Nie potrafiąc rozpoznać Ziemi, zwierzęta nie sa zdolne do rozpoznania Boga. Zwierzęta zostały stworzone po to, by służyć Człowiekowi.

Świadomość człowieka prowadzi go do poszukiwania odpowiedzi na pytanie; „Po co tutaj jestem?”. Takich pytań nie zadaje sobie pies, czy mrówka, gdyż ich życie sprowadza się wyłącznie do jedzenia i reprodukcji, czyli do przetrwania. Gdy człowiek wreszcie zrozumie: czy to na podstawie logiki, nauki, bądź też czystej jak u dziecka wiary, że został stworzony przez Boga – wówczas potrafi sobie odpowiedzieć na to pytanie. Bo na to pytanie jest odpowiedz nie tylko w Ewangelii. Na to pytanie jest także odpowiedź, wynikająca z logiki.

Bo skoro stworzył mnie Bóg, mówiąc przy tym, że stworzył mnie na Swoje podobieństwo – powinienem przez całe swoje życie postępować tak, by się przypodobać swojemu Stwórcy. Nie powinienem być inny, niż chciałby tego Bóg, gdyż Go mogę przez to obrazić. Dlatego, wszystkie dewiacje są obrazą Boga.

Świadomość potęgi Stwórcy, który mnie stworzył, prowadzi do następnego wniosku.: Stwórca, który mnie stworzył, może zakończyć moje istnienie w każdym czasie. Może też przenieść mnie do innego czasu, o ile uzna, że Mu się spodobałem. Świadomość, że mogło mnie tutaj nie być, ale się jednak z woli Boga znalazłem, prowadzi do odpowiedzi na kolejne pytanie: „Co mi Bóg przekazał?”.

Wyposażając mnie w świadomość i talenty, Bóg mi przekazał, bym to wszystko wykorzystał tak, by Stwórca był zadowolony ze swojego dzieła (Zadowolenie Stwórcy z aktu stworzenia jest opisane w Księdze Rodzaju, który stwierdził, że „jest to dobre”). Zatem, nie poddam się trudnościom, lecz je pokonam z Bożą pomocą, nie będę niszczyć innych ludzi, którzy są także dziełem Boga i za co może mnie spotkać największa kara. Nie mogę tez niszczyć samego siebie, gdyż to nie ja siebie stworzyłem – zatem nie jestem nawet własnością samego siebie.

I co najważniejsze – moim celem na ziemi nie będzie przetrwanie lecz życie dla Boga. Jeśli będę Go trzymać za rękę, przeprowadzi mnie przez ciemne doliny, do Światła. Zatem, powinienem codziennie chwalić swego Stwórcę, cieszyć się każdym porankiem, być radosnym z tego, że tu jestem – choć może być mi bardzo ciężko. Bo świadomość, że jeśli się Bogu spodobam, tylko ON mnie przeprowadzi za granicę czasu, jest tak ekscytująca, że niedogodności życia wydają się być przy tym mało znaczące.

Pozdrawiam wszystkich