1 sierpnia - ZAPAL ŚWIATEŁKO PAMIĘCI

"Niepodległość to nie tylko stan prawny i faktyczny, odnoszący się do Państwa i Narodu. To także realny kształt tego Narodu, jego świadomości. To wszystko, co trwanie państwa legitymizuje, co kontynuuje jego moralną jakość, ale także to, a jest to ważne szczególnie w dzisiejszym świecie - co o Narodzie i Państwie wiedzą inni - czyli mówiąc najkrócej, jak Polaków i ich historię odbierają inne narody. W tym miejscu nie sposób nie postawić pytania, dlaczego tak późno? Jest oczywiste, że Muzeum nie chcieli zbudować komuniści. Powstanie było przecież skierowane przeciwko ich mocodawcom, a więc przeciw nim. Osłabieni po 1956 roku, skłóceni, musieli się godzić na coroczne uroczystości, wycofali się z najgorszych oskarżeń. Operowali półprawdami, ale gdy z ogromnym opóźnieniem przyszło budować Pomnik Powstania, to okazało się, że może to być Pomnik Powstańców.

Dlaczego jednak to Muzeum otwieramy dopiero w sześćdziesiątą, a nie w pięćdziesiątą rocznicę Powstania? Odpowiedź na to pytanie jest tożsama z odpowiedzią na inne pytanie, o ówczesny sens pojęcia czynu niepodległościowego. Szczególny charakter 1989 roku i lat następnych spowodował, że w naszym życiu ciągle potężne są siły, dla którym polska niepodległość, obecna w polskich sercach i umysłach, nie jest wartością, a zagrożeniem. Siły, dla których lepiej jest godzić w pamięć Powstania, niż walczyć o jego przypomnienie światu, o przypomnienie faktów dla każdego z nas oczywistych, ale wśród innych narodów nieznanych, albo, co gorsza, całkowicie zafałszowanych.” *

To słowa śp.Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, którymi 9 lat temu otwierał Muzeum Powstania Warszawskiego. Chyba nie przypuszczał, że po 9 latach i w 3 po Jego śmierci szczególnie jeden fragment Jego przemówienia będzie boleśnie aktualny :

"(...) w naszym życiu ciągle potężne są siły, dla którym polska niepodległość, obecna w polskich sercach i umysłach, nie jest wartością, a zagrożeniem. Siły, dla których lepiej jest godzić w pamięć Powstania, niż walczyć o jego przypomnienie światu, (...)"....

Prezydent już na Wiecznej Warcie, ale słowa Jego wbijają się cierniem w serce i w świadomość bo z roku na rok wzrasta atak na tych, którzy nie pytali „co ja będę z tego miał”, tylko szli na barykady bronić serca Polski – jej stolicy.

Topnieje garstka Powstańców ocalałych z pożogi Powstania Warszawskiego i wojny... Im bardziej topnieje, tym bardziej rośnie zaciekłość tych, którzy dekowali się i dekują na ciepłych synekurach i nie tylko patrzą jak Polska ginie, ale sami wyszarpują jej poduszkę spod głowy... W czym różnią się od tych, którzy zrzucali bomby na konającą stolicę ? W czym różnią się od tych, którzy rozstrzeliwali na warszawskich podwórkach setki jej mieszkańców, nie zważając na nic ?

Tym się różnią, że są jeszcze gorsi od hitlerowców bo mienią się Polakami !

Pisząc te słowa brzmi mi w głowie Marsz Mokotowa :

Nie grają nam surmy bojowe i werble do szturmu nie warczą,

Nam przecież te noce sierpniowe i prężne ramiona wystarczą.

Niech płynie piosenka z barykad, wśród bloków, zaułków, ogrodów,

Z chłopcami niech idzie na wypad, pod rękę przez cały Mokotów.

Ten pierwszy marsz ma dziwną moc,

Tak w piersiach gra, aż braknie tchu.

Czy słońca żar, czy chłodna noc,

Prowadzi nas pod ogniem z luf.

Ten pierwszy marsz, jak dzień po dniu,

W poszumie drzew i w sercach drży.

Bez zbędnych skarg i próżnych słów,

To nasza krew i czyjeś łzy.

Niech wiatr ją poniesie do miasta, jak żagiew płonącą i krwawą,

Niech nocą zawiśnie na gwiazdach, czy słyszysz płonąca Warszawo?

Niech zabrzmi w uliczkach znajomych, w Alejach, gdzie bzy już nie kwitną,

Gdzie w twierdze zmieniły się domy, a serca z zapału nie stygną.

Ten pierwszy marsz ma dziwną moc,

Tak w piersiach gra, aż braknie tchu.

Czy słońca żar, czy chłodna noc,

Prowadzi nas pod ogniem z luf.

Ten pierwszy marsz niech dzień po dniu

W poszumie drzew i w sercach drży,

Bez zbędnych skarg i próżnych słów,

To Wolna Polsko jesteś Ty.

Patrząc na trwającą ohydną nagonkę na Powstanie Warszawskie, jego dowództwo i Warszawskie Dzieci.... aż prosi się dopisać po latach jeszcze jedną  zwrotkę...  

 Nie zmogły nas kule niemieckie, nie zmogły tygrysy i szafy,

my piersi swej znów nadstawimy by biło serce Warszawy.

Nie zmogły nas UB, komuna lecz boli bo ciężko uwierzyć

że kiedy wroga zabrakło to... Polak w Polaka dziś mierzy.

*     *     *     *     *

 Ty, który nie możesz być dziś w Warszawie, Ty daleko od Powstańczych Powązek

Zdjęcie wprowadzające: AdamDee

* - http://wpolityce.pl/artykuly/59243-9-lat-temu-sp-lech-kaczynski-otworzyl-muzeum-powstania-warszawskiego-po-latach-niemocy-spelnil-obietnice-zlozona-powstancom-warszawskim