Mąż geja i żona lesbijki

Są takie ludzkie zachowania, które dobrze wychowani ludzie zwykli pomijać milczeniem. I może byłoby to właściwe postępowanie, gdyby ludzie dający zły przykład potrafili to milczenie zrozumieć.

Działania lewackich barbarzyńców - bez refleksyjna kampania medialna na rzecz promocji dewiacji seksualnych, prowadzona systemowo deprawacja dzieci i młodzieży, walka z chrześcijańską moralnością i wszechobecny bezwstyd nie dają nadziei na to, że milczeniem można się temu przeciwstawić. Lewactwo chce przymusić ludzi normalnych właśnie do milczenia. I dlatego nie wolno w tych sprawach milczeć.

Uważam, że przeciw tej całej lewackiej „homoofensywie” należy zdecydowanie protestować, zaś idiotyczne pomysły i działania lobby gejowskiego trzeba nagłaśniać. Dopóki nie jest jeszcze za późno. Z niektórymi przekazami medialnymi ze świata „heterofobów” trudno postąpić inaczej, niż po prostu je wyśmiać – tak, jak na to zasługują. Oczywiście nie musi to bawić kogoś, kto popiera rozpustę, uczuciową nędzę, królestwo ludzkiej głupoty i prawdziwy „obciach”.
Podobno w Unii Europejskiej panuje wolność, więc na „zabawę” może się wybrać na kolejny „marsz szmat”, albo jakąś inną „manifę”.
Ja, za każdym razem, gdy mi ciśnienie już opadnie do normalnego poziomu - lubię się z tej głupoty pośmiać. A naprawdę jest z czego.

To, że np. premier Wielkiej Brytanii Cameron konserwatystą jest - wie chyba każdy. Ale, co to znaczy być angielskim konserwatystą – tak na 100% wie już chyba niewielu.
Premier Cameron, jako konserwatysta, poparł „małżeństwa” homoseksualne takimi oto słowami (cytat za wpolityce.pl):
„Popieram małżeństwa homoseksualne nie pomimo tego, że jestem konserwatystą, lecz właśnie dlatego, że nim jestem”.
Wygląda na to, że aby być angielskim konserwatystą wystarczy jadać konserwy.

Pewnie każdy słyszał, że lewacka poprawność polityczna idzie w tym kierunku, by zastąpić pojęcia: ojciec i matka – pojęciami „rodzic A” oraz „rodzic B”. Ale okazuje się, że może być jeszcze śmieszniej, lub straszniej – jak kto woli?
W numerze 18 tygodnika „Sieci” znalazłem taką informację. Niemieckim parom gejów i lesbijek urodziło się dziecko. Dawcą nasienia był poseł Bundestagu, a dziecko urodziła lesbijka z zaprzyjaźnionej z nim pary lesbijek. Niemiecki polityk rozgłosił to na Facebooku tak:
„W weekend zostałem ojcem. Matka i dziecko czują się dobrze. Wspólnie z jej żoną i z moim mężem cieszymy się bardzo z naszej cudownej córki”.

„Cudowna córka” jest jeszcze za mała, by do niej dotarło, jak „cudacznych” ma rodziców.
Ojca, który ma „męża” i matkę, która ma „żonę”.
Przecież to jest nie do pojęcia nawet dla dorosłego – normalnego człowieka.
Czy to biedne dziecko będzie w stanie kiedykolwiek połapać się w tym, kto jest ojcem, kto matką, kto mężczyzną, a kto kobietą?
Czy trzeba jeszcze czegoś więcej, by do każdego człowieka dotarło - z jakim poziomem szaleństwa mamy już do czynienia w Unii Europejskiej?