Kościół POlszewicki?

Osobiście dopuściłbym możliwość (nie można wymagać od nikogo bycia bohaterem) aborcji w przypadku poważnego zagrożenia życia (nie zdrowia, bo te zawsze się po ciąży pogarsza i jest to naturalne) matki. Osobiście nie zalecałbym tego nikomu, ale nie wszyscy uważają, że życie dziecka jest ważniejsze od matki, więc tutaj zostawiłbym tą jedną wyjątkową furtkę.

A kto uważa, że życie dziecka jest ważniejsze niż życie jego matki? Powtarzasz demagogiczny argument piewców cywilizacji śmierci. Niczyje życie nie jest ważniejsze od życia kogokolwiek innego - życie człowieka to życie człowieka.
Jeśli czyjeś życie jest zagrożone, to jest oczywiste, że należy je ratować. W każdej sytuacji, nie tylko w przypadku zagrożenia życia matki będącej w ciąży. Jeśli można uratować oboje, to należy ratować oboje. Jeśli można uratować tylko jedno, to należy uratować to jedno. Które? Ten dramatyczny wybór należy do osób uprawnionych do dokonania go.
Ale co ma do tego aborcja? Przecież taka sytuacja może zdarzyć się wszędzie, także pomiędzy narodzonymi. I się zdarza.
Pamiętam taką scenę z jakiegoś filmu: Dwoje dzieci obsunęło się ze szczytu góry i matka jednego z nich zdołała je chwycić: jedno lewą ręką, drugie - prawą. I tak te dzieci wisiały. Było oczywiste, że w takiej sytuacji kobieta nie uratuje żadnego, że aby jedno wciągnąć, musi puścić drugie.
I co? Zabiła to drugie? Nie. Uratowała to jedno. Drugiego nie uratowała, bo uratować go nie mogła, nie była w stanie.
Jeśli konsekwencją ratowania matki jest śmierć dziecka, nie jest to aborcja. Aborcją jest zabicie dziecka. Np. usunięcie jajowodu jest zabiegiem ratującym kobietę będącą w ciąży pozamacicznej, a śmierć dziecka rozwijającego się w tej ciąży jest konsekwencją dokonania tego zabiegu.
Zabić to nie to samo, co nie uratować, nie mogąc uratować.

______________________________________________

Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart