Kopnięcie konia, czyli jak Roman G. zaczął prorokować…

Jak okrutny może być los, świadczy przykład mecenasa Romana G. Mecenas G. – chłop dorodny, jak nie przymierzając sam koń, po przegranych w 2007 roku wyborach przysiągł sobie, że nigdy więcej z koniem kopać się nie będzie. Z koniem, czyli z Platformą Obywatelską, która robiła sobie z Romana G. przysłowiowe jaja, gdy był wicepremierem i ministrem edukacji narodowej w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego.

Po przegranych wyborach, gdy partia Romana G. zeszła na trwale ze sceny politycznej wraz z samym Romanem G. – widmo głodu zajrzało w oczy dorodnego, jak sam koń byłego wicepremiera. Wtedy właśnie Roman G. zadał sobie znane pytanie: „Jak żyć ? Jak żyć???”  Bo jak żyć z przychodów adwokata, którego cała Warszawa, cały salon warszawki uważa za oszołoma ? Jak utrzymać, nawet skromną kancelarię w stolicy III RP, gdzie czynsze są równe czynszom w Nowym Jorku ? Jak otrzymać zlecenie na prowadzenie jakiejkolwiek sprawy, skoro wiadomo, że sądy i prokuratura podjęły także decyzję, aby nie bić się z koniem?

Te rozważania, doprowadziły Romana G. do konstatacji, że jedynym sposobem na życie w III RP będzie przyłączenie się do grupy bojowników o pokój, realizujących „politykę miłości” Donalda Tuska. Wzorem dla mecenasa Romana G. stał się zaprawiony w bojach u boku mudżahedinów Radosław Sikorski - minister obrony narodowej w latach 2005–2007 w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego.

Mecenas G. wiedział, że Radek Sikorski zaskarbił sobie zaufanie Donalda Tuska, mówiąc na tydzień przed wyborami w 2007 roku: - Jeszcze jedna bitwa, dorżniemy watahy. Donku, panie marszałku, liczymy na pana w poniedziałek - mówił z wojskowym zacięciem były szef MON Radosław Sikorski. Sikorski miał też radę dla ówczesnego prezydenta Lecha Kaczyńskiego: - Najlepsze, co może pan zrobić to dla kraju, to się hospitalizować na najbliższe kilka dni – stwierdził ustami pełnymi  miłości zaufany mudżahedinów.

Mecenas Roman G. postanowił więc już w powyborczy poniedziałek, że przyłączy się do watah Radka Sikorskiego. Jak postanowił, tak i uczynił, zgłaszając się na ochotnika do postępowych mediów, tj. do TVN z ofertą wywiadu na temat gehenny, jaką przeżył w okresie, gdy był wice-premierem w rządzie PIS-u. Okazało się, że Roman G. był przez ten cały czas osobą prześladowaną, poniżaną a nawet zmuszaną do działań, które nawet w głowie konia by się nie pomieściły. Wprawdzie Roman G. nie wskazał na konkretne prześladowania, ale już samo zgłoszenie się na ochotnika do akcji dorzynania watah pisowskich, sprawiło na salonie dobre wrażenie.

Kolejne występy telewizyjne Romana G. – dorównujące już swoim poziomem do występów kabaretowych Stefana Niesiołowskiego – musiały dotrzeć do samego premiera i co oczywiste - do mudżahedina Sikorskiego, który w międzyczasie ( z woli Donalda) objął swym władaniem Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Sikorski, by nie stracić zaufania swego pryncypała, dorżnął tam wszystko, co mogło kojarzyć się z PIS-em. W tym wszystkie umowy i ustalenia, min. w sprawie tarczy anty-rakietowej…

Nie trzeba było więc długo czekać na pierwsze zlecenie, które dotarło do skromnej kancelarii głodującego mecenasa Romana G. Było to zlecenie od…. samego Radka Sikorskiego, głównego orędownika „polityki miłości” , który w niecny sposób został zaatakowany przez internautów na łamach „Faktu” i „Pulsu Biznesu”, a następnie we „Wprost” i w „Rzeczpospolitej”. I w ten właśnie sposób mecenas Roman G. stał się adwokatem męża pani Applebaum – równocześnie stając na czele ariergardy bojowników o pokój w ramach „polityki miłości” Donalda Tuska. Kolejne zlecenia posypały się, jak z rękawa, odwzajemniane przez Romana G. na falach eteru i w jego wywiadach na temat reżimu Kaczyńskiego, którym Roman G. zawsze się brzydził. 

Nic więc dziwnego, że Roman G. stał się wkrótce częścią establiszmendu III RP, a sam premier mógł już zaufać Romanowi G., który jako neofita „polityki miłości” Donalda – nie tylko zaprzestał bić się z koniem, czyli z Platformą Obywatelską – lecz stał się jej wiernym wyznawcą. Dlatego, w tej trudnej sytuacji dla PO – gdy podstępne pisowskie watahy usiłują wykorzystać aferę z Amber Gold dla swych partykularnych celów – Donald Tusk zmuszony został do rzucenia Romana G. na front walki o prawdę w sprawie Amber Gold. Mizerne bowiem okazały się rezultaty występów ałtorytetów PO w osobach Olszewski, Niesiołowski czy Halicki, którzy poza zagłuszaniem przeciwników w trakcie programów telewizyjnych nie wykazali się niczym szczególnym. Nie pomógł też człowiek nowego typu, czyli Neumann, zwalając winę na prokuraturę – nota bene uniezależnioną przez Donalda Tuska. 

W tej sytuacji, neofita „polityki miłości” stał się dla Tuska orężem, w celu przykrycia afery Amber Gold, patriarchą Cyrylem… Wykorzystując wizytę patriarchy Cyryla w Polsce, neofita Roman G. mógł zaatakować całą prawicę za to, że – wbrew Cyrylowi - nie uznaje ona III RP za kraj całkowicie niepodległy – zwłaszcza zaś niepodległy wobec imperium rosyjskiego, mówiąc:  "Jeśli Cyryl przychodzi i mówi: przyjeżdżam do kraju Europy Zachodniej, to to oznacza, że jedna z najważniejszych osób w Rosji, zwierzchnik Kościoła prawosławnego, uznaje Polskę za kraj znajdujący się poza imperium”. Już te słowa Roman G. sprawiają wrażenie, jakby go koń kopnął i to w samo czoło. Dzisiejsza Polska ma bowiem tyle wspólnego z Europą Zachodnią, co Warszawa z Londynem... 

Dalsza część wypowiedzi Romana G. ten fakt nie tylko potwierdza, ale i wskazuje, że w rezultacie kopnięcia przez konia, Roman G. najpierw zaczął bredzić, a potem prorokować, wskazując na konieczność skierowania naszej wiary nie na Boga Wszechmogącego i Jezusa Chrystusa, ale na Cyryla i na całą Ruś. Kopnięty w czoło Roman G. dodał bowiem, że odcięcie Kościoła od "religii smoleńskiej" przyszło nieoczekiwanie, przy okazji przyjazdu patriarchy Moskwy i całej Rusi. - Okazało się, że Kościół katolicki ma inne cele niż PiS i jak PiS przeszkadza i szarpie za nogawkę, to po prostu siekierą nogawkę odetnie. Szczekający piesek pisowski, który szarpał za tę nogawkę, żeby noga nie poszła na wschód, został z kawałkiem szmaty…

Zgodnie z proroctwem kopniętego w czoło Romana G., naszym nowym, postępowym celem duchowym - nie jest zbawienie przez Jezusa Chrystusa, lecz zbawienie przez Cyryla i co oczywiste, zbawienia nie dostąpią szczekające pieski pisowskie. Kopnięty przez konia mecenas Roman G. daje jednak w swym proroctwie nadzieję na zbawienie tym wszystkim, którzy nie wyrzekli się Rusi w czasach III RP – często – służąc jej do dziś wiernie. Prorokujący mecenas Roman G. przewiduje bowiem, że Kościół katolicki siekierą nogawkę odetnie i pójdzie za głosem Cyryla – na wschód - ku zbawieniu…

Aż strach pomyśleć, co kopnięty przez konia mecenas Roman G. jeszcze nam wyprorokuje na łamach postępowych mediów III RP w ramach przykrywania afery Amber Gold, a przy okazji – w ramach nieustającej akcji dorzynania pisowskich watach i ich szczekających piesków - czego Roman G. stał się wiernym orędownikiem…