Bracia Rosjanie

Zdarzyło mi się kiedyś pracować z grupą Rosjan i mieszkać z nimi na jednym osiedlu. Nie wchodziliśmy sobie w drogę, a nasze dzieciaki bawiły się razem na osiedlowym podwórku. Mieszkałem na parterze, a mój balkon wychodził na to podwórko właśnie, które w ciągu dnia pełniło rolę placu zabaw i pustoszało późno wieczorem. Pewnego dnia, przed północą, zbudził nas hałas pod oknem - kilku rosyjskich chłopców bawiło się w wojnę. Moja dwuletnia wówczas córka nie mogła zasnąć, więc próbowałem chłopców uciszyć. Bezskutecznie, więc w końcu wyszedłem z domu i przegoniłem ich spod balkonu. Wtedy jeden z nich, siedmioletni Aliosza, odwrócił się i powiedział coś, co mimo mojej ułomnej znajomości rosyjskiego zrozumiałem i długo będę pamiętał: "A my, was Poliaki, wsio taki - riezat' budziem".

Nie mi oceniać wagę wizyty metropolity Cyryla w Polsce. Tym bardziej nie chcę rozważać jej politycznego znaczenia, ale - nie ukrywam - przy jej okazji przychodzi mi do głowy kilka pytań: Kim dziś jest Aliosza? Czy może ma syna? Jak go wychował? Ilu takich jak on żyje jeszcze w Rosji?

I czy Aliosza był kiedykolwiek w cerkwi?