Bajka o Królu i Królewiczu

Małe co nie co w tym temacie!
Zawsze starał się błyszczeć, więc kumpli dobierał takich aby niczym znaczącym się nie wyróżniali. Uzurpował sobie prawo do władzy wszelakiej, więc zażyczył aby koledzy go najjaśniejszym panem nazywali. Jak to burzyli sie niektórzy starzy , uczciwi dworzanie, wszak ty jesteś jeszcze jeno delfinem! wtedy posługując sie tajna policja i oszczerstwami zsyłał ich na prowincję lub skazywał na wygnanie. Wokół siebie zgromadził niemal same miernoty, które mu co dzień arabskie, słodko-mdławe ducery prawiły. Delfin był tym zachwycony. Szczególnie lubił słuchać swego głosu. Lubił przemawiać. Gdy kończył to niemal z ostatnią zgłoska zaczynał klaskać i mlaskać jego druh ulubiony, znany z zamiłowania do intryg wszelakich. Czytać nie lubił, pracować nie chciał, a piękną przebogatą bibliotekę zamienił na salę-boisko gdzie uprawiał sport ulubiony kopanie balonu zrobionego ze świńskiego pęcherza co mu go regularnie z prowincji dostarczał jeden z jego dworzan o wyrazie twarzy na której nigdy nie ośmieliło się nic zagościć! ten małomówny dworzanin wymawiał tylko dwa słowa"" A sio!" i wtedy na jego facjacie pojawiało sie coś jakby z zadowolenia ale i tak nie jest to pewne. Ten dostawca pęcherzy świńskich dla delfina był admiratorem płomieni. Lubił jak coś sie pali. Ale myliłby się ten co by go posądził o znajomość historii starożytnego Rzymu, gdyż poza pełnymi sakiewkami od delfina oraz cepem niczego do ręki w życiu nie wziął!
Delfinek miał tez skłonności do koloryzowania a codziennych konfabulacji dostarczali mu dwaj jego wierni zausznicy. Dwór dzień w dzień był zasypywanymi niesamowitymi opowiastkami o zbójcach co to czychają na życie delfina. Tak więc nadworny skryba nie nadążał ich przepisywać a heroldowie dostawali chrypki od wielogodzinnego odczytywania tych wiekopomnych zdarzeń z życia delfina.
pozdr

Lelum Polelum Bolek absurdum ante portas *
"...Ze stu ludzi, cała
żyjąca "krajówka" powinna usiąść, poprosić paru pisarzy i wspólnie przez dyskusję, przez ścieranie się, napisać jak było, co było, wspólną drogę walki..."
Coś w poetyce lokomotywy; 1000 atletów , parę tysięcy kotletów i praca zbiorowa pt. Bolek pisze historię "S" na sto rąk. Cała krajówka siada i pisze!
pozdr