groza

Teraz stała ze spuszczoną głową, jakby bała się tego co może zobaczyć, choć podświadomość mówiła jej, by podniosła wzrok.

-No spójrz na mnie!-Krzyknął, aż zadrżała- Teraz już musisz na mnie spojrzeć, zapewne często odczuwałaś pokusę, by zniknąć, zobacz jak wygląda ten który zniknął!
Wciąż nie podnosząc oczu, wpatrywała się w pięknie ułożone klepki podłogi i szukała w sobie odrobinę odwagi, odwagi...

Stanęła w otwartych drzwiach, tamten pokój też był zupełni inny, a zarazem znała tam każdy kąt…po środku pokoju na sofie ktoś zostawił szkicownik, podeszła bliżej i wtedy poczuła jakiś ruch w pokoju, coś otarło się o jej policzek, ale niczego nie dostrzegła…po plecach przebiegł jej dreszcz strachu.

Stanęła jak wmurowana. Teraz dopiero ujrzała, że stąpa po dziwnym parkiecie, był to rodzaj...

Zegar.

 Patrzyła na niego jak zaczarowana, był piękny, oprawiony w drewno, a wskazówki pozłacane, dołączony był do niego mały złocisty kluczyk.

Jak zauważyła zegar posiadał pod wahadłem otwór do kluczyka…to był stary mechanizm, a kluczyk był potrzebny by go uruchomić.

Wciąż oglądała to cacko, urzeczona urodą i zastanawiała się skąd nagle się u niej znalazł, kto go jej sprezentował i po...