Salonowe chamy ....

Oj schamiał nam salon, schamiał. Schamiał, bo chamów z parciem na szkło u nas bez liku. Kazdego takiego chama można kupić. Pytanie - za ile? Cham kupiony, to teraz do boju. Cham chce przebić chama konkurenta arogancją, tupetem, inwektywami w stosunku do tzw.ciemnogrodu i mową kloaczną. I tak na naszych oczach walczą chamy na telwizyjnych ringach z opozycją i Kaczyńskim, i jednocześnie włażą do dupy jedynie słusznemu i umiłowanemu trzymającemu władzę. Chamy slonowe mają swój kącik chamstwa i pogardy wobec inaczej myślących o Ojczyżnie i jej problemach. Ten kącik chamstwa to Szkło Kontaktowe u Waltera. Ojcowie założyciele tego scieku to ojciec prowadzący Miecugow i ojciec Sianecki. Chamy tam występują parami, odbierają telefony od chamów im podobnych, a i zapraszają na gościnne występy aspirujących do loży chamstwa salonowego. Jednym z nich jest Wojciech Młynarski. To co wygłasza dziś, jako gadająca główka „Szkła kontaktowego", można znaleźć na stronie tvn24.pl. Najnowszy wierszyk, zatytułowany „Histeria", wykpiwa do rymu „społeczeństwo histeryków", które opiera się koniecznym reformom, jakie chce przeprowadzić władza i powinno być całe poddane leczeniu psychiatrycznemu. ]]>http://szklokontaktowe.tvn24.pl/16809,1,Histeria,wiadomosc.html]]> Wojtka Młynarskiego "Wiersz na 4 lipca - uderza w opozycje, IVRP Nie jestem żaden smarkacz, Łeb mam pokryty siwizną, Nie zagłosuję na Jarka, Bo zbyt Cię kocham Ojczyzno! Niejeden ciężar na barkach Dźwigałem, znosiłem trudy. Nie zagłosuję na Jarka, Bo dość mam kłamstw i obłudy. Gdy spytasz mnie, niedowiarka, Dlaczego? Wyznam Ci szczerze: Nie zagłosuję na Jarka, Bo w żadną zmianę nie wierzę. Skąd wiem, że wybór niedobry? Nie wierzę w zmiany oblicza, Bo nie chcę powrotu Ziobry I teczek Macierewicza. Bo nie chcę mieć prezydenta, Co straszy gejem i Żydem, Co w każdym widzi agenta, I może zaszczuć jak Blidę. Na Jarka nie oddam głosu Za czasy, gdy był premierem, Za ten upadek etosu, I koalicję z Lepperem. Za to, co wciska ludowi, Na co pozwala i sprzyja, Za to, co pisze Sakowicz I głosi Radio Maryja. Za sieć podsłuchów i haków, Wydanie walki elitom, Za to, że skłócił rodaków, Za IV Rzeczpospolitą. Dziś w duszy mej zakamarkach Odkrywam decyzji sedno: Nie zagłosuję na Jarka, Bo nie jest mi wszystko jedno. Wybaczcie drwinę i sarkazm, Odporność z wiekiem się zmniejsza. Nie zagłosuję na Jarka, Bo Polska jest najważniejsza! Za to gorliwie broni nieudacznika, nieroba Tuska. Wojciech Młynarski, który nawet zbrodnie stanu wojennego umiał krytykować z dystynkcją i błyskotliwością, dziś rymuje w „Szkle kontaktowym”, że „pier…” tych, którzy czczą kolejne rocznice tragedii smoleńskiej. No właśnie Na pewnej naukowej, sporej uroczystości, Z dość ważnym profesorem siadłem wśród licznych gości. Pan prelegent bajdurzył i się mizdrzył nieskromnie. Pan profesor się wkurzył i tak szepnął był do mnie: - „Pan nie słucha Wojtku miły, bo pan jest pacholę, Żebym ja miał tyle siły, jak ja ich…” , no właśnie. Profesor już „na chmurce”, lecz jego szczerozłote, Cudowne powiedzonko stało się moim mottem. To mój protest totalny, a ujmując rzecz prościej To jest rys niezbywalnej mej prywatnej wolności. Czuję durniu wzrok niemiły, lecz jeszczem nie poległ. Żebym ja miał tyle siły, jak ja ich… no własnie. A tutaj tłum przez miasto z transparentami wali. Tłum rodem z ciemnogrodu drze się, pochodnie pali. Gdy widzę to nieszczęście co kraj chce wciągnąć w matnię, Myślę, że ja na szczęście mam tu słowo ostatnie. I z tym słowem do mogiły ja pozostać wolę: „Żebym ja miał tyle siły, jak ja ich…”, no właśnie. Klakier WAAADZY zaangażował sie ogromnie. Przypomne jego benefis w Teatrze Ateneum na finał programu kulturalnego polskiej prezydencji. W pięknych czasach karnawału „Solidarności" Wojciech Młynarski napisał na Festiwal Piosenki Prawdziwej bardzo adekwatny do tej sytuacji wierszyk o szkoleniu kamerzystów. Ze dwa lata temu gdzieś Taka się rozeszła wieść: Że z pomocą super- ekstra- specjalistów Wskutek ważkich stu decyzji Ma się odbyć w Telewizji Nadzwyczajne Przeszkolenie Kamerzystów. Ten, co szkolił, nie był kiep, Miał analityczny łeb (tak przynajmniej sam o sobie twierdził śmiało) I powiada nam: Chłopaki, Problem jest ogólnie taki: Przyjdzie dużo, a pokazać trzeba mało! Trzeba, chłopcy, zrobić tak (bo inaczej - tęgi hak wyląduje w waszych personalnych teczkach): Będzie tłum stłoczony licznie, Rozmodlony fanatycznie, A w kamerze ma mi z tego wyjść garsteczka! A my - łbem pokorny skłon, Bo do naszych mocnych stron Nie należy ni moralność, ni odwaga... Jak pan specjalista każe, Tak w kamerze się pokaże, I niech szuka innej pracy, kto się wzdraga! A tak po dwóch latach gdzieś Nowa się rozeszła wieść: Że nam to szkolenie nie wystarczy wcale, Jak pan specjalista mawia, Przyszedł nowy trynd, co sprawia, Że nas trzeba intensywnie szkolić dalej. Specjalista był ten sam, Tylko przymizerniał nam (łeb miał twardszy i sprawował wyższy urząd) I powiada nam: Chłopaki, Problem jest tym razem taki: Przyjdzie mało, a pokazać trzeba dużo! Trzeba, chłopcy, zrobić tak (bo inaczej - tęgi hak wyląduje w waszych teczkach personalnych): Przyjdzie garstka, lecz ja wierzę, Że zrobicie z niej w kamerze Spory pochód! Uśmiechnięty! Tryumfalny! A my - łbem pokorny skłon... ...choć ostatnio z różnych stron Coś się o tym pomalutku przebąkuje, By kierować się w obrazie Tylko prawdą - lecz na razie Takich szkoleń u nas się nie przewiduje... ]]>http://www.djoles.pl/mp3/pobierz/829472,wojciech-mlynarski-ballada-o-prz...]]> - Dla mnie robić swoje, to po prostu porządnie robić coś, co się umie. Autor satyryczny niech tworzy porządną satyrę, a nie komercyjną. A szewc niech robi dobre buty.- Źródło: „Dziennik Zachodni”, 17 maja 2005 Co robi Młynarski? Popisuje się chamstwem na salonach. - Do momentu transformacji wzorcem było przyzwoite zachowanie. Było wiadomo, że się jest przeciwko bezprawiu, totalitaryzmowi, cenzurze. Po upadku komunizmu trzeba się deklarować precyzyjniej.- Źródło: „Rzeczpospolita”, 22 października 2008 Dzisiaj porzucił przyzwitość i zadeklarował się. Wstapił do loży chamow salonu IIIRP. "..bynajmniej żal, bynajmniej..." ...... - Skąd w dzisiejszej Polsce aprobata do osób „ z pierwszych stron gazet” z komunistyczną przeszłością, krytykujących wszystko i wszystkich bez zaproponowania rozwiązań alternatywnych? Ich ideolog, Marks, – którego się wyparli - krytykował kapitalizm, nieludzkie strony tego systemu. Dzisiaj jedynie Kościół przestrzega przed kultem „złotego cielca”, pieniądza. Skąd w dzisiejszej Polsce aprobata dla osób występujących pod budzącym uznanie szyldem: - W tym szaleństwie jest metoda, szaleństwem, które rozgrzesza często, być może, przedwczesna starość? Stefana Bratkowskiego, olśnionego podobieństwem pochodów na Krakowskim Przedmieściu, do niemieckich manifestacji z lat 30., gdzie manifestanci nosili na rękawach opaski z „Krzyżem splugawionym”. Władysława Bartoszewskiego, który z piedestału więźnia Auschwitz, ludzi prezentujących inne niż on linie polityczną, nazywa „bydłem”. Wojciecha Młynarskiego, kiedyś idola wszechpolaków, który – aby wyrazić się jak najłagodniej – ma „w poważaniu” tych, którzy czczą rocznicę Tragedii Smoleńskiej. Czyżby w tym szaleństwie była metoda? Jeszcze jedna osobista refleksja. Kilka dni temu miałem okazję rozmawiać z dwojgiem młodych ludzi, rdzennymi Warszawiakami. Krytykowali trwające na Krakowskim Przedmieściu manifestacje, hołdy pamięci ofiar Katastrofy Smoleńskiej. Byli zdegustowani. – A dlaczego, pytam. – Bo my tam często wybieramy się na przejażdżki rowerowe, a oni nam przeszkadzają. Krakowskie Przedmieście jest więc dla młodych wykształconych cyklistów z dużych miast. Szczególnie z Warszawy. Dla cyklistów przede wszystkim. Nie dla „moherów”. Moherom mówimy „nie”. ]]>http://kalinowski.blog.onet.pl/jak-kibol-z-robolem,2,ID435843841,RS1,n]]> ps. wszystkie materiały z sieci