Co robić?

Jak zwykle, po wyborach ruszyła lawina "dobrych rad" dla Prawa i Sprawiedliwości, jak i głosów domagających się rozliczenia "kolejnej przegranej". Ja nie wiem co powinien zrobić prezes Kaczyński, są na pewno ludzie mądrzejsi ode mnie w jego otoczeniu, ale pozwolę sobie na kilka amatorskich, obywatelskich uwag w toczącej się dyskusji.

1. Pisał o tym Piotr Lisiewicz: jest nas, polskich patriotów pewnie nieco więcej niż trzydzieści procent wśród ludzi na tyle aktywnych, żeby chociaż iść na wybory.

To wcale nie jest mało, biorąc pod uwagę gnojenie, dyskryminację, nagonkę medialną i instytucjonalną na środowiska patriotyczne, a przede wszystkim biorąc pod uwagę mord Smoleński. Dziś, żeby głosować na siły patriotyczne trzeba mieć więcej niż minimalną odwagę. Rafał Ziemkiewicz bardzo słusznie moim zdaniem stwierdził, że w sprawie Smoleńska ogromna większość Polaków jest przekonana że był to rosyjski zamach, i właśnie dlatego głosowała na Tuska. Zadziałała tu bardzo prosta zasada: skoro Rosjanie mogą bezkarnie zamordować naszego prezydenta, generałów NATO i najwyższych dowódców wojskowych, co mogą zrobić zwykłym ludziom, jeśli nasz rząd będzie im podskakiwał? Jest to postawa tchórzliwa i nieskuteczna, ale właśnie tak myśli wielu Polaków. Co można zrobić? Moim zdaniem niewiele, bo trudno zmienić niewolniczą mentalność ludzi. My oczywiście wiemy, że uległość wobec Rosji jest tylko zaproszeniem do jeszcze bardziej agresywnych działań, ale nie liczyłbym na uświadomienie w tej kwestii lemingów. Musimy pogodzić się z tym, że jest nas, patriotów, tylu i więcej raczej nie będzie. Chodzi jedynie o to żeby cała reszta nabrała pewności, że to my jesteśmy na drodze do wygranej. Wtedy, na tej samej tchórzliwej zasadzie, być może przyłączą się do nas, albo przynajmniej na następne wybory nie pójdą.

2. Powołałem się na jedną z ostatnio powtórzonych tez Ziemkiewicza. Z innymi które wygłosił po wyborach radykalnie się nie zgadzam. Nie zgadzam się z tym, że PiS z własnej woli porzucił uprawianie normalnej polityki i stał się opozycją anty-systemową. To znaczy, rzeczywiście, PiS jest partią anty-systemową, ale pytanie czy mógłby być czymkolwiek innym? To nie Kaczyńscy wypchnęli się poza nawias normalnej polityki. Ile razy prezydent Lech Kaczyński szukał porozumienia z rządem Tuska, ile razy zapraszał na spotkania, wyciągał rękę do porozumienia? I jaka była odpowiedź z drugiej strony? Kolejne kampanie nienawiści i pogardy. To rządzący układ wypchnął Kaczyńskich poza normalną politykę, tyle tylko że plan maksymalny zakładał fizyczną likwidację obydwu Kaczyńskich w Smoleńsku, a to się nie udało. Nie udał się także zamach na Kaczyńskiego w Łodzi i nie udało się rozbicie PiS-u od środka, chociaż udało zabezpieczyć prezydenturę. Jeśli celem działania rządzącego układu jest totalna likwidacja przeciwnika, to jak u licha PiS na prowadzić normalną politykę? Moim zdaniem główny błąd Kaczyńskich polegał na tym, że zbyt długo zakładali minimalną dobrą wolę przeciwnika i zbyt długo grali według reguł normalnej polityki. Moim zdaniem PiS zbyt późno stał się opozycją anty-systemową.

3. Bycie opozycją anty-systemową nie musi mieć nic wspólnego z - jak to stwierdził RAZ - "korwinizajcą" ani z tworzeniem hałaśliwej ale bezradnej sekty. Nie musi być też sprzeczne z otwarciem się na środowiska obywatelskie. Jednak otwarcie się PiS na szeroką działalność społeczną i obywatelską musi odbywać się w ramach jedności środowisk patriotycznych skupionych wokół Prawa i Sprawiedliwości. Opowiadanie dziś o tworzeniu jakiejś nowej partii prawicowej to albo czyste mrzonki, albo zła wola. Nie ma dziś innej reprezentacji parlamentarnej dla polskich patriotów, a tworzenie partii od zera to fikcja.