Koścół a polityka. Jeszcze jeden cytat z WC. Kołtun się jeży.

Kościołowi nie wolno się uchylać od odpowiedzialności i
unikać tematów politycznych. Polityka decyduje o życiu. Jeśli
konkretny polityk zwalcza Pana Boga, Kościół ma obowiązek
aktywnie i ostro zwalczać tego polityka. Nie wolno pozwolić na
zepchnięcie spraw etycznych wyłącznie do sfery prywatności.
Rozcinanie życia na sfery moralne, publiczne, prywatne, siakie i
owakie nie ma sensu - to oszustwo. życie to całość, niepodzielna,
bo nigdy nie da się określić, co jest jeszcze sprawą etyki i wiary, a
co już polityki. Takie podziały to oszustwo, powtarzam. Dlatego
nie wolno Kościołowi dać się zepchnąć wyłącznie do kruchty, a
politykę zostawiać innym.
Czy aborcja jest sprawą polityczną, czy etyczną? - Ani taką,
ani taką, to jest po prostu ważna sprawa do załatwienia. Wybory
prezydenckie i parlamentarne, to też zawsze będą ważne sprawy -
życiowe - ani polityczne ani etyczne - życiowe.
Jeśli więc ktoś nosi w sercu Pana Boga to w różnych
życiowych sprawach, także politycznych, szuka porady i wsparcia
na przykład u księdza. I niech mi się ksiądz nie uchyla od tego
obowiązku, nie chowa przed Labudą głowy w piasek, nie kładzie
uszu po sobie. Ksiądz ma mnie wspierać i ze mną walczyć o
dobro. Jeśli ta walka wymaga zagłosowania za lub przeciw komuś,
to obowiązkiem księdza jest mi wyraźnie wskazać kandydata.
Najlepiej wtedy wejść na ambonę. Przykład księżowskiej odwagi
krzepi serca, zaś tchórzostwo kleru w sprawach publicznych
podkopuje zaufanie do kościelnych instytucji. Wzorem powinien
być ksiądz Skarga, odwaga księdza Popiełuszki, a nie pasibrzuchy
trzęsące portkami pod sutanną.