Zetempowski pomiot

Stawiamy sobie pytania, skąd obecnie na polskiej scenie politycznej wziął się element, jakiego w takim jak to obecne, wydaniu trudno nawet doszukać się w czasach Gomułki czy Gierka? Komuniści po 1956 r. starali się zachowywać, na ile pozwalał tamten ustrój, pozory demokracji, nawet swoistej praworządności. Partia była tu odniesieniem. Ciekawe, że nie władza wykonawcza ani konstytucja, ale właśnie partia. Jest jednak pewien element dziś zupełnie nie zauważany, a niezwykle ważny, który tłumaczy obecność takich, a nie innych ludzi w obecnym establishmencie władzy w Polsce. Umyślnie nie używam tu przymiotnika „polskim”, bo w warstwie decyzyjnej ten establishment nie jest polski. Zadowolenie, jakie widać w Moskwie i Berlinie z zapaści, w jaką wpadła Polska mówi samo za siebie. Dla mnie sposób działania Tuska i jego ludzi odświeża wspomnienia z lat 40 i 50. To był czas najczarniejszy, nie tylko z racji panoszenia się MBP, UB, NKWD, procesów i mordów sądowych, ale wszechwładzy ZMP na ważnym odcinku wychowawczym. Ta polska odnoga Komsomołu była potworną dawką truizmy, która wgryzła się w pokolenia i truje do dziś, choć wielu nią dotkniętych nawet o tym nie wie. Czytając tomy poświęcone dzieciom resortowym jak gdyby przeżywam ponownie to zetempowskie piekło. Bo należy przypomnieć, czym ta organizacja była? Wikipedia podaje” „Związek Młodzieży Polskiej (ZMP) – młodzieżowa organizacja ideowo-polityczna, działająca w Polsce w latach 1948–1957 i wzorowana na radzieckim Komsomole. Powołana została przez rządzących krajem komunistów do realizowania polityki ich partii wobec młodzieży, służyła indoktrynacji młodych, kształceniu nowych kadr dla władzy oraz pomocy w przebudowie społeczeństwa na modłę komunistyczną. Stanowiła jeden z symboli polskiego stalinizmu. Rozwiązana 11 stycznia 1957”. Ta definicja niewiele mówi, bo istotne było to, że prócz masy młodzieży zmuszonej do wstąpienia do ZMP – przymuszali nauczyciele, pracodawcy, szantażowała bezpieka – wielu było, którzy tę drogę obrali sobie do kariery. I to co zapluskwili polisie społeczeństwo na dziesięciolecia. Odmowa przynależności pociągała za sobą represje. Odmówiłem stanowczo wstąpienia, a w 1951 r. zdawałem maturę. Na szczęście mieliśmy jeszcze nauczycieli rodem z II Rzeczypospolitej. Przymus przynależności był podobny jak w III Rzeszy obowiązkowe członkowstwo w Hitlerjugend. Co więcej wśród zetempowców spotykało się aktywistów, których znało się jeszcze jak paradowali w mundurach HJ.

Otóż patrząc na aktywistów obecnej władzy w Polsce wraca się myślą do tamtych czasów. W „Gazecie Wyborczej Igor Tuleya powiedział: „Tak jak prof. Sadurski uważam, że nie wolno się oglądać na bezprawne przepisy. Osoby odbudowujące praworządność mają prawo do zdecydowanych działań. Przecież nie ma znaku równości między tymi, którzy dzisiaj zdecydowanymi ruchami będą odbudowywać praworządność, a tymi, którzy tę praworządność niszczyli. Cel dzisiejszych działań jest szlachetny, mają one właśnie odbudować praworządność”.

W ten sam sposób praworządność w wydaniu Stalina odbudowywali zetempowcy. Dokładnie tak samo, a przedmiotem ich wzgardy była Polska suwerenna zniszczona przez Niemcy i Sowiety. Zawsze się zdziwiłem, że tacy ludzie jak Tuleya i mu podobni mogą pętać się po pilskim prawie i sądownictwie, ale widocznie czekali na swoje 5 minut. I tacy ludzie dziś – do kiedy, nie wiadomo – będą zatruwali organizm narodu, może nie będący w najlepszej kondycji, ale też nie do końca zdeprawowany. Ten prawnik jako rzecznik praworządności to dowcip stulecia.

Inny przykład głębokiej degrengolady dezintegrującej dziś Polskę – mówiąc najdelikatniej – to Roman Giertych. Nie wiem czy ma do niego zastosowanie porzekadło corruptio optimi pessima, bo ze znakiem zapytania jest tu słowo „optimus”, ale odczuwam gorzką satysfakcję, że nigdy nie ufałem mu, kiedy nosił sztandar Ligi Polskich Rodzin i p.o. katolika. Odnotowałem związaną z nim wypowiedź, za Niezależna.pl :„Uważam, że p. Matczak nazywając mnie „pośmiewiskiem” z tego powodu, że chcę rozliczenia PiS, przekroczył wszelkie normy - pisze na platformie X poseł Koalicji Obywatelskiej Roman Giertych. Ten drugi zaś - na razie bezskutecznie - apeluje do rządzących o „zagospodarowanie zmęczonej wspólnoty”, przy jednoczesnym poświęceniu satysfakcji „najbardziej zaciekłych”. Oliwy do ognia dolewa Igor Tuleya, pisząc o "prawie do retorsji", rzekomo przysługującym rządzącym”.

Profesor Matczak doskonale wiedział co mówi, a Roman Giertych, któremu po drodze właśnie z Tuleyą i każdym kto będzie paskudził Polskę, bo on już inną ma ojczyne. Mógłby chociaż trochę pokazać zażenowania, oświadczając, że chce rozliczyć PiS. Czy z tej racji, że się tam na nim poznano? Giertych zmieniał poglądy i partie jak rękawiczki. Pod tym względem wyprzedził wszystkich konkurentów. Znając jego środowisko, trudno się jednak pogodzić z tym, że na takim poziomie osiadł.

Ale zacząłem od ZMP. I w zasadzie cała wypowiedź tego tematu dotyczyła. Wystarczy postawić puentę. Zatem czy należy szukać pomiotu ZMP wśród dzisiejszych „panujących”: w Polsce? Polecam lekturę „dzieci resortowych”. Zepsucie charakteryzujące środowisko ZMP osadziło się w genach. To wychodzi po latach i działa automatycznie. Tak samo w genach pozostało zaprzaństwo tych, którzy przyjęli w okupacji niemiecką volsklistę. W styczniu 1945 w Mąkowarsku, gdzie już czatował na Ruskich z dubeltówkami volkssturm, przez wieś przeprowadzał mnie chłopak z HJ. Czynił to na polecenie jakiegoś przełożonego, ale z wielką niechęcią i stale mi ubliżał: ihr Saupolen, wir kommen mal wieder und machen mit euch Schluss (świńscy Polacy, my tu wrócimy i wtedy was wykończymy). I ta nienawistna, teutońka twarz. Przypomina mi ją zawsze kiedy patrzę na Tuska. Ta sama nienawiść i pogarda dla wszystkiego co polskie. Na dodatek jest premierem rządu w Polsce. ZMP, najgorsza z organizacji komunistycznych w Polsce i Eindeutschung największa plama na wielu obywatelkach Polski okupowanej – to spuścizna, która znowu daje znać o sobie. Naiwni są ci, którzy myślą, że taka trucizna uwalnia się z organizmu w jednym pokoleniu.