83. rocznica deportacji Polaków na Sybir

Obrazek użytkownika MoherJ
Historia

Racz wysłuchać trosk naszych
I módl się za nami...
Dziesiątego lutego bydlęce wagony
Wywlokły z wschodnich Kresów w lodem skute strony
Północnego bieguna i śniegów Sybiru,
Pod sztychami wschodniego Heroda karnych zbirów,
Ponad dwieście tysięcy Polaków: osadników
Wojskowych, rodzin KOP-u, policjantów, leśników!
Matko - dzieci wleczonych w mróz na stację saniami [...]


Zapłonęło „Światło Pamięci” w 83. rocznicę pierwszej masowej deportacji Polaków na Wschód Zapaleniem zniczy na torach kolejowych przy Muzeum Pamięci Sybiru w Białymstoku uczczono w środę wieczorem pamięć ofiar deportacji na Wschód w 83. rocznicę pierwszej masowej wywózki polskich obywateli. Rozpoczęła się ona w nocy z 9 na 10 lutego 1940 roku. Pierwsza wywózka była największa – ok. 140 tys. osób – i najbardziej tragiczna pod względem liczby ofiar. Deportowano wtedy m.in. wielu mieszkańców Białegostoku i okolic. (]]>https://dzieje.pl/wiadomosci/]]>, IPN ]]>Deportacje Polaków w głąb Związku Sowieckiego]]>).

W piątek, 10.02.2023 r. o godz. 11.00 przed pomnikiem Sybiraków na ul. Świdnickiej w Dzierżoniowie odbyły się uroczystości upamiętniające wydarzenia sprzed 83. lat. Podczas wydarzenia samorząd Powiatu Dzierżoniowskiego reprezentowali starosta dzierżoniowski Grzegorz Kosowski oraz radny powiatowy Marcin Pięt, którzy złożyli pod pomnikiem wiązankę kwiatów.
Samorząd miasta Dzierżoniowa reprezentowali zastępca burmistrza Dorota Pieszczuch i przewodniczący Rady Miejskiej Andrzej Darakiewicz. W uroczystości wzięli udział między innymi przedstawiciele partii politycznych, związków kombatanckich i Związku Sybiraków, szkół i służb mundurowych oraz mieszkańcy miasta.

Deportacja, którą dziś upamiętniamy była zdecydowanie największa i objęła około 140 tysięcy osób. Dotknęła ona przede wszystkim rodziny urzędników, wojskowych, pracowników służby leśnej i kolei. Kolejne wysiedlenia przeprowadzono w kwietniu i czerwcu 1940 roku, a ostatnie w maju/czerwcu 1941 roku tuż przed inwazją Niemiec na ZSRR. W czterech deportacjach, łącznie wysiedlono około 320 tysięcy osób. Trafiali oni w najróżniejsze, nieprzyjazne miejsca, między innymi na północ do Obwodu Archangielskiego, do Kazachstanu, a często również jeszcze dalej na wschód, na bezkresne obszary Syberii. Podczas transportu jak i na samym miejscu zesłania ludzie ginęli masowo. Bardzo często umierały dzieci, które stanowiły prawie połowę ze wszystkich deportowanych. Część zesłańców po latach wróciła do ojczyzny. Wielu jednak pozostało na obcej ziemi na zawsze.

Pamiętajmy o wszystkich, którzy ucierpieli na skutek tych zbrodniczych działań. O tych, którzy zginęli w drodze lub już na samej nieludzkiej ziemi, o tych, którzy tam pozostali, a także o tych, którzy powrócili, niestety razem z bagażem strasznych doświadczeń. Niech pamięć o tych wydarzeniach trwa w następnych pokoleniach.
Źródło: ]]> https://mmdz.pl/rocznica-i-deportacji-polakow-na-sybir/]]>

Przed Pomnikiem Losów Ojczyzny przedstawiaciele ORP zapalił znicz pamięci i minutą ciszy uczcił pamięć ofiar katastrofy Smoleńskiej. 10 kwietnia 2010 roku doszło do katastrofy rządowego samolotu TU-154 w Smoleńsku. Zginęło 96 osób, w tym Prezydent Lech Kaczyński, jego żona, wicemarszałkowie Sejmu i Senatu oraz ostatni prezydent RP na uchodźctwie Ryszard Kaczorowski.

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (11 głosów)

Komentarze

Od zimy 1940 r do pierwszej połowy 1941 r. władze sowieckie przeprowadziły cztery masowe deportacje ludności, obejmujące ponad 1 200 000 obywateli polskich, głównie Polaków.

   Pierwszą deportacja przeprowadzona 10 lutego 1940 r  objęła 220 tys osób, głównie średnich i niższych funkcjonariuszy państwowych , samorządowych i społecznych .

     Druga deportacja dokonana 13 kwietnia 1940 r objęła ponad 320 tys, głównie kobiet, dzieci i starców jako rodzin wywiezionych na zagładę w pierwszej deportacji.

   Trzecia deportacja przeprowadzona na przełomie czerwca i lipca 1940 r objęła niemal wyłącznie uchodźców z zachodnich i centralnych województw, w sumie ponad 240 tys ludzi. Do tej grupy dołączono inteligencję zawodową jako ,,element kontrrewolucyjny” i drobnych kupców jako ,,element spekulacyjny”.

     Czwarta deportacja na zagładę z czerwca 1941 r , głownie z Wileńszczyzny objęła inteligencję zawodową, kolejarzy, wykwalifikowanych robotników, rzemieślników, możniejszych gospodarzy i uchodźców z Polski Zachodniej, jacy znaleźli się na tym trenie. Ogółem objęła 300 tys osób[1].

     Ostatnie transporty kolejowe wywożonych na zagładę Polaków odchodziły do ZSRR jeszcze w pierwszych dniach wojny niemiecko- sowieckiej.

            Deportowani obywatele polscy rozproszeni byli po całym terytorium ZSRR. Więźniowie znajdowali się w czterdziestu kombinatach zagłady tzw. ,,poprawczych obozach pracy przymusowej”- łagrach, dzielących się z kolei na 2500 obozów koncentracyjnych- ,,łagpunktów”. ,,Nie zaaresztowani” osadzeni w najsurowszych warunkach bytowania rozrzuceni byli w 3000 miejscowości, głównie w okolicach Archangielska, Wiatki, Wołogdy, Świerdłowska, u podnóża Uralu i w Kazachstanie.

p.s. Zacytowany,  to fragment opracowania „Ojczyźnie –skradziona tożsamość” autor: Eugeniusz Kościesza,  I wersji ,opublikowanej darmowo w internecie w formacie .pdf. s. 56

 

[1] patrz J. Siedlecki ,,Losy Polaków w ZSRS...” s.45-46

Vote up!
6
Vote down!
0

E.Kościesza

#1650249

Szanowny Panie Eugeniuszu serdecznie dziękuję za informacje o deportacjach. Pozwolę sobie je wykorzystać, oczywiście z podaniem źródła. Pozdrawiam i życzę zdrowia.
Kazimierz M. Janeczko

Vote up!
2
Vote down!
0

Zostaw za sobą dobra, miłości i mądrości ślad...

#1650269