O reformie Gowina: "nie zawsze to, co trzeba i nie zawsze tak, jak trzeba?

W tytule sparafrazowano zdanie poniżej cytowane.

Dosłownie przed godziną na (9.00 4 IX 2018) pojawił się na portalu Niepoprawni.pl artykuł Józefa Wieczorka p. t. PAN z kilkunastoletnim późnieniem idzie moimi i NFA śladami.

Czytam tamże: „Reforma Gowina – systemu akademickiego, chociaż niezadowalająca, spowodowała aktywizację wielu środowisk akademickich, zwykle ospałych, raczej skłaniających się do zachowania obecnego, choć niewydajnego, patologicznego status quo. Reforma nieco zmienia, choć nie zawsze tak, jak trzeba i nie zawsze to co trzeba. Kiepskie fundamenty jednak pozostały. Zauważyli to wreszcie młodzi naukowcy zaniepokojeni swoją sytuacja”.

Nie neguję, że autor komentowanego tu artykułu doskonale zna sytuację pracowników PANu i to, co pisze jest ze wszech miar słuszne. W PANie od dziesiątków lat dysproporcja miedzy tym, czego od pracowników się wymaga i osiągnięciami wielu z nich, a ich uposażeniem jest wprost żenująca. Przy tym rozdział zasiłków badawczych – obojętnie, jak je nazwiemy – jest uznaniowy w ten najgorszy sposób. Kto więc ma jakieś silne oparcie lepiej lub gorzej wegetuje. O promocji młodych pracowników raczej nie należy mówić. Czemu służą granty czy dotacje? Sprawdźmy komu i na jakie prace je ostatnio się przydziela. Tak więc w artykule zawarta jest gorzka i zawstydzająca prawda. Ale nie to chcę skomentować. Uderza mnie zgoła coś innego, czego autor zapewne nie chciał gruntowniej rozważać.

Porusza on bowiem we formie lakonicznych wzmianek tzw. reformę Gowina, która jego zdaniem jest „niezadowalająca”, ale aktywizuje wiele środowisk akademickich „zwykle ospałych, raczej skłaniających się do zachowania obecnego, choć niewydolnego, patologicznego status quo”. I dalej jeszcze bardziej zdumiewająca konstatacja”. „Reforma nieco zmienia, choć nie zawsze tak, jak trzeba i nie zawsze to, co trzeba”. I wreszcie mowa o jakichś fundamentach, „kiepskich” ale które jednak pozostały.

Zaskakuje autor, który tak trafnie scharakteryzował sytuację w PANie, a o środowisku akademickim dotkniętym ciężkim dopustem tzw. reformy Głowina pisze tak, jak gdyby dowiedział się o tym z jakiejś popołudniówki. Choć znowu mamy paradoks, bo w istocie słusznie pisze Józef Wieczorek, że ta reforma jest niezadowalająca, że coś tam zmienia, ale nie to co trzeba i nie tak jak trzeba. To prawda, ale ,,mówiąc „a” trzeba było powiedzieć i ”b”. Bo ta reforma studiów to coś znacznie gorszego, niż niedostatki trapiące PAN. Warto wsłuchać się w to, co mówią na kampusach, a nie nadsłuchiwać laudacji wazeliniarzy, którzy faktycznie poprzez tę reformą mogą dochrapać się wreszcie stanowisk, dzięki którym będą mogli pokazać gdzie mają tę całą rzeszę wyrobników, odtąd mającą status służby domowej.

Tak więc, przy całym szacunku dla autora artykułu na Niepoprawnych.pl, nie można zgodzić się z relatywizowaniem tego, co podobało się uczynić panu Gawinowi z nauką polską. A wspominając o „kiepskich fundamentach” trzeba było jasno powiedzieć, kto i kiedy je kładł, gdyż żyją jeszcze ludzie, którzy pamiętają te dobre fundamenty, na których nauka polska miała się dobrze i nawet władzy komunistycznej nie udało się tego trwale zmienić. Kiepskie fundamenty kładli dopiero majstrowie, których dziełem była III RP. Oczywiście, racje ma autor artykułu, że na nich to buduje pan Gowin.

Zygmunt Zieliński.