Ogólnowojskowy nonsens bojowy

Na tym etapie sprawa broni jest rozwiązana w sposób może nie najlepszy ale rozsądny. Nie można od razu dać broni wszystkim do domu -bo większość nie jest dobrze przeszkolona, nie ma nawyków wojskowych, dyscypliny i nawyków bezpiecznego obchodzenia się z bronią. W domach prywatnych musiałaby by się znaleźć szafy metalowe z dobrymi zamkami, przy dość niskiej kulturze (niestety – aktualnie) obchodzenia się z bronią spowodowałoby to w pierwszej fazie sporo niechcianych wypadków z bronią. A to posłużyłoby przeciwnikom koncepcji OT i dostępu do broni argumentów do ośmieszenia całego programu i wywołania histerii przeciwko dostępności broni dla obywatela – w ogóle. Lata całe gdy młodzież nie szła do wojska poczyniło ogromne spustoszenie w przygotowaniu obronnym społeczeństwa. Powtarzam na obecnym etapie generalnie ( przekrojowo) słabego przygotowania do obchodzenia się z bronią – jest to decyzja prawidłowa.

Przecież nie wydamy do domu broni bojowej, maszynowej i amunicji młodym chłopaczkom i dziewczątkom z klas mundurowych. Bo nie są do tego odpowiednio przygotowani. Nonsensem byłoby pogrzebanie idei obronności (OT) poprzez pójście bezmyślne na całość i na „hura” . Nie jesteśmy póki co Szwajcarią z jej historią i obyczajami. Nie jesteśmy Teksasem i Arizoną z 300 letnią historią posiadania broni przez każdego obywatela USA. Wreszcie komuniści wybili u nas wszystkich najlepszych synów narodu, zastraszyli nas, odebrali nam niezbywalne prawo do broni i obrony. I dalej nie chcą byśmy ją mieli- bo ich „wadza” nie posiadała legitymizacji i boją się obywateli. Oni nie odeszli. Oni dalej mają dużo do powiedzenia. Razwiedka. Policja każdego kraju nie chce by obywatele mieli broń. Tylko oni.

Jestem specjalistą uzbrojenia, byłym oficerem liniowym, wyszkoliłem w wojsku ogromne ilości żołnierzyków i im dałbym broń do domu ( gdyby były warunki przechowywania). Grupy rekonstrukcyjne i ochotnicy , organizacje strzelca i inne paramilitarne to wspaniały ruch . Trzeba go uhonorować i wesprzeć – najlepsi z nich powinni zostać dowódcami. Ale najpierw trzeba całą OC zunifikować, wprowadzić jednolite programy szkolenia i dyscyplinę wojskową. Na tym opiera się siła armii. Na razie wyszkolenie w tych organizacjach posiada ogromny rozrzut jakości szkolenia i przygotowania. Młodzież i nie tylko w nich uczestnicząca jest wspaniała i patriotyczna. Jednak ich wyobrażenie o dyscyplinie, jednolitości szkolenia, kierunkach szkolenia, wyposażenia, dowodzenia i sposobów działania – to istny bigos. Wszyscy chcieliby by być Seagalami, komandosami , „specjalsami” ale zwykła, codzienna dyscyplina i twarde ( nudne ale konieczne) szkolenie ich zniechęca. Nie wszystkich oczywiście. Większość rozumie potrzebę jednolitego umundurowania, dyscypliny, karności, posłuszeństwa i trzymania buzi na kłódkę w polu. Słuchaniu dowódcy i podporządkowaniu się mu bez szemrania. Ale sieczka telewizyjna z filmami na temat wojska ( w większości chłam i beletrystyka) poczyniła w głowach młodych następców obrońców Ojczyzny wykształcenie się stereotypów groźnych dla dyscypliny i wyszkolenia.

Adepci sztuki wojskowej chcieliby od razu być mistrzami taktyki białej, czarnej ( zażartuję – różowej w srebrne gwiazdki) , zakładać na czoło czerwone chustki zamiast czapki i hełmu i udawać afganów i innych wojowników . Sambo – zamiast zwykłego solidnego wyszkolenia – wystarczającego dla większości pododdziałów. Nie chcą wyglądać jednakowo – to indywidualiści, jeden ma brodę jak muslim z państwa islamskiego drugi jest łysy, trzeci musi być porozpinany i czapkę mieć pod pagonem. Jedne ma taka szynę pod karabinkiem – drugi ma celownik od Remingtona. A trzeci taszczy na hełmie nieczynny noktowizor. Hełmy ze wszystkich armii świata. Nie umieją chodzić jak żołnierz tylko powłóczą nogami jak ławkowi blokersi . Oddawanie honorów będąc w mundurze starszym stopniem uważają za uwłaczające ich godności. A to przecież zewnętrzna oznaka spoistości i karności armii.

Często grupa paramilitarna wygląda jak pułk herodów a nie wojsko polskie. A takim (WP) ma być. Nie zbieraniną zgarbionych starców z opuszczonym pasem, porozpinanymi guzikami, palących papierosy na ulicy w mundurze, z czapką pod pagonem i łażącyh jak kaleki. Co drugie słowo k…a, zaj…y, ch… i pie….ę. Zanim więc damy im broń by leżała u nich ( chyba jednak nie… ) pod łóżkiem w Konkolewie Dolnym i leżał na niej Burek lub Mruczek – najpierw nauczmy ich wojskowego zachowania i odpowiedzialności. Jestem jak najbardziej za dostępem do broni wszystkich ludzi (Polaków oczywiście) chętnych do tego, zdrowych na ciele i umyśle, odpowiedzialnych i umiejących się nią posługiwać. Posiadających nawyki, chociażby takie jakie ma w obchodzeniu z bronią pierwszy lepszy 12-latek w Teksasie lub Arizonie.

W cywilu szkoliłem młodzież w klubach strzeleckich ( jestem byłym zawodnikiem, sędzią strzelectwa, instruktorem). Dawałem po gruntownym przeszkoleniu broń do ręki w tym samopowtarzalną nawet takim małym chłopcom. Zachowywali się odpowiedzialnie i przez 25 lat nie miałem żadnego wypadku z bronią. Ale podkreślam – po twardym przeszkoleniu.

Oczywiście na początku szkoleń niewielka część chętnych odpadała – bo nie nadawała się do posługiwania się bronią. Nie umieli poddać się dyscyplinie.( Indywidualiści jak filmowy Rambo i Seagal). Niektórzy bali się strzelać i zachowywali się niebezpiecznie. Takich musiałem bez żalu i zdecydowanie eliminować – by ktoś nie zginął z ich ręki od „friendly fire”. Ale reszta ( to tysiące młodych ludzi) do dzisiaj jest moją dumą i moim sukcesem.

Kpt. M. Mozets (jnwsws)