Bieda to wszystko uczyniła

Nie oszukujmy się, wszystkie teorie, nauki, religie i kultury to wymysł późniejszy i maskujący. Od życia chcemy tylko jednego i wszystko się wokół tego kręci. Reszta to zasłony.

Osobowość ludzi nie uległa większym zmianom w ciagu ostatnich 100 tysięcy lat. Wówczas nie znano czegoś takiego jak praca. Antropolodzy twierdzą, że prymitywne społeczności były przeważnie wspólnotami dzielącymi po równo wszelkie dobra i trudy. Dziennego rytmu nie wyznaczała praca i płaca, ponieważ żadna z nich nie istniała.

A jednak ludzie wówczas nie stali się próżniakami z kilku powodów. Po pierwsze, pomarliby z głodu. Ci, którzy nie brali udziału we wspólnych wyprawach, zostaliby po prostu wyrzuceni z plemienia i wkrótce by zginęli. Po drugie, ludzie byli dumni ze swego działania i nawet odnajdywali w swoich zadaniach sens, Po trzecie, istniał olbrzymi społeczny nacisk na to, aby być produktywnym członkiem społeczności Produktywne osobniki mogły zawierać związki, aby przekazać geny następnym pokoleniom, podczas gdy geny obiboków zazwyczaj umierały wraz z nimi.

W ostatecznym rozrachunku u podstawy wszystkich filozofii i systemów społecznych leży niedostatek i nędza. Na przestrzeni ludzkich dziejów był to dominujący motyw przewijający sie w społeczeństwie, kształtujący kulturę , filozofię i religię. W niektórych religiach uważa sie dobrobyt za boską nagrodę a biedę za karę. Dla odmiany buddyzm jest oparty na uniwersalnej naturze cierpienia i sposobach jego znoszenia. W Nowym Testamencie czytamy zaś: „Łatwiej wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogaczowi wejść do królestwa Bożego”.

Dystrybucja bogactwa stanowi podstawę definiowania samego społeczeństwa. Feudalizm opierał się na ochronie bogactwa garstki arystokratów wobec nędzy chłopstwa. Kapitalizm – na idei, zgodnie z którą pełni energii i produktywni ludzie dzięki swoim wysiłkom otwierają nowe firmy i stają się bogaci. Gdy jednak dochodzi do tego, że osobniki leniwe i bezproduktywne mogą otrzymać dosyć do przeżycia, prawie za darmo, to wszystko sie wali. To jest komunizm, który się zawalił.

Jak myślicie, co my teraz mamy w Polsce? Jakąś dziwną mieszaninę tych wszystkich trzech systemów społecznych. Dlatego mamy chaos i nie możemy się posuwać do przodu.

Nikt nie wierzy też w poszukiwanie doskonałego społeczeństwa lub utopii – taki tytuł nadał swojej powieści w 1616 roku Thomas Moore. Wstrząśnięty cierpieniem i ubóstwem, jakie widział wokół siebie, stworzył wizję raju na fikcyjnej wyspie na Atlantyku. W XIX wieku wiele ruchów społecznych w Europie poszukiwało różnych form utopii. Rezultat – dwie wojny światowe, rozliczne rewolucje, dyktatury szaleńców i ich wyznawców, nazizm, komunizm i zepsucie społeczeństwa na cały wiek. Jeszcze nie możemy się podźwignąć.

I to wszystko kochani – nie za wolność, nie za ideały, nie za religie; to wszystko się dzieje tylko dlatego, że nie chcemy być biedni, nie chcemy żyć w nędzy i cierpieniu. Tylko tyle i aż tyle.

Przez 100 tysięcy lat niewiele się zmieniło. Przybyła nam tylko praca i płaca.

_________________________