I co dalej,… Panie Prezydencie Duda? Realizacja obietnic wyborczych (cz. 1.)

W pierwszej części tego cyklu podejmuję próbę odpowiedzi na pierwsze pytanie z szeregu postawionych przeze mnie niżej. Choć odpowiedzi będą w sferze dywagacji, to poparte dotychczasową postawą dra Andrzeja Dudy i wyraźnymi pozytywnymi symptomami, – mogą z dużym prawdopodobieństwem dać prawdziwy obraz tego, co nas czeka. Odpowiadając, nie będę operował dokładnymi datami, liczbami czy kwotami, albowiem odpowiedzi te mają mieć a priori charakter ogólny.

Do wyborów parlamentarnych pozostało około trzech miesięcy. Kampania wyborcza trwa z coraz większym rozmachem. Sztaby wyborcze PiS-u i PO prześcigają się w pomysłach przekonania elektoratu do swoich faworytów na urząd premiera. A prezydent elekt – dr Andrzej Duda przygotowuje się do przejęcia urzędu Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. Wkrótce po sierpniowym zaprzysiężeniu na ten urząd – zacznie się 5-letnia harówka, bo nazbyt wiele spaprał jego poprzednik… mgr „histeryk” Bredzisław Bul-Komoruski.

Dzisiaj niemal w każdym polskim domu zadajemy sobie pytania:

1) czy prezydent będzie pamiętał o swoich obietnicach wyborczych i czy je zrealizuje?

2) jakie będą jego pierwsze działania i decyzje na niwie Polski i na arenie międzynarodowej?

3) czy będzie prowadził politykę prorosyjską, może proukraińską, a może prounijną? A może… wszystkie razem?

4) czy będzie optował za zmianą Konstytucji RP ze wskazaniem na zarządzanie Rzeczpospolitą w systemie tzw. prezydenckim?

5) czy będzie dążył do wyjaśnienia zamachu pod Smoleńskiem?

6) jaką nakreśli politykę wobec diaspory żydowskiej z USA domagającej się nieuzasadnionych „odszkodowań” w kwocie 65 miliardów dolarów?

7) czy opowie się za wzmocnieniem roli Prezydenta RP wraz z przekształceniem systemu zarządzania państwem na typowo prezydencki?

8) czy będzie zdolny przeciwstawić się zapędom unijnych cwaniaków z Brukseli w dalszym obezwładnianiu polskich finansów i gospodarki?

9) jak sobie poradzi ze wściekłymi i głupimi w swej wymowie atakami platformerskiej swołoczy na swoją osobę, których już doświadczył niemało w okresie kampanii wyborczej, jak również jako prezydent elekt?

Lista pytań jest dość długa. Myślę, że te dziewięć pytań powinniśmy uznać za priorytetowe, a odpowiedzi na nie nakreślą nam, jak będą wyglądać główne cele polityki prowadzonej przez Prezydenta RP.

Zatem przypomnę moje pierwsze pytanie:

– czy prezydent będzie pamiętał o swoich obietnicach wyborczych i czy je zrealizuje?

Wszystko na to wskazuje, że Prezydent RP dr Andrzej Duda zrealizuje większość swoich obietnic. Jego postawa etyczna i moralna – według mojej opinii – nie rokuje, by zachowywał się tak, jak jego poprzednik i miał w „głębokim poważaniu” interesy i potrzeby Polaków. Znam go z opinii moich kolegów – pracowników naukowych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, którzy z nim pracowali. Znam go także z opinii Janusza Wojciechowskiego – europarlamentarzysty współpracującego z A. Dudą w wielu kwestiach. Media maistreamowe nie nagłaśniały, że Andrzej Duda w Parlamencie Europejskim był jednym z najbardziej aktywnych posłów, a najbardziej aktywnym przedstawicielem Polski w sferze obrony polskich interesów w UE. O tym trzeba wiedzieć i zapamiętać.  

Tak więc jego spełnianie obietnic wyborczych ma szanse powodzenia, wszakże pod warunkiem bardzo silnego poparcia jego zamysłów przez większość parlamentarną. Ale na tę większość przyjdzie nam poczekać do jesiennych wyborów, a w zasadzie do połowy listopada tego roku.

Przewertowałem sporo publikacji na temat postaci dra Andrzeja Dudy. W oparciu o nie oraz w oparciu o swoje przemyślenia, – wypracowałem szereg opinii. Powiązałem je w związek przyczynowo-skutkowy i odpowiedź na pierwsze postawione wyżej pytanie jest tego wynikiem.   

O ile pewne decyzje podejmowane przez prezydenta Dudę nie będą wymagać poparcia sejmu i senatu, to już w sferze akceptacji prezydenckich projektów ustaw – owszem. Nawet najlepiej opracowane projekty ustaw dotyczących na przykład obniżenia wieku emerytalnego czy podwyższenia kwoty wolnej od podatku – mogą nie być przedmiotem obrad i głosowania w przypadku, gdy obecna Marszałek Sejmu Małgorzata Kidawa-Błońska (PO) wrzuci te projekty do sejmowej „zamrażarki”.

Będzie to z jej strony nic innego, jak świadome udaremnianie Prezydentowi realizacji jego obietnic, jakie złożył Polakom w swej kampanii wyborczej. Taki los zapewne spotka każdy projekt autorstwa Kancelarii Prezydenta RP i trzeba to podłe zachowanie marszałka (marszałkini?) nagłaśniać i codziennie piętnować wszędzie tam, gdzie to tylko będzie możliwe! Tak się dzieje już od ośmiu lat z projektami ustaw składanych przez PiS czy Solidarną Polskę, także wniosków obywatelskich w sprawie dwóch – jakże znaczących dla nas referendów, a dotyczących zaniechania obowiązku posyłania do szkoły 6-latków i sprzeciwienia się możliwości sprzedaży polskich lasów i ziemi.

Wobec takiego procederu, jakiego dopuszczali się i nadal dopuszczają kolejni marszałkowie sejmu – Prezydent Andrzej Duda w swych działaniach na niwie nowelizacji ustaw będzie miał prawie zerową skuteczność. Zatem wydaje się stosowne i konieczne, by posłowie zjednoczonej prawicy wnieśli do laski marszałkowskiej projekt znowelizowania Regulaminu Sejmu RP w kwestii określenia czasu, w jakim obowiązkowo powinno dojść do pierwszego czytania projektu ustawy lub wniosku w sprawie referendów, licząc od momentu jego złożenia w Kancelarii Sejmu. Uważam, że termin 30-dniowy byłby właściwym, ale z klauzulą że projekty ustaw i wniosków referendalnych mające bezpośredni wpływ na odzyskanie bezpieczeństwa państwa i jego obywateli – powinny być procedowane w bezzwłocznym trybie, tj. w ciągu 48 godzin od chwili ich złożenia. Natomiast jeśli miałoby dojść do przekroczenia tych terminów, na polecenie Prezydenta RP – Marszałek Sejmu musiałby wnieść ten projekt pod obrady sejmu pod karą odwołania go z funkcji marszałka. Takie rozwiązanie byłoby możliwe tylko wówczas, gdyby w Polsce obowiązywał system rządzenia tzw. prezydencki. Zatem nie można się ekscytować tym, co dzisiaj jeszcze nie leży w sferze możliwości Prezydenta RP. Ale o tym systemie napiszę w części dotyczącej zmiany Konstytucji RP.

Jestem przekonany, że obecna marszałkini, jak i platformersko-peeselowa większość parlamentarna absolutnie nie jest zainteresowana tą nowelizacją regulaminu, a tym bardziej zmianą Konstytucji RP. Zatem Prezydent Andrzej Duda do czasu jesiennych wyborów zmieniających definitywnie skład poselskiej i senackiej izby – będzie miał „związane ręce” w kwestii ustanawiania nowych aktów prawnych. Tak więc przez co najmniej pół roku nie oczekujmy od prezydenta Dudy jakiejś nad wyraz wielkiej operatywności. W tym czasie możemy się spodziewać, że będzie sukcesywnie składał projekty ustaw oraz wnioski o usunięcie ustaw antypolskich uchwalonych wcześniej przez platformersko-peeselową większość parlamentarną, a podpisanych bez zmrużenia oka przez „żyrandolowego (p)rezydenta”. Te projekty ustaw, wnioski i nowelizacje zapewne będą deponowane w sejmowej „zamrażarce”, wszak platformerska marszałkini sejmu będzie czuwać, by nic co propolskie, nie ujrzało światła dziennego na sali sejmowej. Ale nic nie będzie stało na przeszkodzie Prezydentowi RP, by wetować te ustawy, które w swym zamiarze mają szkodzić nam Polakom. I to wiem – będzie bezwzględny w wetowaniu, bowiem wyznaje zasadę: jeśli Bóg jest na właściwym miejscu, to honor i Ojczyzna są na właściwym miejscu. A wszystko inne… od szatana pochodzi.

c.d.n…