Ściąć niegodziwe głowy

Z uwagi na ograniczoność jednostkowego umysłu, nieskończone bogactwo rozmaitych danych i ograniczoną możlowość ich wyboru i przetwarzania, moje wnioski prezentowane w notkach mają charakter umiarkowanie pesymistyczny, bo z natury rzeczy interesują nas wydarzenia źle rokujące. Z charakteru jestem jednak optymistą i z tych samych ograniczeń wysnuwam jeden wniosek optymistyczny - o nieprzewidywalności wydarzeń i procesów, który ten pesymizm moderuje. Sądzę, że w ten sposób powstaje dość wiarygodny model analityczny.

Jeżeli zastosujemy do polityki hipotezę  grupowego doboru ewolucyjnego, to mamy niezłe narzędzie do oceny polskiej polityki ostatnich 25 lat. W tym ujęciu kwestia przetrwania narodu okazuje się kwestią życia i śmierci, czego namacalnie dowodzi historia XX w. i wojen światowych oraz działań eksterminacyjnych skierowanych przeciwko Żydom i Polakom. Priorytem właściwej polityki okazał się interes narodowy i narodowa racja stanu, czego świadomość dotarła do przywódców żydowskich i doprowadziła do stworzenia państwa Izrael. W zniewolonej Polsce, w peerelu a potem w postpeerelu starano się tę świadomość zabić i dopiero w ostatnich latach przebija się ona na powierzchnię życia politycznego. Żydowska świadomość tego stanu rzeczy objawia się w ich stosunku do Holocaustu. Podobna świadomość sprawia też, że są środowiska starające się celowo zdezauować kwestie polskiej martyrologii, by pozbyć się lub zmarginalizować niewygodnego konkurenta na niwie globalnej polityki historycznej.  Ale wróćmy do kwestii aktualnych.

W tym roku zrealizował się, po części, jak na razie, optymistyczny wariant scanariusza, którego pesymistyczny obraz zawierała moja teza o sojuszu filistra z buractwem wspierającym Platformę po r.2005. Upadek tego sojuszu można było zakładać, ale terminu nie dawało się przewidzieć. Teza się potwierdziła, a teraz z kolei jesteśmy w sytuacji wysoce płynnej, w której trudno stawiać mocne i zdecydowane tezy, z wyjątkiem tezy o mocnym społecznym parciu na zmiany, szczególnie w młodym pokoleniu. Natomiast trzeba mieć na uwadze także inne wydarzenia i opinie pojawiające się w tekstach, sugerujące paralele historyczne i skłaniające do ostrożności i niezbędnej dawki zdrowego pesymizmu.

Weźmy oto ten fakt, że w normalnych warunkach, po takim pokazie wieloletniej niekompetencji i abdykacji z rządzenia, Platforma powinna podać rząd do dymsji, ogłosić samorozwiązanie i udać się do Canossy. Ale gdzie tam, słyszę z ust polityków tej partii hasło o dążeniu do... "dobrej zmiany". Myślałem że się przesłyszałem. Biorąc więc pod uwagę takie fakty z teraźniejszości oraz doświadczenia historyczne z okresu saskiego aż po utratę niepodległości plus nieprzewidywalność toku wydarzeń, uważam, że trzeba mieć gotowy, przewidywalny wariant B, który w Polsce był zawsze lekceważony. W Polsce, niektóre niegodziwe głowy należy po prostu ściąć. 

Mówienie o niekompetencji Platformy to jeszcze za mało - proszę wziąć pod uwagę, iż można postawić Platformie zarzut znacznie poważniejszy i udokumentowany o randze wręcz historycznej - niszczenia zaufania, które, jak wskazują badania psychologów ewolucyjnych nie jest naszą cechą wytworzoną kulturowo, lecz jest składnikiem wyposażenia genetycznego gatunku ludzkiego. Za ten destruktywny zabieg należy się Platformie i środowiskom ją wspierającym nie jakaś zwykła szubienica, lecz proces o randze Procesu Norymberskiego, bo jest to podważanie samej podstawy bytu ludzkiego, kształtowanego przez procesy ewolucyjne. Jeżeli przyjmiemy wnioski płynące z teorii doboru grupowego, to mamy uzasadnione powody, by uznać, że działania Platformy noszą wszelkie znamiona zdrady stanu.Więc powinna ponieść stosowne konsekwencje.

Sporo słyszałem o koncepcji Rymkiewicza, lecz jego książek celowo nie czytałem, żeby się nie sugerować jego propozycjami. Widzę jednak, że chyba chodzi mniej więcej o to samo. Jest spora liczba niegodziwców, z których część, z uwagi na negatywny stosunek do polskiej racji stanu, należy, w sposób tradycyjny, skrócić o głowę, by reszta się opamiętała. Nie od razu oczywiście, żeby wszystko było zgodne z procedurą republikańskiej demokracji.

Najpierw taką strategię należy ogłosić i rozpowszechnić jako propozycję pozapartyjną, konfederacką, żeby warunki były jasne i uczciwe i żeby ludzie potraktowali ją poważnie. Albo te środowiska respektują polską rację stanu albo tracą głowy. Wybór, jak to w demokracji, należy wtedy do nich. Żebyśmy mogli uniknąć drugiej Ukrainy. Deal jest czysty. Żadnych kontaktów z dworem pruskim czu moskiewskim, żadnych prywatnych kont w bankach zagranicznych. Nie można dopuścić do tego, by z powodu prywatnych widzimisię pewnych środowisk, naród musiał ponosić olbrzymie koszty, takie jak w przypadku poprzedniej dwustuletniej zależności. Wątpiącym polecam lekturę rozważań opartych na teorii gier.