Mefisto czy komediant?

Sprawa Kondrata nie daje mi spokoju od rana. Może dlatego, że kilkanaście lat temu go poznałem, polubiłem i miałem wobec niego szacunek, jako do profesjonalisty. Marek Kondrat wielkim aktorem jest, można to powiedzieć bez przesady, choć popularność przyniosły mu filmy… popularne. To nawet przykre, że musiał się pokazać w „Dezerterach”, „Psach” i „Świrach”, żeby zdobyć sławę. Zdobył, sprzedawał ją w reklamach i o to właściwie nie mam pretensji. Po czasach, kiedy panowało przekonanie, że „aktorom nie warto płacić, przecież oni to lubią”, jak oświadczył publicznie tow. Wiesław (ale też po tłustych latach gierkowskich), mogę zrozumieć, że gwiazdy chcą jeszcze przed śmiercią dostać gwiazdorskie gaże. Gorzej, gdy sprzedają do znudzenia pysk gdziekolwiek, jak „kabarecikowy” Fronczewski (a przecież genialnie zagrał „Cyrano”), albo nie raczą się z braku czasu poświęcanego na gwiazdowanie, nauczyć szermierki do roli Wołodyjowskiego, jak Zamachowski (cała rola jest nędznym naśladownictwem, jeśli nie niezamierzoną parodią mistrza Łomnickiego, który fechtunku się nauczył, a poza tym jeszcze grał, albo odwrotnie). Niedobrze mi się jednak robi, kiedy słyszę, że Kondrat ma być najnowszą „twarzą lewicy”. Kiedyś nieszczęsną „twarzą lewicy” był Jerzy Trela (i o czym mało kto pamięta – Holoubek, który zapluwając się recytował „Odę do młodości” na… zjeździe KPZR). Trela w teatrze zagrał największe i historyczne dziś role (Konrad w „Dziadach” i „Wyzwoleniu” choćby), a w filmie i TV „kreował” komunistów i milicjantów (Fronczewski też, wystarczy sobie przypomnieć). Był nawet członkiem PZPR, posłem na sejm, ale jako rektor krakowskiej PWST naprawdę chronił studentów. Po „przemianie” Trela nie skalał się żadną szmaciarską rolą, nie zaczął grywać z psem w reklamówkach i zasłużenie zdobył szerszą popularność po Aniele w Krakowie”, udowadniając po raz kolejny, że ma też talent komediowy. To po to były te bojkoty w stanie wojennym? Sławny Protest Polskich Aktorów, z którego są tak dymni, bo podnosi to ich prestiż zawodowy. Podczas okupacji też był bojkot, tyle, że można było z a demonstrowanie go narazić się na śmierć (jak ojciec niesławnego Telesforka Damięcki, który palnął, że pije człowiek z byle kim bruderszaft, a potem wstydzi się świni, co było aluzją do Igora Syma i w wyniku czego aktor musiał się ukrywać przed Gestapo). Niestety, muszę to napisać. Marek jest synem Tadeusza Kondrata (kojarzonego na przykład z roli diabła w ”Igraszkach z diabłem”, zrealizowanych dla TVP), ale też kolaboranta, który nie dostał kulki w serce z wyroku Podziemia, jak Sym, tylko zaadaptował się do komuny, jak Dymsza. Sprawy nie są nagłaśniane, bo podobno Polacy nie kolaborowali. Trudno mieć pretensję do syna, o ojca. Z drugiej jednak strony ktoś, kto ma takie „tradycje rodzinne” może zareagować na kilka sposobów. Może starać się zapomnieć i żyć normalnie (jego prawo), może być wyczulony na zdradę i starać się własnym życiem udowodnić, że można żyć uczciwie i pięknie, może też kontynuować „etos” komedianta, który gra za pieniądze dla każdego, kto płaci. Nie można wymagać, można zrozumieć, nie można szanować.

Dodatek. Na antykaczyźmie się zarobić, a na dodatek dopiec tym, którzy nie szanują kolaborantów: 

]]>http://deser.pl/deser/1,83454]]>, parodiuje_oredzie Kaczynskiego_.html _