Polemika z ostatnią notką Łazarza.

"Zbudujmy ruch fraktalny oparty na nieposłuszeństwie."- napisał Łazarz.
http://antydziad.salon24.pl/

Jeszcze raz wytłumaczę o co chodzi u podstaw idei katolickiej, czego nie mają wszelkie ideowe pomysły protestantów i reformatów, dlatego musimy się ich strzec jak ognia.
Bóg jest Prawdą. Atrybutem Prawdy jest Miłosierdzie.
Szatan powiedział temu Nie.

Logicznym jest budowanie w Zgodzie z Bogiem, czyli Prawdą i miłosierdziem.
Łazarz i jak rozumiem PIS, chce budować na nieposłuszeństwie Szatanowi, czyli nieposłuszeństwie Kłamstwu i złej miłości.
Czym jest nieposłuszeństwo Kłamstwu? Czy jest Prawdą? NIE. Jest nie wiadomo czym. Jest doskonałą znajomością Złego i nieznajomością Dobrego, nieznajomością Prawdy. By budować na Prawdzie, trzeba się w nią wpatrywać, ją poznawać, do niej się formować.
Dlatego tak przeganiam ludzi od walki z Palikotem i Tuskizmem. To karmienie demonów własną uwagą i prowadzi do szaleństwa i destrukcjii i bardzo komuś na tym zależy, byśmy to robili, wykorzystują do tego media. To nie jest fundament pod dobry dom. To jest brak wizji Dobra i brak mądrości. Na braku się nie buduje.
My mamy wiedzieć czego chcemy i wymagać tego od polityków, stawiać im warunki. Miłość to twórcze stawianie warunków i trzymanie się drogi Prawdy.
Gdyby Kaczyński kierował się zasadami katolicyzmu, nie pomylił by się co do ludzi tyle razy, nie wziął Rostkowskiej, ani Migalskiego, nie wybrał Gilowskiej nad Lubińską. Tak działa w praktyce przyjęty na codzień Paradygmat Prawdy. On się opłaca energetycznie i pod każdym innym względem, bo unika się błędów. Jak ktoś myśli, że walcząc ze złem wygra, to się grubo myli.
Wygramy trzymając się Boga Prawdy.
Łazarz mówi;
"By się nie ugiąć i realizować tą strategię trzeba będzie potrafić wywalić na zbity pysk wszystkie aktualne szumowiny i postawić na czele rządu osoby wiarygodne i zdecydowane wytrwać (kogo, kogo?)"
ale nie mówi jak to zrobić, jak odróżnić szumowiny, bo sam tego nie wie. Nie uda nam się nikogo wywalić, bo nie mamy do tego środków, a proszenie Ameryki, owszem, ale mądre, to znaczy, że musimy mieć wizję tego, czego chcemy, a na razie nie widzę, by ktoś miał wizję całościową. Kaczyński ma bardzo fragmentaryczną.
Lustracja nie wystarczy. Najlepszą lustracją jest katolicki Paradygmat. Kto się go nie trzyma, na tym nie warto polegać.

Następną sprawą jest ruch "fraktalny". Fraktal, to język matematyki ( funkcja) obrazujący sposób jakim Bóg budował strukturę wszechświata; skały, świat biologiczny, w języku teologii "ten świat", w języku naukowców materię, ( nie ducha) którą marksiści uczynili "Bogiem". Widzieliśmy wizualizacje fraktali w necie, jest ich tysiące, jak funkcji matematycznych.

Za jedną z cech charakterystycznych fraktala uważa się samopodobieństwo, to znaczy podobieństwo fraktala do jego części.
Czym różni się ruch fraktalny od hierarchicznego?

Hierarchia -kolejność rzeczy, zagadnień od najważniejszych do najmniej ważnych.
Słowo zawiera ono dwa greckie morfemy hier- (tak jak w hierós = święty, poświęcony, ofiarowany bogom) oraz arch- (ten sam co w arché = początek, pierwsza zasada).

Hierarchia nie powiela, ale ustawia w kolejności, od pierwszej zasady do ostatniej. Nie każąc nikomu niczego powielać i zostawiając całkowitą wolność i suwerenność osoby, ustawia je w kolejności, począwszy od osoby, która jest najbliżej Prawdy, do tej, która kompletnie jej nie pojmuje, ale trwa w hierarchii, bo chce być po stronie Dobra i pod opieką lepszych od siebie, trwając w dobrowolnej lojalności wobec wspólnie wyznawanej Prawdy, która jest twórcza, nie powielająca.(I dalej od Prawdy, tym więcej osób jej nie rozumiejących i mniej miłosiernych, stąd kształt piramidy)

Fraktal to struktura tego świata, hierarchia to struktura ducha.
Fraktal to więc powielanie jakiejś idei, lub rożnych pomysłów, niekoniecznie dobrych, Hierarchia to wolne i twórcze działanie w Prawdzie.

Łazarzu. Przemyśl to wszystko, by nie było, że ktoś z dobrej woli prowadzi nas znów w ślepy zaułek.
Nauczmy się rozpoznawać dobre i złe, inaczej zginiemy. Bądźmy świadomi.

[ po to net, byśmy twórczo dialogowali. Nie obrażam się, napominam.]