Sylwester Marzeń czy zaduma?

Nazajutrz po Nowym Roku na OnetWiadomościKraków czytamy:

Miasto jak po przejściu tornada. Odwiedziliśmy Zakopane w Nowy Rok nad ranem

Śmieci na ulicach, niedobitki imprezowiczów snujących się po mieście oraz ludzie śpiący w poczekalni dworca PKP — tak w sobotę 1 stycznia wyglądało nad ranem Zakopane po wielkiej imprezie sylwestrowej. Tą zorganizowała pod Giewontem Telewizja Polska. Obraz miasta po zabawie wiele osób mógłby przerazić. Zdaniem zakopiańczyków miniony sylwester był jednak... w miarę spokojny.omasz Mateusiak / Onet

40 tys. osób — tylu widzów zdaniem zakopiańskiej policji oglądało ostatecznie na żywo "Sylwester Marzeń" zorganizowany przez TVP na górnej Równi Krupowej w Zakopanem. Taki tłum zebrał się w okolicach sceny tuż przed samą północą. Wcześniej policja szacowała, że widzów było odpowiednio 16 tys. (około godz. 20) i 20 tys. (około godz. 22).

W kulminacyjnym momencie przed sceną znajdowało się około 14 tys. osób, natomiast w pobliżu, ale już za płotem ogradzającym plac koncertowy (tu można było pić alkohol przyp. red.) kolejne 25 tys. osób — mówi Roman Wieczorek, rzecznik prasowy zakopiańskiej policji. — Podczas imprezy masowej nie odnotowaliśmy poważniejszych zdarzeń. Gorzej było w rejonie Krupówek i na obrzeżach miasta. Tu dochodziło do licznych awantur i bójek z udziałem turystów, którzy niestety przesadzili z alkoholem. Zdarzenia te nasiliły się po godz. 1 w nocy gdy skończył się koncert TVP. Łącznie w całym powiecie tatrzańskim od godz. 18 w sylwestra do godz. 3 rano w Nowy Rok zanotowaliśmy aż 107 różnego typu interwencji — wyliczał policjant. (J. Tomasz Mateusiak)

Opis owego Sylwestra Marzeń, zarówno dziennikarski, jak i policyjny jest lakoniczny i – mierząc to co się tam wydarzyło miarą większości imprez urządzanych na wolnym powietrzu dla każdego, kto zechce – nie było najgorzej. To, że wokół sceny gromadziło się najwyżej 40 % ludzi obecnych w Zakopanem nie powinno nikogo dziwić. Większość przyjechała po to, by sobie na Sylwestra dogodzić. W jaki sposób? A w zwyczajny! Popić, poawanturować się, komuś dokopać, z kimś brudzia wypić. Po prostu przeżyć przygodę. Jak to u nas wygląda wie każdy i na ogół nikt się nie dziwi. Interwencje policji, wiele tego było czy też nie? Chyba jednak niemało. Ale jeśli się zestawi to z występami gawiedzi na wiecach takiego czy innego poparcia, przemówieniami sufrażystek, obrońców demokracji, konstytucji, amatorów wyskrobywania dzieciaków i innych „społeczników”, to Zakopane w Sylwestra blednie. No, może było siermiężnie. Ale wiadomo, czasy postępu i nowoczesności. Kiedyś, w mojej młodości, pamiętam były dwa, trzy bale w miasteczku powiatowym i to na cały karnawał. Ale trzeba było trzymać fason. Takich w trupka pijanych tam nie było. Wiadomo: noblesse oblige. Obecna noblessa ma inne standardy, wiadomo światowe, europejskie, tzn. wolność, której niezbywalnym atrybutem jest zaśmiecanie. I to też było w Zakopanem, czyli europejskość, jak to mówią dzisiejsi inteligenci: na maxa.

Spoglądając wstecz, w Sylwestra ludzie się jednak bawili. Nawet w radio – TV była jeszcze rzadkością – dawano muzykę do tańca. Dziś zamiast tego jest kakofonia, i amatorska gimnastyka na scenie, nie mówiąc o kostiumach niektórych wykonawców, mieszczących się gdzieś między ciuchlandem a rekwizytornią cyrkową. Wiadomo, moda! Ktoś mi powiedział, że zamyka Radio Maryja, kiedy nadają muzykę czy piosenki, nieważne religijne, czy inne. Oczywiście czynię podobnie, ale co gorsza, zawsze lubiłem słuchać kolęd. Tym razem nic z tego, bo prawie wyłącznie wykonania solowe. Dawniej, niekiedy bywali to jednak prawdziwi śpiewacy, nie wokaliści, czy piosenkarze. Dzisiaj bywa różnie. Ale kolęda, to utwór wyrażający jakiś nastrój wspólnotowy, a nie wydumaną interpretację estradową. Chórowe wykonania były tym razem rzadkością. Nie uchwyciłem, niestety, ani jednego. Szkoda.

To samo można powiedzieć o występach w Zakopanem, tak bardzo wychwalanym w niektórych mediach. Nie dziw, że większość bawiła się po swojemu a nie w takt często ogranych szlagierów. Mnie osobiście to nie razi, bo chyba żadnej z „gwiazd” z własnej i nieprzymuszonej woli nie podziwiałem, zresztą nie lubię zwłaszcza miotania się po scenie jak gdyby w konwulsjach choroby św. Wita.

Wrażenie ogólne: Nie potrafimy się na prawdę bawić, bo albo wóda, albo dragi, a bez tego dekompresja. Do tego pełno wszędzie gwiazd. Takich na dwóch nogach, co prawda, ale zawsze wystarczy, że komuś taką ksywę się da i już szaleją małolaty, a reszta może i swoje zdanie ma, ale boi się wychylić. Szkoda, bo warto by wrócić do tych starych zabaw, naszych babci, dziadków. Wtedy też posłuchało się piosenki z odbiornika, ale to był Połomski, Gniatkowski i kto tam jeszcze?! Nie mówiąc o paniach. I mogło być wesoło, pięknie, a teraz? Kto wciska ludziom ten szał dla tandety? Czy jest tak podobnie jak z modą ośmieszającą kobiety?

Wszystko to kwestia gustu, powie ktoś i ma rację. Ale gust, to jest dobry smak, coś co człowiekowi nie jest wrodzone. On się kształtuje, głównie na wzorcach, a dziś ich nie ma, albo są, jakie są. Dyktatorzy gustu, to kiedyś byli ludzie sceny, twórcy nie na szarym końcu muzyki, teatru, nawet kabaretu – wspomnijmy czasy sprzed trzydziestu czterdziestu laty. To co dziś mamy, to wszystko budzi zażenowanie, bo nie ulica się uczy od tych gwiazd, ale one od ulicy. Wykwintna polszczyzna pani Lempart króluje w serialach, i w ogóle u owej neointeligencji, jaka raczy nas swą retoryką w mediach i gdzie się da. Do tego upokarzające na amerykanizmy: OK, sorry, sorki i podobne bzdety. I tylko jedno nas może pocieszać, że ten chłam kiedyś się skończy. Jak ? Trudno prognozować, ale gdzieś jest dno, niezawodnie. Musi być, bo inaczej utopimy się w chamstwie i szambie. Przykra perspektywa, ale jakże realna!